چرا تعریف قانونی زنجیره‌بلوک می‌تواند خطرناک باشد؟

یک لایحه که باهدف تعریف قانونی فناوری بلاک‌چین به کنگره آمریکا ارسال‌شده انتقادات زیادی را به خودش جلب کرده است.

دوریس ماتسوی (دموکرات) و برت گوتری (جمهوری‌خواه) لایحه‌ای را با عنوان قانون ترویج بلاک‌چین به کنگره آمریکا ارائه دادند.
یکی از اهداف اصلی این لایحه رسیدن به یک تعریف مشخص و واضح از فناوری بلاک‌چین است که قرار است توسط کارگروه این فناوری دنبال شود.
این کارگروه قبل از ارائه تعریف نهایی از اینکه بلاک‌چین چیست یک‌سال فرصت برای مطالعه و تحقیق دارد.
اما همه این ایده را تحسین نمی‌کنند. مثلاً درو هینکِس که یک بانک سرمایه‌گذاری بر روی این فناوری را اداره می‌کند و همچنین یکی از سخنرانان فعال در همین حوزه است معتقد است این کارگروه کمکی به رگولاتوری مناسب و مؤثر این حوزه نمی‌کند.
وی در توییتی این‌طور نوشته است:

تعریف زنجیره‌بلوک در قانون ضرورتی ندارد و حتی مضر و بی‌فایده است و می‌تواند شدیداً خطرناک باشد. قانون‌گذاری باید درباره رفتار باشد نه درباره تعریف فناوری که خود صنایع مرتبط به آن‌هم هنوز بر سر آن به توافق نرسیده‌اند.

به‌عبارت‌دیگر آقای هینکس با نیت دو نماینده کنگره که خواهان توسعه بیشتر نوآوری‌های مبتنی بر بلاک‌چین در آمریکا هستند مشکلی ندارد.
او مسئله را از شکافی می‌داند که حاصل تضاد بین سرعت رگولاتوری و سرعت رشد این فناوری است.
مسئله دیگری که تعریف متحدالشکل فناوری زنجیره‌بلوک در ساختار قانون را دشوار می‌کند تنوع ایدئولوژی‌ها در میان توسعه‌دهندگان این فناوری است.
برای نمونه سازندگان بیت‌کوین کش به رهبری راجر ور از اندیشه‌های خاصی پیروی می‌کنند که معروف‌ترین آن شاید همین عقیده باشد که بیت‌کوین اصلی در واقع قلابی است!
از سوی دیگر ویتالیک بوترین و هسته سازندگان اتریوم به‌کرات میزان عدم تمرکز رمزارزهای دیگر را به سخره می‌گیرند درحالی‌که خود شبکه بلاک‌چین اتریوم برای همین موضوع موردانتقاد است.
درواقع این قبایل زنجیره‌بلوکی هرکدام تعریف خودشان را از این فناوری خواهند داشت و شاید تا مدت‌ها حاضر نباشند یک تعریف واحد را بپذیرند.
با این تفاسیر اگر از هینکس بپرسید پس رگولاتوری مؤثر از کجا باید شروع شود و لایحه قانونی بهتر کدام است؟ او پاسخ می‌دهد که لایحه بهتر باید منجر به افزایش سرمایه‌گذاری در آموزش و پژوهش برای این فناوری شود و بتواند برای شرکت‌های بلاک‌چینی مشوق‌های مالی ایجاد کند.
اما اگر این پیشنهادات آقای هینکس نادیده گرفته شود احتمالاً لایحه‌ای تصویب خواهد شد که ضمن اعمال محدودیت در خلاقیت، شرکت‌ها را ناچار می‌کند تا در چارچوب همان تعریف قانونی محدود فعالیت کنند و فراتر از آن نروند.