چکیده
در این مقاله رابطه بین دو منبع اصلی ریسک پیشفرض بانک را بررسی کردیم: ریسک نقدینگی، ریسک اعتباری. ما از نمونهای شامل تقریبآ تمام بانکهای تجاری امریکا در دوره 1998-2010 برای تحلیل روابط بین دو منبع ریسک در سطح نهادی بانک و اینکه چگونه این روابط بر احتمال پیش فرض بانکها (PD) تاثیر میگذارد استفاده کردیم. نتایج ما نشان میدهد که هر دو گروه ریسک از لحاظ اقتصادی معنایی در رابطه متقابل همزمانی یا رابطه تاخیری ندارند. بااین حال، آنها برروی احتمال پیش فرض بانکها تاثیر میگذارد. این اثر بر دو قسم است: در حالی که هر دو ریسک به صورت مجزا PD را افزایش میدهند، برروی تعاملات وابسته به سطح کلی ریسک بانک تاثیر میگذارند و میتواند ریسکهای پیش فرض را تشدید کنند یا از آن بکاهند. این نتایج بینش جدیدی را در درک ریسک بانک و بکار گرفتن آن به عنوان یک زیربنا برای تلاشهای نظارتی اخیر با هدف تقویت مدیریت ریسک نقدینگی و اعتبار بانک (مشترک) ارائه میدهد.
1. مقدمه
رابطه بین ریسک نقدینگی و ریسک اعتباری در نهادهای مالیاتی چیست؟ نظریههای کلاسیک اقتصاد خرد بانکداری از این دید که ریسک نقدی و ریسک اعتباری ارتباط تنگاتنگی دارند حمایت میکند. هردو مدلهای سازمان صنعتی بانکی مانند چارچوب مونتی-کلین و دیدگاه واسطهگری مالی در بررسیهای Bryant (1980) یا Diamond و Dybvig (1983)، بیان کردند که ساختار داراییها و بدهیهای بانک، به خصوص با توجه به پیش فرض وام گیرنده و برداشتها از صندوق ارتباط نزدیکی با هم دارند. این تنها برای کسب و کار ترازنامه بانکها صدق نمیکند بلکه برای وامدهی و کمکهای مالی تجارتهای انجام شده از طریق اقلام خارج از ترازنامهها صدق میکند، همانطور که توسط Holmström و Tirole (1988) یا Kashyap و همکاران (2002) بیان شد. براساس این موضوع، ادبیات موضوعی اخیرآ تمرکز برروی تعاملات بین ریسکهای نقدینگی و ریسکهای اعتباری و مفاهیم برای ثبات بانک را در بر گرفتند. مقالههایی مانند Goldstein و Pauzner (2005)، Wagner (2007)، Cai و Thakor (2008)، Gatev و همکاران (2009)، Acharya و همکاران (2010)، Acharya و Viswanathan (2011)، Gorton و Metrick (2011)، He و Xiong (2012)، Acharya و Mora (مطبوعاتی) به موضع از زاویههای گوناکون و موارد مشتق شده نگریستند، و اغلب از یک دیدگاه نظری، نتایج تاثیر ریسک نقدینگی و ریسک اعتباری برروی یکدیگر و همچنین اینکه چگونه این تعاملات برروی پایداری بانکی تاثیر میگذارند را نشان دادند.
