فناوری اطلاعات و ارتباطات چیست؟ یکی از کلید واژهای اصلی در دنیای کنونی فناوری است، می توان گفت، در طی 50 سال گذشته ابداع تحولات گسترده در حوزه کامپیوتر و ارتباطات، تغییرات بسیاری را در زمینه ارتباطات و فناوری و در نتیجه، در عرصه های مختلف حیات بشری ایجاد کرده است .
کارنامه حیات بشری مملو اختراعات نوین و همچنین فناوری های پیشرفته در زمینه ارتباطات و اطلاعات است، و بستری آسوده برای انسان ایجاد شده است تا از فناوری در تمام مراحل زندگی خود استفاده کند.
فناوری اطلاعات و ارتباطات در تعریف مختلفی ارائه می شود، اما مهم ترین آن، دسترسی آسان به اطلاعات و ارتباطات آسوده بدون در نظر گرفتن، فواصل جغرافیایی و محدودیت های زمانی است.
فناوری به اقتصاد دانان کمک بسیاری در زمینه رشد اقتصادی می کند، فناوری در زمینه اقتصادی، به طور گسترده تر، ابداع روش های جدید برای انجام کار ها، رشد اقتصادی و راهکار های تسریع امور را فراهم می سازد.
مدیریت دانش، بیشتر بر افرادی که درگیر توزیع، ایجاد و تقویت علم و دانش در حوزه های مختلف هستند، تمرکز می کند. این فعالیت از پایه های فرهنگی در سازمان است که، به میزان یادگیری و نوآوری بستگی دارد. در این رابطه یک مدیر می تواند برنامه های تشویقی، کارکنان را در زمینه نقش ها و فعالیت ها تجویز کند.اما گاهی هم دیده می شود که تمام فعالیت ها توانایی پذیرش فناوری های جدید را ندارند، اگر بخواهیم برخی از دلایل عدم پذیرش فناوری های جدید را بررسی کنیم، می توانیم موارد زیر را بیان کرد:
به طور طبیعی تمام کارکنان یک سازمان همچون یک مدیر فکر نمی کنند. گاهی برخی از مالکان بر کسب و کار خود یک نگرش سنتی گونه دارند که مانع از ورود فناوری های نوین به سازمان می شود.
گاهی برخی از سازمان ها و کسب و کار ها در رده متوسط، استفاده از فرآیند های تجاری قبلی را، به صرفه می دانند . به همین دلیل مانع از ورود فناوری های جدید به سازمان می شوند.
این نقص می تواند سبب به کار گیری نادرست از تجهیزات و کاربرد ها شود. استفاده از تمام ظرفیت های فناوری می تواند غیر ممکن باشد.
متاسفانه برخی از کارکنان علاقه مند به تعدیل روش ها برای اجرای وظایف معمول خود را ندارند. این مشکل به دو علت بروز می کند، می توان دلیل اول را، عدم تمایل به یادگیری فناوری های نوین، و دلیل دوم، باور به اینکه هر گونه تغییر می تواند امنیت شغلی افراد را به خطر بی اندازد، معرفی کرد.
به طور مثال زمینه تولید این محدویت می تواند همچون یک نیروی بازدارنده از ورود فناوری ممانعت کند.
در روش های سنتی اطلاعات و داده ها کاملا مشهود هستند و احتمال هر گونه نابودی و یا سرقت در آن ها بسیار پایین است. اهداف نو آوری شامل، توسعه فناوری جدید، ارائه خدمات و محصولات جدید، فرایند های نوین و ایجاد ساختار های جدید سازمانی است.
با توجه به برخی اقدامات انجام شده در این حوزه، شرکت هایی که توانایی شبیه سازی و بهبود دانش سرمایه انسانی خود را دارند، آمادگی بیشتری در مقابل مواجهه شدن با تغییرات سریع امروزی نوآوری دارند.
1.همسو بودن با فناوری های نوین
2.عدم همراهی برخی از مدیران را مجبور به تعدیل ذهینیت های منفی و عمق بخشیدن به آن می کند، زیرا جلوگیری از ورود نو آوری به سازمان به نوعی خود کشی محسوب می شود.
در صورتی که مدیر یک سازمان درک کافی از مدرن سازی سازمان نداشته باشد، نه تنها توانایی استفاده از مزیت های بالقوه منابع خود را نخواهد داشت، بلکه از منابع انسانی خود نیز آن طور که باید بهره نمی برد.
این یک واقعیت است که پذیرش هر فناوری جدید می تواند همراه با ریسک هایی باشد، اما این ریسک ها لزوما منفی نیستند و اثرات مخربی نخواهند داشت، تنها باید این ریسک ها با روش های درست مدیریت شوند تا بتوان به ارتقای بهره وری و تقویت توان رقابتی سازمان دست یافت.
