هر کلمه‌ای رو که دوست دارین در نظر بگیرین. احتمال اینکه ریشه‌ی اون کلمه رو توی زبان یونانی پیدا کنین خیلی زیاده. همین لغت «پارادوکس» از کلمه‌های پارا (para-) به معنی «متفاوت از...» و دوکسا (doxa) به معنی «نظر یا عقیده» تشکیل شده. مجموعا کلمه‌ی paradoxon در زبان یونانی به معنی ضد و مخالفه، که با گذشت زمان در اواسط قرن ۱۶ وارد زبان لاتین شده و به paradox تغییر شکل داده.
پارادوکس چیزیه که همه‌مون میشناسیمش. گاهی میدونیم چطور باید باهاش برخورد کنیم و گاهی نه. انگار گاهی براش جواب داریم و گاهی نه!
به چیزی رسیدم که برای خودم عجیبه و پاسخی براش ندارم. من همیشه از یه سری شبکه‌های اجتماعی مثل اینستاگرام بدم میومد اما الآن و در وضع موجود چاره‌ای جز راه انداختن کسب و کارم در اینستاگرام ندارم. دو راهی. تناقض. «پارادوکس» و دیگر هیچ. نمی‌دونم که باید ازش استفاده کنم یا نه!
به تناقض‌های روزمره‌تون فکر کنین. خیلی بزرگه؟ خیلی نادیده گرفتینش؟ کمه؟ زیاده؟ عجب!
