اقتصاد معیشتی و امنیت غذایی (مقاله ترجمه شده)

چکیده

رومانی, یک کشور با بیشترین تعداد مزارع معیشتی در اتحادیه اروپاست. در عمل، از 3.7 میلیون مزارع از رومانی، 3.3 میلیون می توانند مزارع معیشتی باشند که این امر به خاطر ارزش بسیار کم محصولات به دست آمده است. اگر چه این مزارع کوچک دارای نقش با اهمیت کمتر در بازارها هستند، آنها در جهان روستایی مهم هستند، زیرا غذا و امنیت اجتماعی برای مردم را ارائه می دهند، از طریق استفاده از روش های تولید سنتی, به حفاظت محیط زیست کمک می کنند. مقاله حاضر, تلاشی به منظور بررسی نقش مزرعه کوچک در اقتصاد مناطق روستایی و در رفاه خانوار روستایی است. منبع داده های استفاده شده, سرشماری کشاورزی, برای تجزیه و تحلیل ساختار تولید مزرعه کوچک و بررسی بودجه خانوار به منظور آشکارسازی اهمیت منابع آن در مصرف مواد غذایی و درآمد خانوارهای روستایی است. نتیجه گیری های اصلی مقاله به تنوع تولید قوی در مزارع کوچک در مقایسه با مزارع بزرگ اشاره می کند که بسیار تخصصی تر هستند. تحلیل رفتار مصرف غذایی خانوارهای روستایی, سهم بالایی از مصرف آنها در بسیاری از محصولات، تنوع غذایی کمتر نسبت به خانواده های شهری و کاهش هزینه ها از نظر کالری در رژیم غذایی خانوارهای روستایی را نشان می دهد.

مقدمه

با تقریباَ نیمی از جمعیت ساکن در مناطق روستایی، توسعه روستایی همچنان یک چالش برای رومانی است. همانند بسیاری از کشورهای دیگر از اتحادیه اروپا، مناطق روستایی در مقایسه با مناطق شهری دارای درآمد کمتر، نرخ اشتغال پایین تر و وابستگی نسبتاً بالا به بخش اصلی هستند. در عین حال، یک تنوع بزرگ با توجه به وضعیت ها در مناطق روستایی از مناطق مختلف کشور وجود دارد. با وجود این، سهم بخش کشاورزی در تولید ناخالص داخلی و اشتغال مردم در رومانی کاملاً قابل توجه باقی مانده است، اگرچه تمایل به کاهش دائمی را تجربه کرده است. سهم جمعیت مشغول در اتحادیه اروپا در بخش کشاورزی, 5.3 درصد در سال 2011 (EC، 2012) بود، در حالی که در رومانی, 32.6٪ در همان سال بود. برای بسیاری از کشاورزان و خانواده های آنها، کشاورزی, یک منبع مهم درآمد است، اگر چه به طور پیوسته در حال از دست دادن اهمیت خود به عنوان منبع درآمد است. با توجه به وضعیت خانواده های روستایی به عنوان تولید کنندگان و مصرف کنندگان همزمان محصولات کشاورزی و مواد غذایی, کشاورزی به طور مستقیم به رفاه خانوارهای روستایی کمک می کند. این ویژگی, مخصوص الگوی خانواده مزرعه معیشتی است که شامل تصمیم گیری های مصرف و تصمیمات تولید تحت یک چارچوب واحد می شود.

با توجه به سهم بالای جمعیت روستایی، رومانی توسط یک الگوی ترکیبی مصرف مواد غذایی مشخص می شود. بنابراین، یک الگوی مصرف از جمعیت شهری وجود دارد ، که در آن دسترسی به مواد غذایی عمدتا توسط قدرت خرید خانوارها و الگوی روستایی محدود می شود که شامل خانواده هایی می شود که دارای زمین هستند و وضعیت غذایی آنها به تولید محصولات کشاورزی آنها و قدرت خرید آنها بستگی دارد که ناشی از نسبت قیمت محصولات مزرعه فروخته شده به قیمت محصولات خریداری شده در بازار است. واضح است که این الگوهای مصرف تحت یک شکل خالص وجود ندارند، حتی زمانی که جمعیت شهری دارای یک خود-مصرف قابل توجه است که به طور مستقیم یا غیر مستقیم از فعالیت کشاورزی اعضای خانواده و یا بستگان آنها ناشی می شود.

روش

در این مطالعه، ما مسئله امنیت غذایی خانوارها را از منظر دسترسی آنها به مواد غذایی لازم برای یک زندگی سالم، با شناسایی و تجزیه و تحلیل عوامل اقتصادی در اقتصادهای معیشت و نیمه معیشتی رومانی ملاحظه می کنیم. به عنوان روش کار، ما دسترسی جمعیت به مواد غذایی در خانوارهای شهری و روستایی را با استفاده از مجموعه ای از شاخص های مربوطه عمدتا از بررسی بودجه خانوار در دوره مذکور در سال 2001 – 2013 مقایسه نمودیم. لازم به ذکر است که شاخص های مورد استفاده نیز در روش FAO برای ارزیابی امنیت غذایی جمعیت گنجانده می شوند. در اینجا ما به شاخص های درآمدهای خانوارها و تکامل آنها در رابطه با قیمت مصرف، منابع و ماهیت درآمد، ساختار مخارج مصرفی، و اهمیت منابع خود خانوار در تأمین نیازهای مصرف مواد غذایی خانوار اشاره می کنیم. به منظور تکمیل اطلاعات در مور منابع خانوار، داده ها از پیمایش های ساختار مزرعه را به منظور برجسته نمودن رفتار مزرعه معیشتی و نیمه معیشتی از کشور خود مورد استفاده قرار می دهیم. در حالیکه تنوع غذایی به اندازه جنبه های کمی مرتبط با غذا مهم است, شاخص Berry برای ارزیابی تنوع غذایی خانواده ها در دو منطقه محل اقامت مهم را محاسبه نمودیم. فرمول زیر برای محاسبه این شاخص استفاده می شود.