شواهد روایتی از ورشکستگی بانکها در مدت بحران مالی اخیر بیشتر از این نظریه و نتایج تجربی حمایت میکرد. تنها به طور طبیعی نشان دادهمیشود که، گزارشهای رسمی FDIC و OCC در مورد دلایل ورشکستگی بانکها ( به آن " گزارش زیان مادی " هم گویند) به صراحت بیان میکنند که بحرانهای اخیر تا حدی باعث وقوع همزمان ریسکهای نقدی و ریسکهای اعتباری شده است. همچنین UBS بانک مرکزی مستقر در سوییس دلایل اصلی برای ضرر و زیانهای قابل توجه و فشارهای مالی بعد از آن پس از بحران مالی 2007/2003 را در یک گزارش 2008 به ذینفعانش بدین شرح بررسی کرد: "چارچوب بودجهبندی UBS و رویکردها مربوط به مدیریت ترازنامه، همکاری قابل توجهی در مواجهت با وامهای بی پشتوانه UBS دارد " (صفحه 36). ظاهرآ، بانک بین دارایهایی نقدی و غیرنقدی تفاوتی قائل نمیشود و با توجه به شرایط بودجه بندی مربوطه در نتیجه از ریسکهای اعتباری داراییها چشم پوشی میکند. البته این شواهد تنها یک ماهیت رواینی بدست آمده است، و ممکن است نشانهای از وقوع مشترک ریسکهای نقدی و اعتباری باشد که برای بانکها و در ثبات خود نقش فوق العادهای را بازی میکنند، و بانکها برای این وقوع همزمان دو ریسک در سیستم مدیریت ریسک خود جایی را در نظر نگرفتهاند. این فرضیات توسط تغییرات نظارتی اخیر، مانند چارچوب Basel III و نسبت پوشش نقدینگی (LCR) و نسبت خالص تامین مالی پایدار (NSF)، یا قانون داد-فرانک با داراییهای نقدی پیشنهاد شده پشتیبانی میشود. هم اکنون، با وجود اهمیت این ادعا و شواهد نظری پشت آن، هیچ مقالهای تاکنون رابطه بین ریسک نقدی و ریسک اعتباری را در طیف وسیعی آن و همچنین ابعاد متفاوت آنها در سراسر بخشهای بانکداری بررسی نکرده است. در نتیجه، بسیاری از سوالات مهم با توجه به موضوعات بدون پاسخ باقی مانده است است که: رابطه عمومی بین ریسک نقدینگی و ریسکاعتباری در بانکها چیست؟ آیا ریسکهای اعتباری و نقدیمشترکا برروی احتمال پیش فرض بانکها (PD) تاثیر میگذارند؟ اگر این صورت، آیا بانکها هردو ریسک را باهم مدیریت میکنند؟
2. پیش زمینه نظری
2.1 رابطه متقابل بین ریسک نقدینگی و ریسک اعتباری
در 50-60 سال گذشته، تعداد بسیار زیادی از مطالعات بع ریسکهای اعتباری و ریسکهای نقدینگی میپردازند. توضیحات روش کار بانکها و ریسک اصلی آنها و منابع بازگشت با توجه به دو پژوهش اصلی با در نظرگرفتن اقتصاد خرد بانکها داده شده است: نظریه واسطه گری مالی کلاسیک، در برجسته ترین مورد توسط مدل Bryant (1980)، و Diamond و Dybvig (1983) و بسط آنها نمایش داده شد (مانند Qi، 1994؛ و Dimond 1997)، و همچنین با رویکرد سازمان صنعتی برای بانکداری؛ که دارای ویژگیهای برجستهترین مورد در مدل مونتی- کلین سازمانهای بانکداری و پژوهشهای متعاقب مربوطه است نیز معرفی شد. مدلهای هردو رشته از ادبیات بیان میکنند که، حدقل در نظریه، رابطهای بین ریسکهای نقدینگی و اعتباری وجود دارد. چارچوب مونتی – کلین و بسط آن ( Prisman و همکاران، 1986) هردو کاهش دهنده سود بانک در نظر گرفته میشوند. از انجا که حقوق صاحبین سهام، بودجه بدهیهای دیگر و اوراق آماده فروش به عنوان داده دیده شدند؛ بانکها سود خود را با حداکثر سازی بسط بین نرخ وامها، با توجه به یک نرخ بهره اگژون و به همین ترتیب پیش فرض وام گیرنده تصادفی و برداشت از صندوق را حداکثر میسازد. همانطور که ریسک نقدینگی به عنوان کاهش دهنده سود دیده شده است، یک پیش فرض وام این ریسک نقدینگی را افزایش میدهد چرا که جریان نقدی کاهش یافته و اتهلاک یافته باعث آن میشود (Dermine، 1986). حداقل در نظریه، ریسکهای نقدینگی و ریسکهای اعتباری باید باهم رابطه مثبت داشته باشند. این فرضیات با ادبیات موضوعی واسطه گری مالی، همانطور که توسط Bryant (1980) و به همین ترتیب Diamond و Dybvig (1983) بیان شد، حمایت شده است. بسط این مدلها داراییهای مخاطره آمیز بانک را همراه با عدم قطعیت در مورد نقدینگی اقتصادی نیاز به هجوم به بانک براساس پانیک خالص را نشان میدهد (Samartín, 2003;Iyer and Puri, 2012). براساس این مدلها، ریسک اعتباری و نقدینگی با هم رابطه مثبت دارند و همراه با هم در ناپایداری بانکها سهم دارند.
