توزیع سود در یک زنجیره تامین سه لایه (مقاله ترجمه شده)

چکیده

این مقاله به تحلیل هماهنگی زنجیره تامین تولید کننده- توزیع کننده-خرده فروش می پردازد، که در آن تولید کننده مسئولیت اجتماعی شرکت ها (CSR) را به نمایش می گذارد. در تنظیمات بازی تولید کننده-استکلبرگ، مقاله یک فرایند قرارداد- چانه زنی را برای حل و فصل تضاد کانال و توزیع سود مازاد در میان اعضای کانال را پیشنهاد می کند. فرآیند قرارداد- چانه زنی متشکل از دو چانه زنی نش- تخفیف قیمت عمده فروش است. یکی بین توزیع کننده و خرده فروش بر اساس نتیجه آن بین توزیع کننده و تولید کننده. اگر چه روند چانه زنی -قرارداد درگیری کانال را کاهش می دهد و سود مازاد را توزیع می کند، قیمت عمده فروشی کاملا متفاوت از زنجیره تامین حداکثر کننده خالص سود است. قیمت عمده فروشی تولید کننده کمتر از هزینه های تولید نهایی آن بالاتر از آستانه CSR است. حتی برای عمل CSR سنگین تولیدکننده منفی است. بنابراین، سود تولید کننده ممکن است منفی باشد. رفتار قیمت عمده فروشی توزیع کننده مشابه رفتار تولید کننده اما برای آستانه بالاتری از CSR است.

مقدمه

هماهنگی از طریق همکاری برای بهبود عملکرد در گستره کانال ضروری است به دلیل آنکه پتانسیل تحقق بخشیدن به نفع سود قابل توجهی را ارائه می دهد. برای هماهنگی زنجیره تامین، قراردادهایی در میان تصمیم گیرندگان غیر متمرکز طراحی می شوند به طوری که تفاوت بین نتیجه یک تصمیم متمرکز و یک تصمیم غیر متمرکز بتواند خنثی شود. هدف اساسی پشت طراحی یک قرارداد هماهنگی تشویق اعضای کانال غیر متمرکز به عمل منسجم با یکدیگر است. انواع قراردادهای سمت پرداخت (به عنوان مثال تخفیف مقداری (لی و لیو، 2006)، تعرفه دو بخشی (گورینگ، 2012؛ موداک و همکاران 2015c)، به اشتراک گذاری درآمد (پاندا، 2013a، 2014a)، تخفیف فروش (وانگ و همکاران، 2009)، بازخرید (دینگ و چن، 2008)، گزینه های اعتباری (دو و همکاران، 2013)، تعهد به خرید مقدار (ژانگ و همکاران، 2011)، پست در تخفیف (ساها و همکاران، 2015)، و غیره در زنجیره تامین به عنوان شیوه هایی برای کاهش درگیری کانال استفاده شده اند. این قراردادها از لحاظ بندهای قراردادی میان اعضای کانال متفاوت هستند و در درجه اول به مقدار، زمان، کیفیت و قیمت ارتباط دارند.

