کوتاه کردن لینک ها یکی از تکنیک های رایج در اینترنت است که در آن تعداد کاراکترهای یک URL به صورت قابل ملاحظه ای کاهش پیدا می‌کند. اما همچنان شما را به صفحه پین شده پشت آدرس هدایت می‌کند. این کار با استفاده از redirect و انتقال محتوای صفحه ای با لینک طولانی به صفحه ای با لینک کوتاه انجام می‌شود.
دلایل زیادی برای استفاده از سرویس های کوتاه کننده لینک وجود دارد که در بخش قبل به صورت خلاصه بیان کردیم؛ بسیاری از توسعه دهندگان وب برای ساخت URL از یک ساختار سلسله مراتبی و یا ساختاری استفاده می‌کنند که اطلاعات session و یا مسیرهای تراکنش را نشان میدهد که باعث می‌شود، لینک ها زیبایی خود را از دست دهند.
از سوی دیگر استفاده از ساختار سلسله مراتبی باعث می‌شود که لینک هایی طولانی و با تعداد کاراکترهای بالا ایجاد شود که به خاطر سپردن و کپی کردن آنها بسیار مشکل است. در واقع کوتاه کننده لینک، راهی برای حفظ قابلیت اطمینان لینک ها است و استفاده از آنها برای انتشار در مجلات، کتاب ها و اینترنت آسان تر است.
به علاوه اینکه، در پیام رسان هایی مانند توییتر ممکن است محدودیت تعداد کاراکتر برای یک پیام وجود داشته باشد؛ توییتر برای کوتاه کردن لینک ها از سرویس کوتاه کننده لینک اختصاصی خود t.co استفاده می‌کند، بنابراین نیاز نیست برای استفاده از لینک ها در توئیتر از سرویس خاصی استفاده کنید.
نکته دیگر این است که بعضی سرویس ها مانند goo.gl، tinyurl.com و bit.ly لینک های کوتاه شده خود را به شیوه ای تولید می‌کنند که قابلیت خوانایی بالایی برای انسان داشته باشند. اگرچه لینک های جدیدی که تولید شده اند، طولانی تر از لینک های ارائه شده توسط سرویس های بهینه کننده طول رشته ها است. البته این سرویس هایی که به آن ها اشاره کردیم در ایران قابل استفاده نیستند و سرویس کوتاه کننده لینک گوگل هم چند سال پیش به صورت رسمی غیرفعال شد. بنابراین پیشنهاد ما به شما استفاده از سایت های کوتاه کننده لینک معتبر ایرانی مانند rizy.ir است.
مورد استفاده دیگر این است که سرویس های کوتاه کننده لینک اطلاعات زیادی درباره کلیک هایی که یک لینک دریافت می‌کند ارائه می‌‌دهند. همچنین نیازی به دسترسی به سرور ندارند که می‌تواند جایگزین مناسبی برای موتورهای تجزیه و تحلیل سمت سرور باشد.
عبارت URL یا Uniform Resource Locator که به معنی رشته ای است که محل یک فایل یا برنامه را در اینترنت مشخص می‌کند، برای اولین بار در سال 1994 توسط تیم برنرز لی (Tim Berner-Lee) ارائه شد. آقای لی همچنین مخترع شبکه جهانی وب نیز می‌باشند.
اما اختراع اولین کوتاه کننده لینک در سال 2000 ثبت و در سال 2005 نیز منتشر شد. به این صورت بود که هم لینک کوتاه شده و هم لینک اصلی در دیتابیس ذخیره می‌شد، پس از استفاده از لینک کوتاه شده، لینک اصلی برای واکشی ارائه می‌شد.
اما در سال 2002، کوین گیلبرتسون TinyURL، اولین سرویس کوتاه کننده لینک را تاسیس کرد. هدف او این بود که پست های خبری گروه دوچرخه سواری URL های طولانی نداشته باشند. پس از آن و به دلیل محبوبیت TinyURL، بیش از 100 وب سایت مشابه ایجاد شد. حتی گوگل و توییتر سرویس های کوتاه کننده خود را ارائه دادند.
سرویس کوتاه کننده لینک گوگل goo.gl نام دارد و فقط برای استفاده در محصولات گوگل مانند Google Chrome در دسترس است. به عنوان نکته پایانی اینکه گوگل اعلام کرد که این سرویس خود را با Firebase Dynamic Links جایگزین می‌کند. اما همچنان لینک های کوتاه شده توسط goo.gl فعال هستند.
منبع: کوتاه کننده لینک چیست؟
