لندن (رویترز) - به گفته کارشناسان، بیمارانی که در جستجوی درمان ناباروری ارزان‌تر و در دسترس‌تر از مرزها عبور می‌کنند، اکنون می‌توانند از بین بیش از 100 کشور انتخاب کنند، اما ممکن است خود و نوزادانشان را در معرض خطر قرار دهند.
انجمن اروپایی تولید مثل و جنین شناسی انسانی (ESHRE) و فدراسیون بین المللی انجمن های باروری (IFFS) گفتند که بررسی خدمات باروری نشان دهنده تفاوت های گسترده بین قوانین و عملکرد در بسیاری از کشورها است. در نتیجه، بیمارانی که به خانه باز می گردند ممکن است با مشکلات قانونی یا پزشکی مواجه شوند.
فرانسوا شنفیلد از ESHREدر یک جلسه توجیهی به خبرنگاران گفت: «اگرچه اصولاً مراقبت از بیماران خارجی و محلی باید اساساً یکسان باشد و با بهترین استانداردهای ممکن مطابقت داشته باشد، شواهدی وجود دارد که همیشه اینطور نیست.
یک نظرسنجی از 105 کشور توسط IFFS نشان داد که تفاوت‌های فرهنگی، مذهبی و اجتماعی در نگرش به درمان‌های باروری مانند استفاده از تخمک‌های اهدایی، اسپرم یا جنین به این معنی است که تعداد کلینیک‌هایی که درمان ارائه می‌دهند و خدماتی که ارائه می‌دهند، متفاوت است.
لقاح آزمایشگاهی (IVF) شامل برداشتن تخمک از تخمدان زن و ترکیب آنها با اسپرم در آزمایشگاه است. سپس قوی ترین جنین ها در رحم زن کاشته می شوند. در تئوری، تخمک، اسپرم و جنین همگی قابل اهدا هستند اما در عمل شرایط در کشورها متفاوت است.
بررسی IFFS نشان داد که بیش از 500 کلینیک باروری در هند و حدود 615 کلینیک در ژاپن وجود دارد، اما تنها 66 کلینیک در بریتانیا، 120 در آلمان، 200 در اسپانیا و حدود 360 در ایتالیا وجود دارد.
عدم تطابق در دسترسی باعث می شود بیماران برای درمان به خارج از کشور سفر کنند، اما می تواند آنها را در مشکلات پزشکی، مالی یا قانونی قرار دهد.
تفاوت های حقوقی
یکی از مشکلات عمده قوانین مربوط به حداکثر تعداد جنین هایی است که می توان پس از IVF به رحم زن منتقل کرد.
در بریتانیا و اسکاندیناوی فقط یک یا دو مورد مجاز است، اما کشورهای دیگر محدودیت های بالاتری دارند یا اصلاً هیچ محدودیتی ندارند - عاملی که می تواند تعداد بارداری های چند قلو را افزایش دهد که می تواند برای مادر و نوزاد خطراتی ایجاد کند.
ترکیه اخیراً هر کسی را که برای دریافت اسپرم یا تخمک اهدایی به خارج از کشور می رود ممنوع کرده است -- قانونی که البته به گفته کارشناسان تقریباً کاملاً غیرقابل اجرا است.
"اگر زنی به تعطیلات برود و باردار شود، چه کسی دقیقاً چگونه یا چه زمانی باردار شده است؟" شنفیلد گفت.
هر دو IFFS و ESHRE از حقوق بیماران برای سفر برای دریافت درمان باروری حمایت می‌کنند، اما در بیانیه‌ای مشترک گفتند که «در حالت ایده‌آل، این باید در کشورشان انجام شود».
آنها از مقامات ملی بهداشت خواستند تا سعی کنند استانداردها را برای افزایش ایمنی بیماران و ارائه درمان برابر برای همه کسانی که می خواهند، هماهنگ کنند.
کوک می گوید: «تنوع قوانین بین المللی مربوط به درمان ناباروری یکی از دلایلی است که باعث می شود زوج ها به دنبال درمان برون مرزی باشند. در حالی که این امر اجتناب ناپذیر است، ما خواستار استانداردهای بین المللی هستیم تا اطمینان حاصل شود که این بیماران توصیه های مداوم و درمان ایمن دریافت می کنند.
