چکیده
شبکه های اجتماعی تبدیل به بخشی از زندگی انسانی شده است.از ابتدا با اشتراک گذاری متن، تصاویر، پیغام شروع شده بود و اخیرا به اشتراک گذاری آخرین اخبار،تصاویر مرتبط با اخبار در حوره رسانه ها،مقالات پرسشی،تکالیف درسی ، و کارگاه های آموزشی در حوزه آموزش و پرورش، بررسی های آنلاین،بازاریابی،و هدف قرار دادن مشتریانی در حوزه کسب و کار، و جوک،موسیقی،و ویدئو در حوزه سرگرمی می پردازد.به دلیل اینکه توسط خوانندگان اینترنتی مورد استفاده قرار می گیرد،برای همین ما ممکن است ما از رسانه های شبکه های اجتماعی به عنوان فرهنگ فعلی اینترنت یاد کنیم.در حالیکه ما از به اشتراک گذاری اطلاعات در رسانه های اجتماعی لذت می بریم،با این حال همچنان بحث امنیت و حفظ حریم شخصی یک بحث بزرگ در این زمینه است.اطلاعات کاربرانی که تمایل به فاش شدن آن اطلاعات ندارند باید به صورت خصوصی نگهداری شود.
مقدمه
در چهارچوب بزرگتری از داده کاوی، یک اندازه گیری قابل توجهی از تجزیه و تحلیل تولید کننده ها صورت گرفته است تا بتوان بر اساس آن به سوابقی پیشرفته از رفتار انسانی بین فردی را در سازمان ها و بدون نقض حریم شخصی کاربران داشت.بنابراین،اطلاعات باید اطلاعات به شیوه ای در دسترس باشند که در آن حفظ حریم شخصی به شکلی کحافظت شده و با حفاظتی بسیار مورد بررسی قرار بگیرد.از طرفی دیگر، سوء ظن نسبت به کسانی که تمایل به تجاوز به این حریم و دسترسی به اطلاعات شما را دارند نیز باید در نظر گرفت و نباید به انها اعتماد کرد، زیرا ممکن است هدف اصلی آنها استفاده از تمامی اطلاعات شما باشید، برای همین باید شناخت و شناسایی مواردی که حساس است، برای این جمع آوری ها لازم می باشد.با توجه به نمونه خاصی از سازمان های بین فردی،پایه ترین اندازه گیری که می توان برای پایدار شدن کیفیت حریم شخصی افراد انجام داد را به وسیله بیان وابستگی ها می توان نشان داد.
با توجه به نویسندگان [3]،که پیشنهاد داده بودند هر گونه از بررسی در مورد تعداد مشتریانی که تمایلاتشان را بیان کرده اند، سبب خنثی شدن موارد امنیتی که برای حفاظت از خطر آنها فراهم شده بود می شود و همچنین این موارد نیازمند بررسی حیاتی است.پیشنهاد این نویسندگان این است که ارتباطی آماده برای سازمان های بین فردی و پروفایل کاربران ساکن در آن آماده باشد، اما به مشتریان اجازه شریک شدن در برآورد برخی از اموال تضمین شده با استفاده از اعتبار خودشان را بدهیم، اما هر بار مقداری از بیان اعتبار آنها برای این آشکار سازی لازم می باشد.از دید چشم انداز حریم شخصی [1] ، موضوع حریم شخصی تحت بررسی می باشد و برای اطمینان از اهمیت اساسی آن گروهی علمی خاصی مامور شده اند که مراقب آن باشند.برای اطمینان از حفظ حریم شخصی مشتریان شناخت ویژگی های آنها انجام می شود،و نه آسیب پذیری بر اساس بینام سازی رخ می دهد.بنابراین با توجه به این حقیقت که تنها از یک دید تخصصی جواب ما بیشتر نزدیک به حفظ حریم شخصی تا محافظت به خصوص در طولانی مدت است،حفظ اطلاعات شخصی مشتریان تضمین شده است.
