تاثیرات سالپنگو اوفورکتومی دوطرفه بر عملکرد جنسی و علائم یائسگی زنان (مقاله ترجمه شده)

چکیده

مقدمه: عمل جراحی برداشتن لوله های رحم و تخمدان یا سالپنگو اوفورکتومی (Salpingo-oophorectomy) دوطرفه پیشگیرانه (BSO) به افراد حامل جهش ژن BRCA در سنین پایین توصیه می‌شود تا از ابتلا به سرطان تخمدان جلوگیری شود. این مطالعه نقش تعیین کننده‌ای در ارزیابی تأثیر عمل سالپنگو اوفورکتومی دوطرفه پیشگیرانه بر پیامدهای غیر سرطانی از جمله کیفیت زندگی (QOL)، علائم یائسگی و عملکرد جنسی دارد.

روش‌ها: افراد حامل جهش ژن BRCA که تصمیم گرفتند تحت عمل سالپنگو اوفورکتومی دوطرفه پیشگیرانه قرار بگیرند، سه پرسشنامه را قبل از جراحی و سپس مجدداً یک و سه سال پس از جراحی بعدی پر کردند. این پرسشنامه ها عبارت بودند از: 1) پرسشنامه سابقه درمانی، 2) پرسشنامه مداخله کیفیت زندگی ناشی از یائسگی و 3) پرسشنامه فعالیت جنسی. تغییر کیفیت زندگی، علائم یائسگی و عملکرد جنسی قبل و بعد از عمل اوفورکتومی با کمک آزمون تی (t-test) زوجی مشخص شده و براساس وضعیت یائسگی در موقع جراحی طبقه بندی شدند.

نتایج: 140 فرد حامل جهش ژن BRCA را در بررسی منظور کردیم که پس از انجام عمل سالپنگو اوفورکتومی دوطرفه پیشگیرانه به طور میانگین 5/3 سال پیگیر درمان خود بودند. در میان 93 زنی که در دوران پیش از یائسگی بودند، اوفورکتومی یا همان عمل برداشتن تخمدان با افزایش علائم یائسگی (وازوموتور یا اعصاب تنگ و گشاد کننده رگها، جسمانی) (001/0>P ) و کاهش عملکرد جنسی (ناراحتی، لذت) (0001/0≥ P) همراه بود، اما تأثیری بر کل کیفیت زندگی (31/0= P) نداشت. با استفاده از روش درمان جایگزینی هورمون (HRT) اثرات نامطلوب آن کاهش یافت ولی به طور کامل برطرف نشد. زنانی که موقع جراحی در دوران پس از یائسگی بودند (47= n)، با افزایش علائم جسمی (03/0= P) و کاهش عملکرد جنسی (ناراحتی) (004/0= P) و کیفیت کلی زندگی (04/0= P) مواجه شدند.

نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشانگر این است که افراد حامل جهش ژن BRCA 5/3 سال پس از عمل اوفورکتومی با وخامت معناداری در علائم یائسگی و کاهش عملکرد جنسی مواجه شدند؛ به ویژه در میان افرادی که قبل از یائسگی طبیعی تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند. استفاده از روش درمان جایگزینی هورمون باعث کاهش بعضی از عوارض آن و نه همه‌ گردید. در کل، زنانی که موقع جراحی در دوران پیش از یائسگی بودند، با کاهش کیفیت زندگی خود مواجه نشدند.

مقدمه

زنان دارای جهش ژن BRCA1 یا BRCA2 که با خطر بالای ابتلا به سرطان تخمدان در طول زندگی خود مواجه‌اند، انجام عمل سالپنگو اوفورکتومی دوطرفه پیشگیرانه (BSO) (از اینجا به بعد اوفورکتومی می‌نامیم) پیش از یائسگی توصیه می شود [1]. قابل اعتماد بودن غربالگری سرطان تخمدان در زنان با خطر بالا در تحقیقات اثبات نشده است و در حال حاضر کاهش خطر جراحی مؤثرترین راه حل به حساب می‌آید [2]. در وضعیت کنونی، انجام عمل اوفورکتومی برای افراد حامل جهش ژن BRCA2 بین 35 تا 40 سال و افراد حامل جهش ژن BRCA2 بین 40 تا 45 سال توصیه می شود [1، 3]. عمل اوفورکتومی سبب کاهش خطر ابتلا به سرطان تخمدان و همین طور تمام مرگ و میرهای ناشی از آن می شود [4].

بحث

در این مطالعه آینده‌نگر، ۱۴۰ زن با یک نوع جهش BRCA1 یا BRCA2 و میانگین پیگیری درمان 5/3 ساله پس از عمل اوفورکتومی گنجانده شدند. در میان ۹۳ زنی که در دوران پیش از یائسگی بودند و به تبع با یائسگی ناشی از جراحی مواجه شدند، شاهد هیچ کاهشی در کیفیت کلی زندگی پس از جراحی نبودیم، اما در حوزه های خاصی با کاهش مواجه بودیم. از این گذشته، وخامت معناداری در علائم وازوموتور، جسمی و جنسی مشاهده شد. در این حوزه‌ها، سطوح پس از جراحی مشابه با سطوحی بود که زنان دوران پس از یائسگی موقع جراحی با آن مواجه شده بودند. به طور متوسط، تعداد علائم در میان افراد استفاده کننده از درمان جایگزینی هورمون نسبت به سایر افراد کمتر بود، اما استفاده از این روش درمانی باعث رفع تمام علائم نگردید. زنانی که موقع جراحی در دوران پس از یائسگی بودند، با کاهش قابل‌توجهی در کیفیت کلی زندگی و علائم جسمی روبرو شدند؛ با این حال، وسعت تغییر کوچک بود.

این مقاله ISI در سال 2019 در نشریه الزویر و در مجله آنکولوژی زنان ، توسط موسسه تحقیقاتی کالج زنان منتشر شده و در سایت ای ترجمه جهت دانلود ارائه شده است. در صورت نیاز به دانلود رایگان اصل مقاله انگلیسی و ترجمه آن می توانید به پست دانلود ترجمه مقاله تاثیرات سالپنگو اوفورکتومی دوطرفه بر عملکرد جنسی و علائم یائسگی زنان در سایت ای ترجمه مراجعه نمایید.