چندی پیش مقاله ای در ویرگول بارگذاری نمودم با عنوان" اثبات کرویت عالم کیهانی در قرآن مجید" که بعضا نقدهای نابجا و غیر علمی در ویرگول به آن وارد شد.
اینک مطلبی با همین عنوان و برای تفهیم بهتر مقاله فوق بارگذاری میگردد.
میدانیم کره زمین را میتوانیم به دو نیمکره شرقی و غربی تقسیم نماییم.
هر کدام از این دو نیمکره یک شرق و یک غرب دارند.
لذا، کره زمین یا هر شکل کروی، دو شرق و دو غرب دارند.
در نتیجه، این که بعضی تصور میکنند شکلهای کروی، هزاران شرق و هزاران غرب دارند، تصوری مفروض است.
بدان معنا که از نظر ساکن زمینی، هر نقطه ای نسبت به نقطه ی دیگری که در غرب آن قرار دارد، در شرق قراردارد.
پس این چنین، زمین هزاران که هیچ، میلیاردها شرق و غرب دارد.
بنابراین بستگی دارد از زاویه دید ساکن زمینی شرق و غرب را به حساب آوریم که در این صورت، شرق ها و غرب های بسیار وجود دارد اما از فضا که به یک جسم کروی نگاه کنیم، برای آن شکل کروی بیشتر یا کمتر از دو شرق و دو غرب متصور نیست.
لذا، خداوند در قرآن مجید صرفا با سه واژه پرده از کرویت عالم کیهانی که حتی همینک نیز برای دانشمندان ناسا، شکل حتمی و واقعی عالم کیهانی مجهول است، برداشت.
