وقتی شروع به نگاه کردن می کنم، نیازهای بی پاسخ زیادی رو در اطرافیانم می بینم. یکی از این نیازها، نیاز به درک شدن هست. شخصی که خوب و بدت رو درک می کنه، قضاوتت نمی کنه و در تلاش هست تا دنیا رو از چشم تو ببینه. اینجا هست که برای اطرافیان که می دونم دوست دارن این شخص رو پیدا کنن از روانشناس صحبت می کنم. توی دنیای من روانشناس یعنی من دوم. من دوم مکمل من. و چون قراره منی باشه که من رو تکمیل می کنه پس مهم هست که خوب باشه و انگار اینجا سوال کلیدی ایجاد میشه که از کجا بفهمم یه روانشناس خوبه؟
پاسخ به این سوال بر اساس دید علم، دید متخصص، دید هر فرد متفاوته. اما برای من یک روانشناس خوب ملاک های زیر رو داره.
1. تو حس خوبی از صحبت باهاش میگیری چون میدونی قرار نیست مثل یه بزرگتر دائم نصیحتت کنه.
2. اونقدر از جلسات راضی هستی که اگر امروز کسی نیاز به روانشناس یا مشاور داشته باشه اون رو بهش معرفی نی کنی.
3. برای صحبت کردن راحتی و نمی ترسی. دروغ نمیگی و یا اگر گفتی جلسه بعد اصلاحش می کنی چون دلیلی برای ترسیدن وجود نداره
4. اعتماد داری که رازدار هست و سر کلاس ها، پیش بقیه مراجعین اشاره مستقیمی نداره به تو و با تغییر نان، سن و سایر شرایط در صورت رضایت خودت در مورد این مورد صحبت می کنه.
5. به شما به چشم کیف پول نگاه نمی کنه که زمان رو کش بده در عوض تلاش برای درمان شما داره
6. به دنبال کارآگاهی در زندگی شما نیست بلکه هدفش کمک به شخص شما و اروم کردنتون هست بدون تغییر بقیه.
7. وقتی باهاش مخالفی، یا راهکاری رو دوست نداری آزادانه میگی
8. کنترل جلسه تو دست های هر دوتون هست و باهم دوستانه رفتار می کنید و احترام می ذارید
و اگر بخوام این لیست رو ادامه بدم باز هم مواردی مشابه موارد بالا که بوی انسانیت میده ایجاد میشه. پس امیدوارم یه روانشناس خوب پیدا کنید، یه دوست که قدرت درک داره و برای چکاپ های روحی روانی منظم بهش مراجعه می کنید.
در ادامه به برخی از مباحث اخلاقی این حیطه می پردازیم.
وقتي تعارضي بين دو يا چند اصل اخلاقي به وجود مي آيد، روانشناسان و مشاوران ضمن بررسي و ارزيابي دقيق موقعيت و راه حل هاي ممكن، تمام تلاش خود را صرف حل تعارض مذكور مي نمايند. چنانچه تعارض حل نشود، با يادآوري تعهد خود به رعايت ضوابط اخلاق حرفه اي، راه حلي را بر مي گزينند كه بيشترين پيامد مثبت را براي فرد يا افرادي كه از آن تاثير مي پذيرند و كمترين پيامد منفي را براي آنها داشته باشد.
روانشناسان و مشاوران در مواردي كه بين ضوابط اخلاق حرفه اي و قانون تعارض وجود داشته باشد، پس از در پيش گرفتن اقدا مهاي منطقي براي حل تعارض و رعايت ضوابط اخلاق حرفه اي، در صورتي كه اين تعارض غيرقابل حل باشد، ملزم به رعايت قانون هستند. روانشناسان و مشاوران در صورتي كه بين ضوابط اخلاق حرفه اي و مقررات سازماني كه در آن كار مي كنند تعارضي پيش بيايد، ازضوابط اخلاق حرفه اي پيروي خواهند نمود.
در صورتي كه روانشناسان و مشاوران اطلاع حاصل نمايند كه يكي از همكاران آنها ضوابط اخلاق حرفه اي را ناديده گرفته و برخلاف آن عمل كرده است ، ابتدا سعي خواهند كرد كه با تذكر به آن همكار از ادامه تخلّف جلوگيري نمايند. در صورتي كه اين اقدام موثر واقع نشود، مراتب را به مسئول بالاتر اطلاع داده و در صورت تكرار تخلّ ف، موضوع را به كميسيون رسيدگي به تخلّفات حرفه اي سازمان نظام روانشناسي و مشاوره اطلاع خواهند داد.
روانشناسان و مشاوران در جريان رسيدگي به پرونده هاي متخلفين، همكاري هاي لازم را با كميسيون رسيدگي به تخلفات حرفه اي سازمان نظام روانشناسي و مشاوره خواهند نمود.
روانشناسان و مشاوران به منشورنامه اخلاقی پایبندی کامل دارند و در صورت تخلف از ان موظف هستند تا خسارت وارده به مراجع را جبران نمایند.
روانشناسان و مشاوران موظفند تا در جلسه اول درمان چارچوب درمانی، تعداد جلسات تقریبی برای درمان، هزینه جلسات و زمان جلسات را به اطلاع مراجع برسانند. در صورت تخطی از این امر موظف به حل تعارض ایجاد شده هستند.
روانشناسان و مشاوران مجاز به برقراری ارتباط با مراجع خارج از چارچوب درمانی را ندارند و تا دو سال بعد از اتمام دوره درمانی مجاز به ازدواج با مراجع نمی باشند.
روانشناسان و مشاوران موظف هستند تا اطلاعات حقوقی و شخصی مراجع را رعایت کنند. تنها در صورتی که اطلاعات مراجع حاکی از اسیب به دیگران باشد با اجازه مراجع قانونی مجاز به ارایه اطلاعات به مرجع ذیصلاح دارد. همچنین مشاور و روانشناس مجاز به ارایه اطلاعات خصوصی فرد به خانواده او و سایرینی که حکم قانونی ندارند نمی باشد و لازم است اصل رازداری را برای ایجاد یک درمان امن رعایت کند.
