ورود به سایت خانه فلوت ایران
نویسنده : جان اسکلتن
مترجم : عسل حناچی
اسکلتن نویسنده کتاب “بهترین تمرین: راهنمای والدین برای نوازندگان سازهای زهی” و همینطور کتاب “روش نت برداری” برای مبتدیان سازهای زهی است.
اسکلتن دارای بیش از ۱۵ سال سابقۀ آموزش در مدارس دولتی و غیر انتفاعی در تمامی سطوح می باشد.
او از ابتدای فعالیت خود باعنوان مدرس حرفه ای، کارش را وقف یافتن روش های تدریس نوین و کارآمد در خانه و مدارس کرده است.
زمانیکه کودکان برای اولین بار با انتخاب یک ساز از مدرسه به خانه بر می گردند، سوالات زیادی برای والدینشان پیش می آید :
این سوالات فلسفی اولیه، پس از یک یا دو جلسه، جای خود را به سوالات کاربردی تر می دهند :
در اینجا من بعنوان مدرس و پدر فرزندی که موسیقی می نوازد، ۶ سوال مهم در زمینه ی “تمرین کردن” را مطرح می کنم:
مایلم بگویم که هدف از تمرین کردن، تربیت یک موسیقیدان مستقل است.
اگر تمرین آگاهانه باشد، فرزند شما یاد می گیرد که چگونه خودش را به روش اصولی آموزش دهد.
بنابراین، شما باید خودتان را بعنوان یک عامل موقت اما ضروری بعنوان بخشی از این فرآیند، در نظر بگیرید.
فرزند شما زندگی خود را از ابتدا بعنوان یک نوازنده ی مستقل شروع نکرده است.
کسب دانش موسیقیایی و مهارتهای لازم در این زمینه سالها زمان می برد، که شما باید به این مدت، زمان لازم برای چالش های تکنیکی یادگیری موسیقی را هم اضافه کنید.
فرزند شما باید به اندازۀ کافی انگیزه و اشتیاق داشته باشد تا بدون کمک شما نیز به یادگیری ادامه دهد. اما مشارکت شما در تمرینات او لازم است.
در این که فرزند شما باید زمان لازم برای تمرین را محیا کند هیچ راه میانبر یا کوتاهتری وجود ندارد. اما چگونه؟
ابتدا تمرین موسیقی را بعنوان بخشی از کارهای روزانۀ او قرار دهید و بطور ناگهانی او را مجبور به تمرین یکباره و بیش از حد نکنید.
بخصوص وقتی فرزندان در اوایل یادگیری هستند از جلسات تمرین مکرر، کوتاه و متمرکز بیشتر سود می برند تا جلسات طولانی.
جلسات ۵ تا ۱۰ دقیقه ای تمرین را برای ۳ یا ۴ بار در روز تکرار کنید.
نکتۀ پیشنهادی دیگر من این است که فرزندتان از زمان های آزاد برای “فعالیت های ذهنی و فکری” استفاده کند.
تکنیک هایی مثل تصور کردن “آرشه کشی” یا “انگشت گذاری” مخصوصا وقتی سوار خودرو (یا اتوبوس، قطار، و یا هواپیما) هستید بسیار مفید خواهد بود.
این تکنیک ها جایگزین کاملی برای تمرین با ابزار موسیقی نیستند اما از هیچ چیز بهتر است.
زمانیکه فرزند شما از کلاس موسیقی به خانه بر می گردد باید سوالات زیر را از او بپرسید:
اگر فرزند شما تمایلی به تمرین کردن ندارد یا بی انگیزه است حتما با معلم او در تماس باشید.
اجازه ندهید هیچکدام از این سوالات در طول هفته بی پاسخ بمانند.
بدون هیچ جزئیاتی باید گفت که اصل اولیه برای یادگیری موسیقی تمرین کردن آن است.
بطور کلی بهترین پیشنهاد، انجام تمرینِ صحیح نواختنِ نت ها و ریتم ها است. اگرچه این نکته به تنهایی کافی نیست.
فرزند شما باید از تکنیک های دیگری هم استفاده کند تا بتواند از پس بخش های سخت هم برآید.
(این قسمتی است که کتاب من به نام “بهترین تمرین” بر روی آن تمرکز دارد.)
داشتن ابزار و دانستن روش صحیح باعث میشود تا از زمان خود به بهترین نحو استفاده کنیم.
در جریان تمرین فرزندتان ، بهتر است لیستی از مواردی که او باید روی آن تمرین کند را مکتوب کنید.
فرآیند پیشرفت او را در دفترچه ای یادداشت کنید و آنرا همیشه در دسترس نگه دارید.
منظور این نیست که بنویسید او امروز نیم ساعت تمرین کرد، بلکه باید برای هر جلسه تمرین هدفی مشخص کنید و به آن برسید.
بنابراین باید به فرزند خود کمک کنید تا برای تمرین خود برنامه ریزی کند و انتظارات را با نتایج مقایسه نمایید.
بهترین ابزار برای اینکار این است که نوازندگی فرزندتان را ضبط و نگه داری کنید.
این کار نه تنها وسیله ای ست برای تشخیص فرآیند پیشرفت او،بلکه منجر می شود تا در طولانی مدت شما نمونه اجراهای او را داشته باشید.
یکی دو سال اول برای والدین فرزندی که قصد یادگیری موسیقی دارد ممکن است سخت باشد مخصوصا اگر فرزند شما به مدرسه هم برود.
اگرچه لازم نیست شما خودتان سواد موسیقیایی داشته باشید تا او را در این زمینه راهنمایی کنید؛
اما تا زمانیکه در جریان کارها قرار دارید و مطلع هستید، می توانید به فرزند خود در مقابله با چالش های یادگیری کمک کنید و از اینکه در نهایت نوارنده ای مستقل خواهد شد، اطمینان حاصل نمایید.