تهدیدات احتمالی و خطرات حریم شخصی در سایت های شبکه های اجتماعی
طبق نظریه آنالیز حریم شخصی،عوامل تعیین کننده بر روی مزایا و خطرات آزادی نظارت می کنند که بر روی انتخاب یک کاربر برای آشکارسازی میزان اعتبار معین وی تاثیر می گذارد.علاوه بر این اینگونه پیشنهاد شده است که افرادی که به ندرت مشتاق به مخفی کردن حریم خصوصی خود هستند نیز در سطح بالایی از خطر قرار دارند. با استفاده از سایت های شبکه های اجتماعی [4]، مردم خودشان را در برابر انواع خطراتی که سبب از بین رفتن حریم خصوصی آنها می شود باز نگه می دارند.بارها شاهد بودیم که اگر اطلاعات شخصی به شکلی منطقی و دقیق مورد استفاده قرار نگیرد حریم شخصی مورد حمله قرار می گیرد. سازندگان پیشنهاد داده اند که همواره به مواردی که مرتبط با حفاظت اطلاعات خودتان هستند پایبند باشید زیرا در غیر این صورت حملاتی از این طریق رخ می دهد که علت آن از بین رفتن حریم خصوصی و یا تانوانی استراتژی های ناتوان کننده می باشد.افزون بر آن، آنها تخمین زده اند که نفوذ به حریم شخصی می تواند در هنگام پر کردن اطلاعات اختیاری برای یک طرحی مثل دیدار در تعطیلی های مختلف و بدون موافقت صاحب اطلاعات رخ بدهند. با این وجود، اگر استراتژی های مناسب اطلاعاتی به همراه استفاده درست مردم از اطلاعات خودشان و کنترل این دست از اطلاعات رخ دهد،نگرانی هایی که بابت حفظ حریم شخصی وجود دارد را می توان برطرف کرد. به صورت مقایسه ای می توان اینطور گفت که،که این فرضیه بیان می کند که افشاء اطاعات یک ابزار خاصی است که به کاربران اجازه کنترل استفاده در آن را با توجه به اهداف خود، یادگیری و ذهنیت نسبت به حفاظت می دهد.در محدوده اتصلات بین فردی در جامعه اجتماعی آنلاین، چنین حد مقرراتی از طریق تنظیماتی در داخل بخش تنظیمات حریم خصوصی [8] انجام می شود.این تنظیمات امنیتی سبب بهبود ظرفیت کاربران در افشای اطلاعات و علاوه بر آن سبب هموار تر شدن مسیری می باشد که در آن دادن اطلاعات تنظیمات با توجه به نیاز است.
نقض افشای اطلاعات
اصلی ترین نگرانی که در مورد شکست حریم خصوصی وجود دارد این است که اعتبار کاربر شبیه به یک قرارداد اجتماعی است که در آن کاربر داده های خودش را در مقابل پاداش های مالی و یا غیر مالی معامله می کند.کاملا مشخص است که کاربران قضایی به این نوع از قراردادهای اجتماعی علاقه مند هستند زیرا مزایای آن سبب پیش افتادن آنها از خطرات حال و حتی خطراتی که در آینده ممکن است در معرض آن قرار بگیرند است.پیشنهاد قابل اعتمادی که با این فرضیه مطرح می شود این است که ، مردم با این تصمیم گیری ها بمانند و سبب تجربه بیشترین مزایا و همچنین به حداقل رساندن هزینه ها شوند.و این قضیه اینگونه راه اندازی شده است که از به فاش کردن اطلاعات کاربران بر روی سایت های شبکه های اجتماعی می پردازد. از آنجایی که هدف پیشنهادی مشاهده تاثیرات ذاتی مزایا می باشد، افشاء به دو بخش ساختاری تقسیم بندی می شود:یک قسمت به اندازه گیری میزان آمادگی کاربران پیش از دریافت پاداش برای افشاء می باشد در حالیکه کاربران را به سمت افشاء اطلاعات خود برای دریافت پاداش سوق می دهد.شرایط غیر ظاهری باطنی-بیرونی طبق [2] می باشد.در کارهای اولیه نشان داده شد که هدف از افشاء می تواند اندازه گیری میزان توسعه خاصی به صورت آزاد باشد.
متدولوژی پیشنهادی برای مشکلات مرتبط با حریم شخصی در سایت های رسانه های اجتماعی
هدف اصلی این مطالعه اتصال یک سیستم کمی به یک هدف نهایی مشخص برای بررسی اطلاعات اجتماعی دروغین از کاربرهای بالقوه و بدست آوردن جزئیات مورد نیاز مانند داده های دموگرافیک ( جمعیت شناسی) ، داده های موقت، پروفایل های کاربران و سایر مواردی این چنینی از پاسخ دهنگدان است.برای تقویت این روند، ما یک بررسی بر روی سیستمی که به طور کامل در بین بیش از 200 نفر از کاربران رسانه های اجتماعی انجام می شود که توسط تست های استراتژی های غیر احتمالی بر روی مردم انجام خواهد گرفت.تست اسپیرال (مارپیچ) و پاسخ های ناشی از آن به تحلیل گران اجازه اندازه گیری معیاری در مورد سازمان های پیوندی بین فردی می دهد که در حال حاضر آنها از مردم برای حمایت از شبکه اجتماعی جوامع حال حاضر التماس می کنند.بنابراین،این مطالعه جامع بر روی نگرانی های اصلی شبکه های اجتماعی بیشتر تمرکز کرده است و امیدوار است که بتوان خروج از حریم شخصی را به صورت موثرتری مورد شناسایی قرار دهیم.ما برخی از نگرانی هایی که در مورد حریم شخصی کاربران اجتماعی وجود داشت که آنها باید پیش از استفاده از سایت های شبکه های اجتماعی مسئولیت آن را بر عهده بگیرند و تنظیمات حریم شخصی آن را در داخل تنظیمات سایت به منظور جلوگیری از هرگونه نقضی در حریم شخصی خودشان باید انجام دهند.
