چکیده
این مطالعه به بررسی الگوهای روابط بین باورها، عواطف و رضایت شغلی در 249 نفر از معلمان ضمن خدمت در ایتالیا می پردازد. شرکت کنندگان از لحاظ رشد و ذهنیت ثابت، باورهای خودکارآمدی، احساسات مرتبط با مؤلفه‌های مختلف تعهد حرفه‌ای و رضایت شغلی خود مورد ارزیابی قرار گرفتند. تحلیل های واسطه ای نقش میانجی آموزش و احساس وظیفه را در رابطه بین باورها و رضایت شغلی روشن ساختند. به خصوص، باورهای خودکارآمدی بالای معلمان، در صورتی که آموزش و حس وظیفه منفی در سطوح پایینی باشد، تأثیر مثبتی بر رضایت شغلی دارد.
مقدمه
معلمان در سراسر کشورهای اروپایی از بالاترین میزان استرس شغلی برخوردارند (کمیته اتحادیه کارگری اروپا برای بررسی آموزش در مورد استرس شغلی معلمان، 2007). همچنین گزارش شده است که رضایت شغلی ارتباط معناداری با استرس شغلی معلمان دارد (Skaalvik & Skaalvik، 2017): میزان پایین رضایت شغلی با افسردگی و فرسودگی شغلی (Maslach & Jackson، 1981)، تمایل به ترک محل کار (Fisher، 2011) و کاهش کیفیت آموزش (Keller و همکاران، 2014؛ Kunter و همکاران، 2008) همراه است. میزان بالای رضایت شغلی زمانی حاصل می شود که معلمان احساس کنند با انطباق رضایت‌بخش بین انتظارات شغلی و واقعیت شغلی (Veldman و همکاران، 2016)، و همچنین منابع شناختی و عاطفی اختصاص یافته برای آن، در تجربه کاری مهمی (Demirtas، 2010) درگیر شده اند (Aldrup و همکاران، 2017؛ Feuerhahn و همکاران، 2013). با اشاره به مدل تقاضا و منابع شغلی (مدل JD-R؛ Demerouti و همکاران، 2001)، این تقاضاهای شغلی فیزیکی، اجتماعی یا سازمانی (به عنوان مثال، فشار زمانی یا حجم کاری زیاد، مشکلات انضباطی و انگیزه پایین دانش آموز) ممکن است معلمان را در مدرسه تحت فشار و استرس قرار دهند. ذهنیت معلمان، باورهای خودکارآمدی، و احساسات، منابع شغلی روانشناختی بالقوه مهمی برای مقابله با تقاضاهای شغلی و ارتقای تعهد حرفه‌ای هستند.
این مقاله ISI در سال 2022 در نشریه الزویر و در مجله Acta Psychologica و توسط دانشگاه فلورانس منتشر شده و در سایت ای ترجمه جهت دانلود ارائه شده است. در صورت نیاز به دانلود رایگان اصل مقاله انگلیسی و ترجمه آن می توانید به پست دانلود ترجمه مقاله نقش میانجی احساسات در رابطه بین باورها و رضایت شغلی معلمان در سایت ای ترجمه مراجعه نمایید.
