مهم نیست کی هستیم و چه جایگاه اجتماعی داریم؛ مهم اینه که وقتی اسم ملکه بودن و قدرتمند بودن میاد، همه ما دوس داریم که حداقل یک بار تجربه ش کنیم. اما فارغ از تمام مزایا و امکاناتی که ملکه بودن بهمون میده، باید حواسمون به سختی های این موقعیت هم باشه! مگه نه ؟!
برای همین امروز تصمیم گرفتم تا یکم در مورد سختی های ملکه بودن باهاتون صحبت کنم و از اون جایی که خودم هیچ وقت ملکه نبودم و با هیچ ملکه ای هم کلام نشدم؛ تصمیم گرفتم تا این داستان رو از زبون یکی از ملکه های طبیعیت براتون تعریف کنم. منظورم ملکه زنبورهاست!
یادمه اولین بار که زنبور ملکه رو شناختم؛ با خودم گفتم که چقد خوش شانسه! چون اصلا برای جمع آوری شهد و گرده گل هیچ زحمتی نمیکشه! تازه از بقیه زنبورا هم بیشتر عمر میکنه! مهم تر از همه اینکه از ژل رویال تغذیه میکنه!
خلاصه مجموعه همه اینا باعث شد که حس کنم تو این دنیا هیچ عدالتی وجود نداره! آخه ینی چی که زنبورای کارگر باید این همه زحمت بکشن و آخرشم بعد از یه هفته بمیرن. اما زنبور ملکه همیشه تو کندو میمونه و در امنیت و رفاه کامل زندگی میکنه ؟!
خلاصه بعد از کلی غر زدن و گله کردن؛ چیزای جالبی در مورد ملکه ها فهمیدم. اونم این بود که بر خلاف تصوراتم، تنها چیزی که ملکه ها ندارن امنیته!!! حالا چرا امنیت ؟! چون زنبورای کارگر به خاطر کوچک ترین دلایل، به ملکه حمله میکنن و این زبون بسته رو به قتل میرسونن!
خب... دلایل زیادی برای این اقدام وجود داره؛ دلایلی مثل پیر شدن ملکه یا کاهش نرخ تخم گذاری! اما به نظر من، ناجوانمردانه ترین دلیل، زمانیه که پای یه زنبوردارِ دست و پا چلفتی وسط باشه!
خب واقعیت اینه که زنبوردار وظیفه داره هر چند وقت یک بار به کندو ها سر بزنه و از صحت و سلامت ملکه و سایر زنبورا اطمینان حاصل کنه. اما بعضی وقتا به خاطر بی دقتی یا بی تجربگی، در زمان بازرسی کردن، کمی به ملکه آسیب میرسونه! برای همین بعد از اینکه ملکه رو برمیگردونه به کندو، زنبورهای کارگر فکر میکنن که ملکه ایراد داره و به سرعت میکشنش :(
حالا نظر شما در مورد این داستان چیه ؟! به نظرتون قبول کردن این همه وظیفه و خطر، به ملکه بودن می ارزه ؟! آیا حاضرید به ازای بام بیشتر، برف بیشتری رو تحمل کنید ؟!