3. دادههای و آمارهای تو صیفی
3.1 انتخاب نمونه و داده
برای همه ترازنامههای بانکی، سود و زیان حساب، و اقلام خارج از ترازنامه از داده گزارش تماس FFIEC به صورت سه ماهه استفاده میکنیم، که عموم از طریق بانک فدرال رزرو شیکاگو بدست میآید. بانکها در مجموعه داده ما به تنهایی بانکهای امریکایی یا بانکهای مستقر در امریکا هستند. ما به طور آگاهانه همه شرکتهای هلدینگ تبعه بانکهای بیگانه امریکا یا بانکهای اجارهای را، و یه همین ترتیب همه مراکز صرفه جویی و پولی را برای بدست آوردن نمونه بانکی همگنتر از نظر مالکیت و حکومت حذف میکنیم. همه بانکها براساس منشور بانک تحلیل میشوند نه براساس سطح شرکت هلدینگ بانک[1]. اطلاعات مورد نیاز برروی مالکیت و اجاره بانک از پایگاه داده نظارتی FDICگرفته شده اند، که عمومآ از وب سایت FDIC[2]قابل دسترسی است. تزار نامه، سود و زیان حساب، و اقلام خارج از تراز نامه برای نمونههای فرعی بانکهای ورشکست شده نیز از دادههای گزارش تماس سه ماهه به دست میآیند، که توسط بانک رزرو فدرال شیکاگو ارائه میشود. اطلاعات اضافی، مانند تاریخ ورشکستگی، از طریق لیست بانکهای ورشکست شده FDIC [3]بدست میآید. توجه داشته باشید که ادغام در طول دوره مشاهده شده مانند زمانی رفتار میکنند که بانکها در آغاز دوره مشاهده ما ادغام شدند[4]. اطلاعات بیشتر از سه مجموعه داده اضافی جمعآوری میشود. از پایگاه داده عمومی “FRED” رزرو فدرال سنت لوئیس رسمی برای همه اطلاعات اقتصاد خرد مانند GDP، نرخ بهره و پس اندازه استفاده میکنیم. برای تحلیل منطقهای براساس ناحیه FDIC از گزارشهای بانکداری سه ماهه FDIC استفاده میکنیم. نتایج هر سه ماه منتشر میشوند و شامل گستره وسیعی از دادههای مربوط به عملکرد همه بانکهای بیمه شده FDIC است. جدول 2 تشریحات مختصری از متغیرهای استفاده شده در تحلیل ما را ارائه میدهد. همچنین از مجموعه داده در دسترس Allen N. Berger و Christa Bouwman از ارزشهای نقدی برای بانکهای تجاربی امریکا در دوره مشاهده استفاده کردیم، این مجموعه داده را میتوانید از وب سایت شخصی Christa Bouwman دانلود کنید[5]. ما از این داده برای محاسبه معیار ریسک نقدی ثانویه، معیار BB، استفاده میکنیم. ترکیبات و محاسبات مجموعه داده در Berger و Bouwman (2009) تشریح شده است. همه متغیرهای توضیحی به طور دقیق در جدول2 تشریح شدند.
