عبارت thread یا نخ اصطلاحا به رشته دستورالعمل هایی گفته می شود که به پردازنده ارسال میشود. پردازنده ها در حالت معمول می توانند فقط یک دستورالعمل را از نرم افزار دریافت کرده و پردازش کنند یا به صورت واقعی تر هر برنامه در حالت عادی تنها بر روی یک ترد عملیات خود را انجام می دهد که به آن Main گفته می شود. در حالت عادی و single thread دستورالعمل 2 باید منتظر اجرای دستورالعمل 1 بماند تا نوبت آن شود و این سبب کاهش سرعت و عملکرد cpu لپ تاپ می شود.
در پردازنده های دو و چند هسته ای هم همینطور است یعنی هر هسته در یک زمان مشخص فقط یک دستور را اجرا خواهد کرد. اگه 4 هسته وجود داشته باشد، می شود 4 دستور اما با تکنولوژی هایپر تردینگ Hyper-Threading شرکت اینتل، هسته های واقعی در پردازنده به هسته های مجازی تقسیم می شوند. یعنی اگه یک پردازنده 2 هسته واقعی داشته باشد، این دو هسته هر کدام به 2 هسته مجازی تقسیم می شوند که هر کدام از آن ها می توانند یک دستورالعمل را اجرا کنند، یعنی ما با دو هسته واقعی در آن واحد 4 دستور اجرا می کنیم.
در حالیکه در حالت بدون تکنولوژی Hyper Threading با دو هسته واقعی تنها 2 دستور را می توان اجرا کرد. در این عمل، توان یک هسته واقعی بین دو هسته مجازی تقسیم می شود. مثال واضح به این صورت است که شما 4 برنامه را همزمان اجرا کرده اید Word، فتوشاپ، گوگل کروم و Media Player. حالا هر کدام از این هسته های مجازی مسئولیت یکی از این برنامه ها را به عهده خواهند گرفت. بنابراین هر ترد کار خود را انجام می دهد و حتی اگه یکی از برنامه ها هنگ کرده برنامه های دیگر به کار خود ادامه خواهند داد؛ در حالی که در گذشته ما شاهد آن بودیم که اگر برنامه ای هنگ می کرد تمام برنامه ها و سیستم عامل مختل می شدند. این تکنولوژی برای مدتی کنسل شد، اما مجددا در پردازنده های core i7 ظهور کرد و امروزه به صورت گسترده از آن استفاده می شود.
جهت مطالعه ادامه مقاله بلاگ کامپیوتر افق را مشاهده نمایید.