CSR شکلی از خود مقرراتی شرکت است که در حال حاضر تعریف منحصر به فردی ندارد. به طور گسترده CSR را می توان به عنوان دکترینی تعریف کرد که به ترویج نظارت اجتماعی گسترش یافته توسط شرکت ها و سازمان ها می پردازد. CSR نشان می دهد که شرکت ها مسئولیت ها نسبت به یک گروه وسیع تر از ذینفعان (مشتریان، کارکنان و به طور کلی جامعه) علاوه بر تعهدات مالی مرسوم خود به سهامداران را می پذیرند. در محیط فعلی کسب و کار جهانی CSR در حال حاضر یک عامل تعیین کننده در انتخاب مصرف کننده و مشتری است، که شرکت ها نمی توانند از آن چشم پوشی کنند. با توجه به نتایج یک نظرسنجی جهانی در سال 2002 توسط ارنست و یانگ، 94 درصد از شرکت ها بر این باورند که توسعه یک استراتژی CSR می تواند مزایای کسب و کار واقعی را ارائه کند، با این حال فقط 11 درصد پیشرفت قابل توجهی در اجرای استراتژی در سازمان خود داشته-اند. مدیران ارشد 147 شرکت در طیف وسیعی از بخش های صنعت در سراسر اروپا، امریکای شمالی و استرالیا برای این نظرسنجی مورد مصاحبه قرار گرفتند. این نظر سنجی به این نتیجه رسید که مدیران عاملبا وجود افزایش فشار برای در نظر گرفتن مسائل اخلاقی، اجتماعی و زیست محیطی در فرایندهای تصمیم گیری کنند، قادر به تشخیص مزایای اجرای استراتژی CSR نیستند. برای مثال، در مسئله اجتماعی، بزرگترین خرده فروش پوشاک GAP اذعان به هزینه های شرایط کاری غیر استاندارد آن در بیش از 3000 کارخانه در سراسر جهان دارد (مریک، 2004). نایک اغلب برای کار غیر انسانی و شیوه های کسب و کار در کارخانه تولید آسیایی متهم است (امیشی و همکاران، 2008). برای مسائل زیست محیطی، در سال 2009 یک گروه از 186 سرمایه گذار نهادی با دارایی 13 تریلیون دلار بیانیه ای را امضا کردند. این بیانیه جهت هایی را برای مقابله با گرم شدن کره زمین و گازهای گلخانه ای ارائه می دهد (اکونومیست، 2009). پژوهش نشان داده است که برنامه های CSR شرکت 70٪ از تمام تصمیمات خرید مصرف کننده را تحت تاثیر قرار می دهند، و بر بسیاری از سرمایه گذاران و کارکنان نیز در انتخاب خود از شرکت ها اثر گذار هستند. شواهد تجربی اخیر نشان می دهد که مشتریان حاضر به پرداخت قیمت بالاتری برای محصولات با ویژگی های CSR هستند (آگر و همکاران، 2003). تجزیه و تحلیل نظری و تجربی مدرن نشان می دهد که شرکت ها می توانند به شکل استراتژیک در فعالیت های مسئولیت اجتماعی شرکت برای افزایش سود خصوصی دخیل شوند. با توجه به اینکه سهامداران شرکت ها ممکن است برای تلاش های اجتماعی شرکت ها ارزش قائل باشند، شرکت می تواند مزایای اضافی را از افزایش اعتبار شرکت ها و توانایی تولید سود توسط افتراق محصول خود به دست آورد. به عنوان یک نتیجه بسیاری از مارک های بین المللی پیشرو مانند Walmart، نایک، آدیداس، GAP مجبور به گنجاندنCSR  در زنجیره های تامین پیچیده خود بوسیله یک مرامنامه شده اند (آمایشی و همکاران، 2008).

بررسی ادبیات موضوع

اگرچه استفاده از قرارداد هماهنگی برای کاهش حاشیه رانی دوبل در زنجیره تامین دو پله به طور گسترده بررسی شده است، مدل هایی که به حل و فصل درگیری کانال در زنجیره تامین سه پله ای پرداخته باشند به ویژه کمتر هستند. در عمل حل و فصل درگیری کانال در یک زنجیره تامین سه لایه با استفاده از قرارداد هماهنگی از یک زنجیره تامین دو لایه سخت تر است. هنگامی که تعداد پله ها افزایش می یابد، اهداف به حداقل رساندن هزینه / به حداکثر رساندن سود افزایش می یابند. در نتیجه، بُعد فضای راه حل افزایش می یابد و هماهنگی کانال با استفاده از قرارداد پیچیده تر می شود. همچنین، زمانی که نوبت به انجام هر گونه قرارداد هماهنگی برای اعضای کانال می-رسد بسیاری از مشکلات باقی می مانند. به عنوان مثال محدودیت های جغرافیایی، مشکلات اداری، اندازه گیری عملکرد و انگیزه در اشکال فردی بر اساس دیدگاه های محلی، محصولات تبادلی پویا و مانند آن (کاندا و دشماخ 2008). با تمرکز بر روی زنجیره تامین چند پله ای مانسون و روزنبلات (2001) زنجیره تامین کننده- تولید کننده- خرده فروش را توسعه داده اند و هماهنگی کانال را با استفاده از تخفیف مقدار بررسی کرده اند. جابر و همکاران (2006) مدل مانسون و روزنبلات را با فرض تابع سود، تقاضای وابسته به تخفیف و به اشتراک گذاری سود گسترش داده اند. جابر و همکاران (2010) یک زنجیره تامین سه پله ای را با بهبود مستمر بر اساس یادگیری را مطالعه کرده اند. ساها و همکاران (2013) یک مساله هماهنگی زنجیره تامین سه پله ای را در نظر گرفته اند، جایی که تقاضا در قیمت خطی می باشد. آنها ایمیل در تخفیف و تخفیف مستقیم رو به پایین را برای هماهنگی کانال استفاده کرده اند. جابر و گویال (2008) هماهنگی مقدار سفارش را در یک زنجیره تامین سه لایه بررسی کرده اند، جایی که آنها اجازه بیش از یک عضو در هر رده را داده اند. دینگ و چن (2008) قرارداد بازخرید انعطاف پذیر را برای هماهنگ کردن یک زنجیره تامین سه سطحی استفاده کرده اند، که در آن سود در میان اعضای کانال آزادانه تقسیم شده است. پاندا و همکاران (2014) به اشتراک گذاری هزینه اختیاری را به عنوان قرارداد هماهنگی برای زنجیره ی تولید کننده- توزیع کننده-خرده فروشی استفاده کرده اند که با محصول فاسد شدنی سر و کار دارد. آنها فرض کردند که تولید کننده و توزیع کننده تشکیل یک ائتلاف می دهند و ائتلاف هزینه در دسترس خرده فروش را سهیم می شود. مدک و همکاران (2015a) یک زنجیره تامین سه لایه را در نظر گرفته اند، که در آن در پایین دست دو خرده فروش بازی کورنوت، کولوژن و استکلبرگ را بازی می کنند. آنها از تعرفه دو بخشی و فرانشیز برای هماهنگی کانال استفاده کرده اند و تجزیه و تحلیل اولویت را برای ترجیح همه اعضای کانال از رفتار بازی انجام داده اند.