نتایج
درآمدهای خانوار روستایی

وابستگی متقابل بین کشاورزی و جهان روستایی از موقعیتی که این شاخه اقتصادی در کشور ما در مورد اشتغال روستایی دارد و ارائه معیشتی یعنی برای افراد روستایی آغاز می شود. بزرگترین بخش از جمعیت روستایی در بخش کشاورزی مشغول به کار هستند (55 درصد از جمعیت شاغل در منطقه روستایی در حال کار در کشاورزی هستند)، و درآمدهای کشاورزی برای معیشت اعضای خانواده های روستایی ضروری هستند. کشاورزی به طور عمده تحت شکل درآمدها در نوع و درآمدهای نقدی حاصل از فعالیت های کشاورزی، به درآمد خانواده های روستایی کمک می کند به عنوان مثال از فروش محصولات کشاورزی و یا تحت شکل پرداخت برای کار در بخش کشاورزی؛ با این حال، این مقادیر بسیار کوچک هستند. سهم درآمدها در درآمدها خانوارهای روستایی از 46.5 درصد در سال 2001-28.0٪ در سال 2008-2009 کاهش یافته است، و سهم درآمد حاصل از کشاورزی در 9/10٪ حفظ شده است.

نقش مزارع کوچک در اقتصاد منطقه روستایی

رومانی, کشوری با ساختار کشاورزی عمدتاً پراکنده، با 32.2٪ تعداد مزارع اتحادیه اروپا و 7.7٪ از منطقه کشاورزی استفاده شده در اتحادیه اروپا-27 قرار دارد. استرداد زمین به صاحبان سابق و وارثان خود، که در دهه 1990 آغاز شد، به تکه تکه شدن کنونی کمک کرد. با تمام اصلاحات قانونی در طول سال، و اقدامات اعمال شده برای تحریک افزایش متوسط ​​اندازه مزارع، فرایند تثبیت زمین بسیار آهسته است و احتمالا از هم اکنون چند سال, رومانی دارای ساختار کشاورزی بسیار پراکنده خواهد بود.

سهم کشاورزی در امنیت غذایی خانوارهای روستایی

امنیت غذایی به عنوان "دسترسی همه افراد به یک زندگی فعال و سالم، به صورت دائم، به مواد غذایی لازم" (FAO، 1996) تعریف می شود. امنیت غذایی را می توان در سطوح مختلف مورد بررسی قرار داد، در عین حال بسیاری از مراجع در سطح جهان، در سطح ملی و سطح اقتصاد خرد، به عنوان مثال در خانواده ها و سطح فردی ساخته شده اند. بسته به سطح مرجع ساخته شده، تمرکز بر روی یک یا چند مورد از چهار بعد امنیت غذایی طرح ریزی شده است، عبارتند از: دسترسی به مواد غذایی، ثبات عرضه، دسترسی اقتصادی و تمایل فرد برای سالم، مواد غذایی مغذی. بنابراین، در مورد استفاده از مفهوم امنیت غذایی در جهان و یا در سطح ملی، تمرکز عمدتاً روی ظرفیت کشورها برای ارائه یک منبع کشاورزی کافی برای برآورده سازی نیازهای غذا و تغذیه مردم (Pinstrup، A، 2009) است. در همان زمان، روش اخیر (FAO، 2007) تمرکز بر "استقلال غذایی" به عنوان عامل ثبات امنیت غذایی، که باعث کاهش آسیب پذیری به نوسانات بازارهای کشاورزی داخلی و جهان شده است.

نتیجه گیری

الگوی مصرف مواد غذایی جمعیت رومانی هنوز هم نشان دهنده حفظ ظرفیت فقر است, با این حال پیامدهای فقر بر تغذیه مردم در منطقه شهری نسبت به مناطق روستایی شدید تر می باشد.

تعامل بین کشاورزی و خانواده های روستایی به دسترسی به مواد غذایی امن تر منجر می شود، اگر چه مواد غذایی دارای پارامترهای کیفیت پایین تر هستند (پروتئین حیوانی کمتر، الکل کمی بیشتر، شیوع چربی با منشاء جانوری، سرشار از کلسترول).

در عین حال، در مقایسه با مصرف توسط مناطق اقامت، می توانیم حتی یک تنوع پایین تر از مصرف مواد غذایی روستایی را نشان می دهیم، همانطور که توسط یک مصرف کمتر گوشت، سبزیجات و میوه تازه نشان داده شده است. رژیم غذایی در منطقه روستایی از چرخه فصل، خارج از فصل و مصرف میوه و سبزیجات بودن بسیار کم پیروی می کند. واضح است که در عمل، دو برابر شدن مصرف مشروبات الکلی نمی تواند کیفیت الگوی غذایی مردم در مناطق روستایی را افزایش دهد.

این مقاله در سال 2015 در نشریه الزویر و در مجله اقتصاد و امور مالی پروسدیا، توسط موسسه اقتصاد کشاورزی منتشر شده و در سایت ای ترجمه جهت دانلود ارائه شده است. در صورت نیاز به دانلود رایگان اصل مقاله انگلیسی و ترجمه آن می توانید به پست دانلود ترجمه مقاله اقتصاد معیشتی و امنیت غذایی در سایت ای ترجمه مراجعه نمایید.