در جایی) کتابی خواندم که خاطرم نیست(گفته شده بود تا چیزی نوشته نشده، وجود آن زیر سوال است.
اما چرا به این مساله اشاره می کنم، داستانی است که در کسب و کارهای مختلف مشاهده کرده ام.
به قول دوستی، در ابتدای راه اندازی کسب و کار، هیچ کس به منافع فکر نمی کند و همه به دنبال رفع مساله و پیشبرد کارها هستند اما وقتی به نتیجه می رسد یا حتی نمی رسد، تازه اول چالش و مشکل بین افراد هست که من چه کردم و تو چه نکردی.
برگردیم به صحبت اصلی.
بنویسید، حتی دو خط.
هیچ کاری بدون نوشتن انجام نشود. قول و قرارهای ننوشته، هم کسب و کار را تهدید می کند، هم دوستی ها را. اگر قرار است امروز با هم به محلی بروید و خرید مهمی انجام بدهید. بر اساس صحبتی که داشته اید، این خرید بر اساس سهام آن کسب و کار نیست و یک نفر بیش از سهم خود مبلغی را پرداخت می کند، حتما مکتوب شود که مزایا و منافع این اقدام به چه صورت در آینده تسهیم خواهد شد.
شک نکنید که به قول معروف که وقتی طرف خرش از پل بگذرد، خیلی مسائل تغییر می کند و قرارهای شفاهی بنا به مصلحت فعلی تغییر می کنند.
در یک جمله، بدون مکتوب کردن مسائل و قرارها، قدم از قدم بر ندارید و اگر مکتوب نمی کنید، بپذیرید که بهای بزرگ آتی را به جان بخرید.
