API خصوصی چه تفاوتی با API عمومی دارد؟

در پست های قبلی در مورد این صحبت کردیم که API شبیه یک پل بین تولید کننده و مصرف کننده عمل می کند. حالا در این پست می خواهیم یک تقسیم بندی از انواع API با توجه به رابطه تولید کننده و مصرف کننده داشته باشیم.

نوع اول: API های خصوصی

در این نوع API ها، یک کسب و کار، خدمات خود را در اختیار کارمندان خود قرار می دهد تا آنها اقدام به تولید برنامه های کاربردی کنند. برای مثال یک شرکت بانکی که مجموعه از API ها دارد که فقط در اختیار کارمندان خود قرار می دهد تا آن ها موبایل بانک بسازند. در این دسته از API ها، سایر افراد از وجود این API ها مطلع نیستند.

نوع دوم: API های مشارکتی

تو پست قبلی گفتیم که سازمان های برای مشارکت با هم لازم است تبادل API کنند. این نوع API ها در اصطلاح B2B هستند. برای مثال، تبادل API بین سازمان تامین اجتماعی و سازمان ثبت احوال کشور وجود دارد تا هویت افراد در هنگام تمدید دفترچه بیمه شان احراز شود.

نوع سوم : API های عمومی

یک کسب و کار و یا یک سازمان API خود را بصورت عمومی در اختیار همه می گذارد. برای مثال API های عمومی مانند تلگرام ، اینستاگرام و ... که محدودیتی برای استفاده کاربران ندارد و در دسترس عموم مردم است. البته فعال سازی این API ها معمولا مراحلی دارد که احراز هویت مصرف کننده یکی از این مراحل است.

شکل زیر به مقایسه انواع API هایی که گفتیم می پردازد.

اگر انواع API ها را مانند یک کوه یخ ببینیم قسمت بیرونی که قابل دیدن است API های عمومی هستند که تعداد کمتری نسبت به API های خصوصی دارند .لایه دوم API های مشارکتی هستند و سپس API های داخلی هستند که در سال های اخیر گسترش یافته است.

اگر نیاز به مشاوره در خصوص API های سازمان خودتان دارید به وب سایت ما سر بزنید.

ما را در اینستاگرام دنبال کنید.