از زمان ظهور بیتکوین در سال ۲۰۰۹ مقدار توان پردازشی که در سراسر شبکه بیتکوین وجود داشته به‌طور فزاینده‌ای رشد داشته است. درنتیجه فرایند استخراج بیتکوین به حدی تکامل‌یافته است که دیگر با سخت‌افزارهای معمولی که امروز در بیشتر رایانه‌ها یافت می‌شود منجر به سوددهی نمی‌شود.
بیتکوین در ابتدای راه به‌سادگی با واحدهای پردازنده مرکزی (CPU) رایانه‌های خانگی استخراج می‌شد چون مقدار سختی شبکه بسیار اندک بود.
اما از سال ۲۰۱۰ استفاده از واحدهای پردازنده گرافیکی (GPU) در استخراج بیتکوین به معنی ناتوانی واحدهای پردازنده مرکزی بود.
اما واحدهای پردازنده گرافیکی هم جوابگوی هجوم ماینرها به شبکه بیتکوین نبودند درنتیجه مزرعه‌های استخراج شکل گرفتند و دستگاه‌های مخصوصی برای استخراج بیتکوین معرفی شدند که به‌طور ویژه باهدف کار کردن با الگوریتم SHA-۲۵۶ طراحی‌شده بودند. این دستگاه‌ها مدار مجتمع برای کاربردهای خاص یا ASIC نامیده می‌شوند.
با توجه به اینکه موضوعات مربوط به ASIC و توان پردازشی هنوز موردبحث قرار می‌گیرند و حتی در جامعه متخصصان رمزارزها هم به نتایج واضحی نرسیده‌اند، شناخت انواع دستگاه‌های ماینینگ تا حدی دشوار است.
در این نوشته نگاهی داریم به انواع دستگاه‌های ASIC و بررسی هزینه و سوددهی آنها.
اولین دستگاه‌های ماینر ASIC محصول شرکت Bitmain بودند و با مدل U۱ شناخته می‌شدند.
این دستگاه‌ها که تقریباً به‌اندازه یک فلش درایو هستند به میزان ۲ گیگاهش در ثانیه توان دارند و هنوز هم به‌صورت آنلاین قابل‌خرید هستند.
هزینه برق مصرفی آنها بسیار بیشتر از سوددهی آنها است از همین رو از سال ۲۰۱۴ خریدشان کاهش یافت.
در گروه ماینرهایی که امروزه تقریباً بی‌مصرف شده‌اند علاوه بر U۱ می‌توان به U۲، Gridseed Orb و S۱ هم اشاره کرد.
در حال حاضر استفاده از این دستگاه‌ها برای استخراج بیتکوین تنها در صورتی به‌صرفه است که هزینه برق مصرفی تقریباً رایگان باشد.
اما حتی با برق رایگان هم نهایت توان این دستگاه‌ها به حدی است که بتوانند به‌اندازه ۱۳۰ دلار بیتکوین در یک سال استخراج نمایند و تازه این مقدار هم با افزایش درجه سختی شبکه بلاکچین (زنجیره‌بلوک) بیتکوین کمتر خواهد شد.
با این حساب تنها دستگاه‌های ماینر با سوددهی مناسب در بازار مدل‌های S۷ و S۹ ساخته‌شده توسط Bitmain و مدل ۷۴۱ ساخته‌شده توسط Avalon هستند.
از بین این‌ها دستگاه ماینر S۹ بیشترین مقبولیت را در میان علاقه‌مندان به رمزارزها دارد. توان پردازشی این دستگاه ۱۳۵۰۰ هش در ثانیه است و با هزینه‌های فعلی برق سوددهی بیشتری را به دنبال دارد.
دو دستگاه دیگر یعنی S۷ و ۷۴۱ هم اگرچه گزینه‌های خوبی برای ماینرهای تازه‌کار هستند اما میزان سوددهی آنها به‌طور متوسط چند هزار دلار کمتر از دستگاه ماینر S۹ است.
البته از تلاش‌های چینی‌ها برای غلبه بر بازار دستگاه‌های ماینینگ هم نمی‌توان غافل شد. در همین گروه اخیراً شرکت چینی پانگولین دستگاهی با نام WhatsMiner M۳ ارائه کرده است که هم ارزان‌تر از S۹ است و هم هزینه‌های راه‌اندازی و نگهداری آن کمتر است و به‌علاوه میزان گارانتی آن‌هم بیشتر است.
درنهایت بد نیست به جدیدترین و به ادعای سازندگانش قوی‌ترین دستگاه ماینر بیتکوین با نام DragonMint ۱۶T هم اشاره‌ای داشته باشیم.
در حال حاضر امکان خرید این دستگاه وجود ندارد ولی امکان پیش سفارش فراهم‌شده است. نکته جالب هم این است که سفارش کمتر از ۵ عدد دستگاه پذیرفته نمی‌شود.
به‌هرحال اگر تصمیم به خرید دستگاه‌های ماینر برای استخراج بیتکوین گرفته‌اید علاوه بر محاسبه میزان هزینه، اثربخشی و سوددهی باید به فکر مکان مناسب برای نگهداری آنها هم باشید چون شرایط محیط می‌توانند بر روی عملکرد آنها تأثیر بگذارند.
مواردی ازجمله هوای سرد، مکان‌های بدون رفت‌وآمد و … ازجمله مواردی هستند که باید به آنها توجه کنید.
در کل می‌توان گفت که قبل از شروع استخراج بیتکوین باید دستگاه‌های ماینر را بشناسید. برای شناخت این دستگاه‌ها بهترین روش این است که دست‌به‌قلم شوید و میزان برق مصرفی، هزینه دستگاه‌ها، توان پردازشی آنها و سایر عوامل مؤثر را بر روی کاغذی بنویسید و سپس محاسبه کنید تا بتوانید بهترین تصمیم را بگیرید.
https://btcmanager.com/closer-look-various-bitcoin-miners-profitability-2018/