شرح مدل و تجزیه و تحلیل عمومی

نمادها
علائم زیر در توسعه مدل استفاده می شوند.

p واحد قیمت فروش خرده فروش

Wd واحد قیمت عمده فروشی توزیع کننده

wm واحد قیمت عمده فروشی تولید کننده

pc واحد قیمت فروش زنجیره تامین در تصمیم گیری متمرکز

c هزینه تولید نهایی تولید کننده

q مقدار سفارش محصول

PPc سود خالص کانال متمرکز

CSc مازاد مصرف کننده کانال متمرکز

PPds سود خالص کانال غیر متمرکز

πc تابع سود کانال متمرکز

πr تابع سود خرده فروش در تصمیم گیری غیر متمرکز

πd تابع سود توزیع کننده در تصمیم گیری غیر متمرکز

πm تابع سود تولید کننده در تصمیم گیری غیر متمرکز

μ تخفیف در قیمت عمده فروشی که تولید کننده به توزیع کننده می­دهد

تصمیم متمرکز

فرض کنیم که همه اعضای کانال مایل به همکاری هستند و می خواهند تصمیم مشترک را به اجرا بگذارند. بنابراین، یک کانال بازاریابی تک وجود دارد که در آن یک محصول در یک بخش تنها تولید می­شود و به مشتریان در قیمت خرده فروشی pc به فروش می رسد. همچنین، کانال CSR را انجام می­دهد. بنابراین، میزانی از مازاد مصرف­ کننده از جانب سهامداران در کانال انباشته شده است.

خلاصه و جمع ­بندی

در این مقاله ما مسائل هماهنگی کانال در یک زنجیره تامین سه پله­ای مسئولیت اجتماعی را با ارائه یک فرایند قرارداد چانه زنی بحث کردیم. فرض بر این است که تولید کننده، رهبر کانال، CSR را انجام می­دهد و اعضای کانال پایین دست خود را برای CSR از طریق یک مرامنامه تشویق می کند. در حال تدوین مدل ما تنها اثر CSR را در قالب مازاد مصرف ­کننده در تابع سود شرکت مسئولیت اجتماعی به جای فعالیت هایی که انجام می­دهد گنجاندیم. فرآیند قرارداد چانه زنی، که متشکل از دو تخفیف قیمت عمده فروشی و دو محصول چانه زنی نش است برای هماهنگی کانال و برای توزیع سود مازاد در میان اعضای کانال استفاده شد. مدل ارائه شده بینش ­های زیر را بدست داد.