پیش بینی رفتار کاربران رسانه های اجتماعی
این مطالعه با هدف کشف حریم شخصی و حریم شخصی در میان سایت های شبکه های اجتماعی که در میان سایر شبکه های محلی و توسط مشتریان به رسمیت شناخته می شود انجام شده است[6]. یک نمونه مطالعاتی شامل 250 مورد برای این فرضیه و از نقاط متمایزی از جهان انتخاب شده بودند.از طرفی دیگر تقریبا 72 نفر از پاسخ دهندگان دارای سنی بین 20 الی 35 سال بودند.که در آن ممکن است، تعداد تجمع سنی بین 28 الی 41 عملا 19% بوده است در حالیکه تفاوت تجمعی 50 یا بیشتر در حدود 0 بوده است.سطح آموزشی این افراد تاثیر به سزایی داشته باشد ، 58% این افراد دارای مدرک لیسانس و فارغ التحصیل بودند که حدود 21 % از این جامعه بودند. سالهای استفاده از اینترنت در این سازمان مشترک بین فردی بر اساس افرادی که در حال استفاده از وب برای حدود 10 سال هستند به 56% می رسد و در رویداد هایی که ماهیت اتصال آن با استفاده از SN طبیعی بوده است دارای شاخص 51% برای سازمان های خوب است و برای سازمانهایی که به شدت شناخته شده هستند این مقدار 49% است.سپس دوباره در 90% از این جامعه مطالعاتی مردم از فیسبوک استفاده می کنند و 36 % از اسلام تگ استفاده می کنند و 62% از توییتر استفاده می کنند برای همین استفاده از مدل حفاظتی فیسبوک برای ما آزادی عمل بیشتری را به همراه خواهد داشت.
مدیریت اعتماد و مسائل مرتبط با آن
حفاظت از اطلاعات یک پیش شرط اصلی برای خود افشاگری آنلاین است، با این حال خود قضیه خود افشاگری سبب کاهش حریم شخصی می شود زیرا مشتری های مختلفی به اطلاعات شما به صورت آنلاین دسترسی پیدا می کنند.ارتباط بین این ساختارها به نظر می رسد که تحت تاثیر متغیرهای مهمی قرار دارد، به عنوان مثال، اعتماد و کنترل[5].اعتماد دارای خصوصیاتی است که به عنوان یک عقیده مطرح می شود که در آن مردم،اجتماعات یا موسسات را برای اعتماد داشتن می توان در نظر گرفت.این مفهوم معمولا در تضاد با محافظت است،زیرا مردم برای اعتماد به فردی دیگر نیاز به دانستن اطلاعات آنها دارند به خصوص اگر هدف نهایی را اعتماد به آنها در نظر بگیریم،بدین ترتیب دارای نتایج مفیدی در مورد خود افشاگری آنلاین نیز وجود دارد.
سپس مجددا، پیشرفت اعتماد در یک دامنه آنلاین بر اساس این حقیقت که دنیای آنلاین شکننده است غیر قابل پیشبینی است.این همان دلیلی است که چندین مطالعه با تمرکز بر روی علت تمایل افراد برای افشا سازی داده های خودشان با وجود اعتماد و حفاظت صورت گرفته است.یک ساختار ضروری که می تواند این رابطه آشفته ذهنی را تحت تاثیر قرار بدهد را کنترل آشکار بر روی داده ها است. برای مثال،بررسی کلمات، و اجزایی که به طور مخصوص ساخته شده اند، و از ارزیابان آماده به طور منظمی برای تعیین کمیت خود افشاگری آنلاین، و از تنظیمات ابزار مونتاژ شده برای ارزیابی مکاتبات شخصی جهت ارزیابی اعتماد آنلاین مورد استفاده قرار می گیرد.