4. نتایج
4.1 رابطه بین ریسک نقدی و ریسک اعتباری
در این زیر بخش میتوانم جهت رابطه بین ریسک نقدی و ریسک اعتباری را در بانکهای بااستفاده از متغیر معیار خود بررسی کنیم. ابتدا، به طور خلاصه متدولوژی استفاده شده در تحلیل خود را تشریح میکنیم. این مسئله با یک تحلیل از روابط عمومی بین ریسک نقدینگی و ریسک اعتباری بدست میاید. سرانجام، رابطه بانکهای زیر بخش را از نظر ریسک تست میکنیم.
5. نتیجه گیری
ریسک نقدینگی و ریسک اعتباری دو مورد از مهم ترین فاکتورها برای بقای بانک هستند. این مطالعه رابطه بین این فاکتورها را در تقریبآ تمام بانکهای تجاری در امریکا در دوره 1998:Q1تا 2010:Q3.بررسی کرده است. نشان دادیم که هر گروه ریسک دارای اثرات قابل توجهی برروی احتمال پیش فرض بانکی است. همچنین تعامل هردو گروه ریسک را که به طور قابل توجهی PD بانکها را تعیین میکند را مستند کردیم، اما به روشهای مختلف. در حالی که تعاملات بین ریسک نقدی و ریسک اعتباری PD بانک را با PDبین 10%.و 30% تشدید میکند، ریسک PD بانک با ریسک باالا با PD 70-90% را کاهش میدهد. بااستفاده از ترکیبات متفاوت زیرمجموعه مثال ما، در متغیر معیار برای ریسک نقدی و ریسک اعتباری، شوک اقتصاد کلان و اقتصاد خرد ممکن، و تکنیک اقتصادی، جهت قابل اعتمادی در روابط بین ریسک نقدی و ریسک اعتباری در بانکها پیدا نکردیم.
نتایج ما مفاهیم قابل توجه متعددی دارند. بدنه موجود از ادبیات موضوعی اثرات ریسک نقدینگی و ریسک اعتباری را برروی پایداری بانک بسیار بزرگ دید، بااین حال، جای تعجب است که تعدادی از مطالعات روابط بین دو ریسک را بررسی کردهاند. با ایت دانش ما، ما ابتدا به صورت تجربی برروی برخی از روابط بین ریسک نقدینگی و ریسک اعتباری در بانکها از چشم انداز و زاویه متفاوت سایه انداختیم. نتایج ما توصیههای متعددی برای مدیریت بانک (ریسک) و ناظران بانک فراهم کرد. سالهای 2007/2008 عدم اعتماد بین بانکها را نشان میدهد، اغلب با ریسکهای اعتباری بزرگ در پرتفوی بدست آمده اند، که به منجمد شدن بازار نقدینگی منجر میشود. بانکهای مرکزی و تنظیم کنندهها محبور به مداخله برای جلوگیری از سقوط سیستم مالی هستند. بااین حال نتایج ما بیان میکنند که مدیریت مشترک ریسک نقدی و ریسک اعتباری در بانک میتواند به طور قابل توجهی پایداری بانک را افزایش دهد. نتایج ما بنابراین پشتیبانی میشوند و در پی تلاشهای نظارتی اخیر مانند فریم ورک بازل 3 و قانون فرانک-داد که بروی اهمیت مدیریت ریسک نقدینگی در ارتباط با کیفیت دارایی و ریسک اعتباری بانک تاکید میکنند بنا نهاده شدند.
این مقاله ISI در سال 2014 در نشریه الزویر و در مجله بانکداری و مالی، توسط دانشگاه گوته فرانکفورت منتشر شده و در سایت ای ترجمه جهت دانلود ارائه شده است. در صورت نیاز به دانلود رایگان اصل مقاله انگلیسی و ترجمه آن می توانید به پست دانلود ترجمه مقاله رابطه بین ریسک نقدی و ریسک اعتباری در سایت ای ترجمه مراجعه نمایید.