در سحرگاه ۲۲ خرداد با خبر آغاز عملیات نظامی اسرائیل از خواب بیدار شدم. با هدف گیری دقیق در ساعات ابتدایی فرماندهان ارشد نظامی کشور از جمله فرمانده ستاد مشترک، فرمانده سپاه، قرارگاه خاتم، ستاد فضایی سپاه و تعدادی از دانشمندان هستهای کشور تجاوز آشکار به حاکمیت ایران آغاز شد.
این عملیات در حالی آغاز شد که ایران برای روز ۲۴ خرداد دور ششم مذاکرات خود را با ایالات متحده برنامه ریزی کرده بود. این مذاکرات حول پرونده هستهای ایران که در سال ۲۰۱۸ و در دولت قبلی ترامپ به صورت یکجانبه از توافق خارج شد شکل گرفته بود تا راه حل جدید برای حل و فصل این پرونده انجام دهند.
از نکات قوت توافق برجام که در سال ۲۰۱۵ امضا شده بود به رسمیت شناختن اصل غنی سازی در خاک با محدودیت و نظارت آژانس انرژی اتمی در طول زمان محدود نه دائمی، در ازای رفع کلیه تحریم ها از سوی سازمان ملل و ایالات متحده بود. اما از ابتدای دولت اول ترامپ به دلیل مخاطرهای که این توافق برای منافع اسرائیل داشت و عدم بهرمندی خود ایالات متحده از منافع اقتصادی مانند کنار گذاشتن این کشور از معامله های سنگین صنعتی و دستور ابلاغ رهبری مبنی بر ممنوعیت واردات و فعالیت بیش از ۲۰۰۰ قلم کالا از آمریکا ترامپ را به سوی خروج از معاهده و اعمال تحریم های یکجانبه از سوی خود سوق داد.
با توجه به اصل تاجر بودن جمهوری خواهان و مالکیت اکثر صنایع صنعتی قوی و بزرگ توسط این طیف و حتی به اصطلاح بیزینس من بودن خود ترامپ دلیلی برای ماندن در آن قرار داد نمیدید. همزمان لابی یهودی هم به دلیل ماندگار شدن اصل غنی سازی ( یعنی حفظ دانش فنی و زیرساخت تولید اورانیم با غنی بالا و در عمل یعنی داشتن دست بالا به نسبت اسرائیل ) همه زمینه برای خروج از توافق فراهم کرد.
پس از پاره کردن توافق از سوی ترامپ و آتش زدن آن در داخل، اوضاع مالی کشور به دلیل دو سال تنفس از تحریم ها کمی بهتر بود و ایران شروع به تقویت نیروهای نیابتی در منطقه و ماندگار بودن تحدیدی برای منافع اسرائیل پرداخت تا زمان ریاست جمهوری بایدن که دو طرف تمایل خود را برای بازگشت به توافق نامه نشان دادند اما از نظر من خرابکاری از داخل به دلیل منافع بی حاصل سیاسی و شاید حتی فضا سازی خود اسرائیل بر علیه این توافق امکان امضای آن در اواخر دولت روحانی فراهم نشد و در دولت رئیسی هم با سر کار آمدن همان خرابکاران توافق حصول توافق از دستور کار خارج شد.
پس از حمله ۷ اکتبر ۲۰۲۳ حماس به اسرائیل که خود انجام آن نیز شبه های بسیاری دارد دست اسرائیل را برای آغاز یک جنگ تمام عیار باز گذاشت. او با حمایت غرب از نظر تسلیهاتی و حتی حمایت های بین الملی شروع به قتل عام مردم بی گناه غزه کرد. با ورود دیگر اعضای محور مقاومت با در نظر گرفتن تضیف اقتصادی ایران به دلیل ۵ سال تحریم دوباره و نبود فرماندهان اصلی از جمله سلیمانی با ورود این گروه ها اسرائیل جرئت بیشتر برای حمله و از بین بردن آنها پیدا کرده بود. با نفوذ اطلاعاتی شدید شروع به حذف فرماندهان حزبالله و حماس کرد تا نفس مقاومت که بازوان پیدا نظام ایران برای کنترل تحدید اسرائیل به این خاک بودند را برای مدت طولانی ببرد.
این مسیر تا خلغ صلاح حزب الله در لبنان، شهادت تا ۶ نفر جانشین فرماندهان حماس و حتی معامله سوریه با روسیه جهت از بین بردن یکی از اصلی ترین متحدان ایران یعنی بشار اسد از طریق حمایت نظامی از مخالفان او طی شد. زمانی هم که سوریه به دست گروه های مخالف افتاده، اسرائیل شروع به حملهی هوایی به این کشور و نابودی کامل توان نظامی با بمباران پایگاههای خالی از نیرو و مملو از سلاح و جنگنده این کشور شد.
به نظرم افرادی که کمترین میزان دانش از مسائل بینالملی و تاریخ داشته باشند هم پیشبینی میکردند که این همان مسیری است که ایران برای رساندن بازوی خود به مرز اسرائیل استفاده کرده است در حال قطع و رسیدن اسرائیل به مرز ایران است.
در این حین اوضاع داخلی کشور هم به دلیل مسائلی که عمدتا از اقتصاد ناشی میشوند دچار انواع ناترازی های مانند ناترازی بودجه، انرژی، مالی شده بود. که مهم ترین دلیل آن تحریم هایی که نزدیک به ۲۰ سال کمر زیر ساخت های کشور را شکسته بود و روز به روز نفس های آخر خودش را میزد و همگی این مشکلات در کنار فساد و ناکارامدی نهادی سیستماتیک و به نظر من مهم ترین چیز نبود اراده محکم از سوی حاکمیت جهت توسعه و بهبود، مناسب ترین و بهترین موقعیت برای سوءاستفاده دشمنان این خاک فراهم کرد.
همهی این قضایا و اتفاقات طبیعتا یک تنیجه بیشتر نداشت. روی کار آمدن دوباره ترامپ جهت دادن چراغ سبز ایالات متحده به اسرائیل جهت نابودی اهداف نظامی و هستهای در کشور. در طول این حمله نزدیک به ۶۰۰ نفر از هموطنان عزیزم به شهادت رسیدن و با مشارکت نظامی مستقیم آمریکا در طی یک حمله تمامی سایت های هستهای و غنی سازی مورد هدف قرار گرفت و زمانی که تمام شد کارشان نیز آتش بس را اعلام کردند و خانه های خود برگشتند.
پایان قسمت اول.