نخست، در تصمیم ­گیری غیر متمرکز انگیزه به حداکثر رساندن رفاه کامل اعضا کانال مسئولیت اجتماعی برای هماهنگی کانال کافی نیست. بر خلاف کانال حداکثرکننده سود خالص، به حاشیه راندن دوبل کانال مسئولیت اجتماعی با کاهش قیمت خرده فروشی کانال افزایش می یابد. علاوه بر این، در کانال متمرکز مسئولیت اجتماعی حداکثرکننده رفاه کامل قیمت خرده فروشی برابر با هزینه تولید نهایی است. بنابراین، CSR با ایجاد یک خروجی بالاتر و قیمت پایین تر هزینه را افزایش می­دهد و کانال مسئولیت اجتماعی رفتار رقابتی­تری از یک کانال حداکثر کننده سود خالص دارد زیرا سود کمتری را برای عمل اجتماعی می پذیرد. دوم، فرآیند قرارداد- چانه زنی درگیری کانال را رفع می­کند و سود مازاد را در میان اعضای کانال توزیع می­کند. قیمت­های عمده فروشی فرآیند قرارداد- چانه زنی زمانی که با قیمت عمده فروشی یک زنجیره تامین سنتی مقایسه می­شود متفاوت هستند. قیمت عمده فروشی تولید کننده کمتر از هزینه تولید نهایی آن در بالاتر از آستانه عملCSR است. حتی برای فعالیت CSR سنگین تولید کننده منفی است. به عنوان یک نتیجه سود خالص تولید کننده ممکن است منفی باشد، یعنی، به توزیع کننده برای فروش واحدهای اضافی که برای نشان دادن CSR تولید می کند پرداخت صورت می­دهد. رفتار قیمت عمده فروشی توزیع کننده مشابه رفتار تولید کننده اما برای آستانه بالاتر CSR سازنده است. در نتیجه، سود توزیع کننده و سود خرده فروش برد-برد هستند. سوم، سود خالص تولید کننده و CSR آن به شکل معکوس متناسب هستند. به این ترتیب، تولید کننده نمی تواند ارزش سهامدار و ارزش ذینفع را به طور همزمان حداکثر کند. در فرآیند قرارداد- چانه زنی، اگر CSR سازنده بالاتر از 0.6809 باشد آنگاه ارزش سهامدار آن به طور کامل از بین می­رود. اگرچه مازاد مصرف­ کننده، که به تولید کننده تعلق می­گیرد، از دست دادن سود خالص را جبران می­کند، هنوز هم تولید کننده باید شدت CSR را که ارزش سهامدار و ارزش ذینفع را متعادل می­کند شناسایی کند.

اگر چه مدل ارائه شده برخی از نتایج روشنگر را فراهم می کند، هنوز هم برخی از محدودیت­ها را دارا است و می­تواند جهت تحقیقات آینده جالبی را ارائه کند. اول، برای سادگی تجزیه و تحلیل تقاضا قطعی و خطی در قیمت فرض شده است. مدل­ هایی را می­توان با در نظر گرفتن تقاضای وابسته قیمت تصادفی و یا برخی دیگر از تقاضاهای قطعی به خوبی شکل گرفته توسعه داد. در مرحله دوم، در مدل سازی و تجزیه و تحلیل فرض بر آن است که به عنوان رهبر کانال، سازنده CSR را انجام می­دهد. به جای این، می­توان فرض کرد که تنها خرده فروش و یا هر دو اعضای کانال در CSR درگیر هستند و آن را در یک نسبت مشخص انجام می­دهند. در مورد اول، CSR از آن خرده فروش است و تولید کننده مستقل از آن است. در مورد دوم مازاد مصرف ­کننده تعلق گرفته برای CSR خواهد شد در سود اعضای کانال به همان نسبتی که CSR را انجام می­دهند گنجانیده می­شود. ثالثا، در فرآیند قرارداد- چانه زنی تولید کننده و توزیع کننده تخفیف قیمت عمده فروشی ارائه می­دهند. به جای این برخی سیاست های قیمت گذاری انتقالی دیگر را می­توان استفاده کرد. همچنین، به جای استفاده از محصول چانه زنی نش متقارن، محصول چانه زنی نش نامتقارن را می­توان برای توزیع سود مازاد در میان اعضای کانال مورد استفاده قرار داد. اگر چه این بسط­ ها مدل را قوی و پویا می­کنند، هنوز هم از نظر ما نتیجه پایه مدل پیشنهادی بدون تغییر باقی می ماند.

این مقاله ISI در سال 2015 در نشریه الزویر و در مجله بین المللی اقتصاد تولید، توسط گروه ریاضیات منتشر شده و در سایت ای ترجمه جهت دانلود ارائه شده است. در صورت نیاز به دانلود رایگان اصل مقاله انگلیسی و ترجمه آن می توانید به پست دانلود ترجمه مقاله توزیع سود در یک زنجیره تامین سه لایه در سایت ای ترجمه مراجعه نمایید.