راه اندازی حریم شخصی بر روی سایت های شبکه های اجتماعی
تحقیقات اخیر به بررسی رابطه بین خود افشاگری آنلاین داده های افراد و نگرانی های حریم شخصی و خطرات بالای شناسایی شده که همراه با نابودی محافظت است صورت گرفته است.همچنین به خوبی نشان داده شده است که حریم شخصی یک اصطلاحی است که توصیف آن بسیار سخت می باشد. از لحاظ قانونی، به یکی از طرفینی اشاره می کند که نباید به آن اشاره کرد، با این حال این مزیت را دارد که تعیین کند کدام یک از داده شخصی می تواند آشکار شده باشد، و کدام یک از داده ها،چه زمانی،چگونه،و چه مدل از داده ای را می توان به دیگران نشان داد.پیداکردن اطلاعات خصوصی یکی از ویژگی های پخش کنندگی اینترنت می باشد، که شامل عکس هایی تحقیر آمیز و یا ویژگی هایی هستند که ناشی از حقه های Phishing یا محدودیت کمبود حفاظت می باشند و حاکی از خطرات روانی واقعی هستند.در فیسبوک، تنظیمات به شکلی روان هستند، که دارای انشعابات زیادی با توجه به حق مدیریتی در تنظیمات حریم خصوصی در فیسبوک هستند.معمولا استفاده مشتری ها از این امکانات بسیار محدود است هم از لحاظ مقیاس و هم از لحاظ اندازه ، و مدیریت محافظت در تنظیمات نیز اغلب گرفتار کننده، بیهوده است و نیاز به ارزیابی های خاصی دارد.در مورد خطرات حفظ حریم شخصی معمولا بسیار کم فکر شده است، در حالیکه مزایای اجتماعی آن در حال ظهور می باشد و غالبا آشکارسازی داده های فردی در این بین دست بالا گرفته می شود. در کنار آن،نقض حریم شخصی آنلاین رایج شده است و به عنوان یک قسمت کار فیسبوک درآمده است، و درخواستهایی که برای داده های فردی وجود دارد سبب ایجاد استرس در مشتری ها نمی شود. این خصوصیات از مدیریت حریم شخصی سبب تاثیر در شرایط نمایی وب در سمت دیدگاه مشتری می شود به طوریکه آنها ممکن است خودشان اقدام به خود آشکارسازی کنند.
نتیجه گیری
اینگونه مشاهده شد که نگرانی های مرتبط با حریم شخصی در زمینه سایت های شبکه های اجتماعی بسیار ضعیف می باشد همچنین تلاش کاربران برای حفظ حریم شخصی خود در رسانه های اجتماعی بسیار پایین تر از عملیات های امنیتی فراهم شده توسط این سایت ها بوده است.علاوه بر این، بسیاری از کاربران رسانه های اجتماعی دارای کمبودهای فنی در این مورد هستند و با این حال نگرانی نیز در مورد افشا شدن محتوای حریم شخصی خود ندارند.در آماری که مورد بررسی قرار گرفته شده بود،ما بسیاری از این کاستی ها و گاف هایی که از سمت تکنیکی و امنیتی حریم شخصی در مورد سایت های شبکه های اجتماعی وجود داشت را تحت اندازه گیری قرار دادیم .از همین رو ما علت ریشه ای این مشکلات را پیدا کردیم و پیشنهاد تغییراتی برای نگرانی های موجود در مورد حریم شخصی در سایت های شبکه های اجتماعی را نیز ارائه دادیم.اگر ما مجموعه ای درست از سیاست هایی که به خوبی تعریف شده است را برای رسانه های اجتماعی اعمال کنیم ، مانند، یک رمز عبور قوی،آگاهی از نیاز به تغییر کلمه عبور هر چند وقت یکبار،آگاهی از افشای اطلاعات،هدف از آنتی ویروس و یا سایر نرم افزار های مرتبط، و نرم افزار های انحصاری و سایر موارد این چنینی، سبب ایمن شدن شبکه های اجتماعی از حملات و آسیب پذیری های آینده می شود.
این مقاله در سال 2016 در نشریه الزویر و در مجله پروسدیا علوم کامپیوتر، توسط دانشکده فناوری اطلاعات و مهندسی منتشر شده و در سایت ای ترجمه جهت دانلود ارائه شده است. در صورت نیاز به دانلود رایگان اصل مقاله انگلیسی و ترجمه آن می توانید به پست دانلود ترجمه مقاله حفظ حریم شخصی و امنیت در رسانه های اجتماعی در سایت ای ترجمه مراجعه نمایید.