سوره عصر به تنهایی، حقانیت “روز قیامت” یا “روز حساب” را اثبات می نماید، هر چند در این سوره به صورت مستقیم از “روز حسابرسی اعمال” هیچ ذکر و یادی نشده است.
سوالی که در این جا به ذهن شما خطور می کند این است که:
به چه استنادی وقتی در سوره عصر از “روز قیامت” یادی نشده است، شما مدعی هستید که این سوره حقانیت “روز حساب” را به اثبات میرساند؟
در جواب باید بگویم:
خداوند تبارک و تعالی با معرفی “سرمایه انسان” در این سوره، حقانیت “روز قیامت” یا “روز حسابرسی اعمال” را به ما گوشزد می کند، در صورتی که اصلاً ذکری از این روز در سوره عصر به میان نیاورده است.
سوال دیگری که ذهن شما را به چالش می کشد این است که:
معرفی “سرمایه انسان” در سوره عصر، چه ربطی به اثبات روز قیامت دارد؟
در جواب به شما می گویم:
خداوند در سوره عصر “سرمایه انسان” را در چهار فضیلت و خصلت اخلاقی بیان می کند:
ایمان، اعمال صالح و شایسته، تَمَسُّک به حق و تَمَسُّک به صبر آن چهار خصلتی هستند که در دنیا فضیلت و در آخرت، سرمایه انسان محسوب می شوند.
لذا؛ چنین نتیجه می گیریم که باید روز قیامت و روز حساب و کتابی باشد که خداوند به واسطه آن روز، چنین فضایلی را به عنوان سرمایه انسان معرفی کرده است و گرنه بیان این خصوصیات اخلاقی به عنوان “سرمایه انسان” کاملاً بی مورد است.
در آن روز است که خداوند، کردار و رفتار افرادی را که مُزَیَّن به این فضائل و خصوصیات اخلاقی است گران خریداری می کند و هر که کردار و رفتارش در دنیا از این فضائل و خصوصیات اخلاقی بی بهره بوده در روز قیامت، زیان اشکاری را تجربه خواهد کرد، زیرا متاعی برای فروش ندارد یا آن چه هم دارد، خریداری ندارد.
www.tafsiretaher.com