قبل از اینکه در مورد انتخاب پیک با شما صحبت کنیم اجازه دهید موضوعی را بیان کنیم. اصلا چرا باید از پیک استفاده کنیم؟ دلایل متعددی برای آن وجود دارد که ما در اینجا دو دلیل عمده را مطرح می کنیم. اولین دلیل آن این است که هنگام استفاده از پیک سرعت و دقت اجرای نت و جرکت بین سیم ها بالاتر می رود و نوازندگان پاساژها را به راحتی اجرا می کنند. با این حال برخی از نوازنده ها ترجیح می دهند با انگشت خود نوازندگی کنند. اغلب افراد مبتدی پیک را ابزار مفیدی می دانند. دومین دلیل آن محافظت از انگشتان می باشد. استفاده از انگشتان به جای پیک در تمرین های طولانی مدت می تواند باعث خستگی و یا زخم خوردگی انگشت ها شود.
برای انتخاب پیک به طور کلی باید سه ویژگی مهم را مد نظر قرار دهیم:
۱- شکل ظاهری و طراحی پیک
پیک هایی با شکل های متفاوتی در بازار موجود می یاشند. پیک هایی که نوکشان گرد مانند است بسیار مناسب برای اجرای ریتم و آکورد و ذر طرف مقابل پیک هایی با نوک تیز برای اجرای لید که یک نت را در واحد زمان اجرا می کنند مناسب می باشند.
۲- ضخامت پیک
پیک ها با ضخامت های متنوع عرضه می شوند. ضخامت پیک را با واحد میلی متر (mm) اندازه گیری می کنند و معمولا بین ۰٫۳۸mm الی ۱٫۵۵mm می باشند که البته بعضی از پیک های خاص حتی تا ۳mm هم ضخامت دارند. به عنوان یک قانون کلی پیک ها را از لحاظ ضخامت به ۵ دسته طبقه بندی می کنند که البته اعداد در این تقسیم بندی حدودی بوده و هیچ قانون ثابتی در این مورد وجود ندارد.
ضخامت این پیک ها کمتر از ۰٫۴۵mm می باشد و برای اجرای بسیار نرم مناسب می باشند. این پیک ها صدای تولیدی بسیار مققاوتی را نسبت به پیک های ضخیم دارا می باشند و اغلب نوازنده های گیتار آکوستیک مشتری این پیک ها هستند.
بین ۰٫۴۶mm تا ۰٫۷mm می باشند. این پیک ها هم همانند دسته قبلی بسیار محبوب نوازنده های آکوستیک می باشند.
همچنین بخوانید بهترین سیم گیتار
بین ۰٫۷۱mm تا ۱٫۲mm می باشند. بسیاری از نوازندگان مبتدی از این نوع پیک استفاده می کنند.
بین ۰٫۸۵mm تا ۱٫۲mm می باشند که مقدار متوسط آن ۰٫۹۶mm است و برای نوازندگان گیتار الکتریک مطلوب می باشند.
بلاتر از ۱٫۲mm می باشند و صدای بسیار متفاوتی نسبت به پیک های نازک را دارند و برای نوازندگان گیتار الکتریک مناسب می باشند.
در حالت کلی پیک های ضخیم برای اجرای ریتم و آکورد و پیک های نازک برای اجرای لید مناسب می باشند.
پیک های نازک به راحتی خم می شوند و به همین دلیل تنش کمی با سیم گیتار را دارند و صدای نرمی را تولید می کنند.
پیک های ضخیم قدرت کنترل خوبی را برای تولید حجم صدای دلخواه از گیتار را فراهم می کنند.
ضخامت پیک روی صدای تولیدی و استایل نوازندگی تاثیر زیادی دارد که با آزمون و خطا باید بهترین انتخاب را بنابر سلیقه خود داشته باشیم.
۳- ماده سازنده پیک
مواد سازنده پیک بسیار مهم می باشد. معمولا پیک ها را با انواع پلاستیک (نایلون؛ سلولویید و …)؛ لاستیک؛ فلز؛ چوب و … می سازند. اکثر پیک ها از جنس نایلون و سلولویید می باشند و انواع دیگر پیک ها زیاد متداول نیستند و برای استفاده در افکت های خاص مورد استفاده قرار می گیرد.
اما بهترین جنس پیک کدام است؟ جواب این سوال هم کاملا بستگی به خودتان دارد و هیچکدام بر دیگری ارجحیت ندارد. اما نکات کلی که باید در نظر داشت طول عمرهای پیک های نایلونی بیشتر از پیک های سلولویید و پیک های دلرین بسیار با دوام می باشند.
احساسی که هنگام گرفتن پیک به دست ما می دهد هم خیلی مهم است. برخی از پیک ها سطح صاف و برخی دیگر زبر هستند.
در نهایت صدایی که پیک مورد نظر تولید می کند مطلوب ما باشد.
جمع بندی
پیک های نایلونی بسیار مورد استفاده قرار می گیرند و از پیک های دلرین محبوب تر می باشند ولی نباید به هیچ وجه خودمان را محدود کینم و از تست پیک های متنوع خود را محروم کنیم. پیشنهاد ما به شما این است که از انواع مختلف پیک تهیه کنید و از طریق آزمون و خطا بهترین پیک را برای خودتان انتخاب کنید. چرا که انتخاب پیک مناسب بستگی زیادی به خود شما؛ سبک و استیل نوازندگیتان دارد.
