امروز برخلاف دیروز، دستآوردهای خوبی نداشتم و با اینکه ظاهرا طبق زمانبندی که داشتم حرکت کردم اما حال خوبی رو تجربه نکردم. تقریبا روز رو به پایان هست و دارم ارزیابی میکنم که چرا امروز همه چیز متفاوت شد، دیدم دوتا اتفاق افتاد. این یادداشتها را از صفحه اینستاگرامم نقل میکنم و اگر مایل بودید می توانید روزهای قبل و بعد را همانجا بخواهنید
اتفاق اول اینه که من در هر دوروز حوالی ساعت هفت از خونه راهی شدم، برنامه صبحگاهیام هم تفاوتی نداشت اما روز قبل یک ساعت و نیم زودتر خوابیدم و دیشب دیرتر. کیفیت خواب شب بسیار اثرگذارتر از چیزی هست که فکرش رو میکردم و حتما امشب سعی میکنم تا ساعت 11 خوابیده باشم و قبل از خواب هم موبایل و لپ تاب رو بذارم کنار و چند دقیقهای کتاب بخونم
اما نکته جالب تر اینجاست که دیروز تئوری اینباکس رو عملی کردم و بعد از بیدار شدن از خواب هیچ اینباکسی رو چک نکردم تا اینکه رسیدم اتاق کارم، برنامه های روزانهام رو نوشتم، بعدچندتا موزیک شنیدم و روی میزم رو مرتب کردم و از ساعت دوم شروع کردم به چک کردن اینباکسها از جمله پیامها و ایمیلها و ... این باعث شد که روز رو فعالانه آغاز کنم و پیامهایی که با برنامهام سازگاری نداشت رو گذاشتم کنار
امروز تئوری اینباکس رو رعایت نکردم و همون اول صبح و تو راه محل کارم شروع کردن به خوندن پیامها و اتفاقا یکی از پیامها ذهنم رو بهم ریخت و اشتباه بعدی این بود که تایمی رو برای پاسخ صرف کردم و خلاصه تا همین الان این کشمکش در ذهن من ادامه داره. چرا؟ چون روز رو منفعلانه شروع کردم و عملاً پیامهای دیگران سمت و سوی امروزم رو شکل داد
امشب، حتما زودتر میخوابم و صبح رو بدون دیدن اینباکس آغاز میکنم. مطمئن باشید فردا یادداشت پرباری براتون خواهم نوشت و منتظر سه شنبه باشید. این ما هستیم که روزهای خوب و روزهای بد رو میسازیم و روزها به خودی خود خوب و بد ندارند