تاثیر برنامه های مداخله خواب بر کیفیت خواب بیماران قلبی (مقاله ترجمه شده)

پیشینه (زمینه) و هدف

بیماران مبتلا به مشکلات قلبی- عروقی، اختلالات خواب را نیز تجربه می کنند. با توجه به اینکه استراحت و خواب کافی در رشد و ترمیم سلول های آسیب دیده نقش مهمی دارد، استفاده از مداخلات مناسب به منظور بهبود کیفیت خواب لازم به نظر می رسد. این مطالعه به بررسی اثر برنامه جامع مداخله خواب بر کیفیت خواب بیماران در طول دوره بازتوانی قلبی می پردازد.

روش کار

این مطالعه از روش نیمه تجربی و با استفاده از طرح کنترل گروه نابرابر انجام شد و در برنامه بازتوانی قلبی 35 نفر در گروه آزمایش و 35 نفر در گروه کنترل مشارکت داشتند. برنامه بازتوانی قلبی شامل 12 هفته تمرینات ورزشی به صورت 3 جلسه در هفته، و 3 جلسه برنامه آموزشی هر یک به مدت 45 دقیقه، و 2 جلسه برنامه بهبود کیفیت خواب به صورت ویژه بود. داده ها با استفاده از پرسشنامه کیفیت خواب پیتسبورگ جمع آوری و با کمک روش های آماری توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها

بین دو گروه آزمایش و کنترل از نظر سن، جنس، وضعیت تاهل، مصرف سیگار با اندیکاسیون بازتوانی قلب رابطه معنا داری مشاهده نشد (P>0.05). نمره کیفیت خواب بیماران قبل از مداخله 1.58 ± 9.2 و بعد از مداخله 1.14 ± 4.40 ، و در گروه کنترل قبل از مداخله 2.56 ± 9.02 و بعد از مداخله 1.86 ± 7.47 بود. قبل از مداخله بین دو گروه تفاوت معنا داری وجود نداشت (P= 0.73)، در حالی که پس از مداخلات تفاوت معنا داری مشاهده شد (p=0.0001). ضمن اینکه نمرات کیفیت خواب بیماران در دو گروه کنترل و آزمایش بعد از انجام مداخلات تفاوت معنا داری را نشان داد (p=0.0001).

نتیجه گیری

یافته ها نشان داد کیفیت خواب بیماران قلبی بعد از استفاده از برنامه مداخله خواب در طول مدت زمان برنامه بازتوانی قلبی، بهبود یافته است. به همین دلیل استفاده از برنامه بهبود خواب در برنامه مراقبتی بیماران قلبی به عنوان تکنیکی ساده، موثر و قابل اجرا پیشنهاد می شود. ضمن آن که بنظر می رسد توجه بیشتر به برنامه بهبود کیفیت خواب در بازتوانی قلبی ضروری است. ثبت کارآزمایی: این کارآزمایی در تاریخ 14 سپتامبر 2020 بر روی آدرس https://en.irct.ir/trial/50799 با شماره ثبت IRCT20140307016870N6 به ثبت رسیده است.

مقدمه

بیماری های قلبی عروقی شایع ترین علت ناتوانی جسمی و نیز مرگ و میر در ایران و جهان است. در برخی مطالعات مشخص شده که بیماران بعد از وقوع حوادث قلبی و یا جراحی عروق کرونر از اختلال خواب (SD) رنج می برند [1]. با توجه به اینکه خواب نقش مهمی در تعدیل عملکرد قلب ایفا میکند، میتواند ضمن کاهش فعالیت قلب، بار قلبی را کاهش دهد؛ به همین دلیل اختلالات خواب (SDs) نظیر کم خوابی و یا پر خوابی به عنوان فاکتورهای مهمی در پاتوژنز و پیشرفت بیماری های قلبی عروقی در نظر گرفته شده است [2].

رنج بردن از اختلال خواب در یک دوره زمانی قابل توجه، میتواند بسیاری از جنبه های کیفی زندگی فرد نظیر سلامت عمومی و عملکرد های فیزیکی، شناختی و روانی و همینطور فعالیت های روزانه او را مختل کند [1، 3].

نتیجه گیری

یافته های مطالعه حاضر نشان می دهد که استفاده از برنامه مداخله خواب در طول دوره بازتوانی قلبی، باعث بهبود کیفیت خواب می شود. با این حال کیفیت خواب در بیمارانی هم که در دوره بازتوانی قلب شرکت نکرده بودند، با گذشت زمان مقداری بهبود یافت، البته این مقدار در حد قابل قبولی برای این گروه نبود. با استناد به این یافته ها، به نظر میرسد افزایش کیفیت خواب در بیماران نیازمند یک عملکرد تیمی و چند جانبه است. به ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی توصیه می شود برای بیماران قلبی از سایر درمان ها نیز استفاده کرده، و ضمن سنجش کیفیت خواب آنها، در راستای بهبود آن هم مداخلات مناسبی را بکار گیرند؛ از سوی دیگر ضروری است تا برنامه های مداخله خواب را به عنوان تکنیک هایی ساده و کاربردی در نظر گرفته و آن ها را به بیماران آموزش دهند. همینطور به آنان توصیه می شود که اهمیت خواب و کیفیت مناسب آن، و نیز راه های بهبود کیفیت خواب را به عنوان یک نیاز ضروری برای سلامت افراد، به خصوص بیماران، در قالب برنامه های آموزشی به کارکنان مراقبت های بهداشتی آموزش دهند. موضوع بازتوانی قلبی می بایست مورد توجه بیشتری قرار گیرد، و ضروری است مراکز بازتوانی نیز برای ارائه خدمات در این برنامه ها توسعه یابند.

این مقاله ISI در سال 2022 در نشریه هینداوی و در مجله اختلالات خواب و توسط دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی منتشر شده و در سایت ای ترجمه جهت دانلود ارائه شده است. در صورت نیاز به دانلود رایگان اصل مقاله انگلیسی و ترجمه آن می توانید به پست دانلود ترجمه مقاله تاثیر برنامه های مداخله خواب بر کیفیت خواب بیماران قلبی در سایت ای ترجمه مراجعه نمایید.