به نظرم بدترین تاثیر تورم و گرانی در زندگی مردم این بوده که همه مردم را به سمت "نون به نرخ روز خوری" کشانده و مردم چه از فقیر و چه غنی ، بیش و کم این روحیه و خصلت بد انسانی در وجودشان شکل گرفته و در برخی نهادینه شده.
وقتی مردم در این بازار آشفته ی گرانی و تورم کالاها برای این که بهتر بتوانند چرخ زندگی خود را بچرخانند و هزینه ها را مدیریت کنند محاسبه گر میشوند که ببینند چی را کوروش ارزونتر میده یا جانبو یا کوثر یا فروشگاه محله؟ از همون جا بخرند که اقلام بیشتری را بتوانند در ماه بخرند ، این چیزی جز همان "نون به نرخ روز خوردن نیست" .
قدیما کی مردم این جوری بودن ؟ اینقدر محاسبه گر !
قدیما نه کوروش بود نه جانبو نه کوثر . اکثر مردم مایحتاج زندگی خود را از سوپری نزدیک خونه می خریدند.
بدی این وضعیت این است که همین خصلت بد "نون به نرخ روز خوری" روی ارتباط با نزدیکان نیز تاثیر گذاشته و از خرید از فلان فروشگاه به ارتباط با اطرافیانمان تعمیم یافته.
مثال نمیخواهم بزنم چون ممکن است تو ذهنیت هر کسی نسبت به نزدیکان درجه یکش تاثیر منفی بگذارد اما هرکسی به کل این را بخواهد رد کند به نظرم "سرش را مثل کبک کرده است زیر برف."
