رویای مد
رویای مد
خواندن ۵ دقیقه·۳ سال پیش

چه باید خواند؟

قصد داریم مباحثی را که یک طراح لباس باید بیاموزد به طور اجمالی معرفی کنیم.

در این نوشته این آموزشها را به چهار بخش کلی تقسیم کنیم:

  • طراحی
  • دانش
  • مهارت
  • مدیریت

1. طراحی یعنی به تصویر کشیدن ایده شما روی کاغذ که با آناتومی و فیگور شروع شده سپس به طرز کشیدن و نشست لباس می‌رسد. اینها تصویر سازی فشن نام دارند که برای انجام دادنش نیازی به هیچ زمینه قبلی مثل نقاشی نداریم و کاملا در دوره های طراحی لباس قابل یاد گرفتن است .

بخش بعدی که به سمت تصویر سازی و کارهای هنری و البته تبلیغاتی کشیده می‌شود، تکنیک و جنسیت است. تکنیک یعنی کار کردن با ابزار مختلف مثل آبرنگ ، گواش، مارکرو غیره و جنسیت یعنی به تصویر کشیدن جنسیت‌های مختلف پارچه مثل چرم، خز، دانتل و دیگر پارچه ها. می‌توانیم طراحی پارچه را هم در این بخش جای دهیم که هم روی کاغذ و هم به صورت نرم افزارو دیجیتال قابل اجراست.

2. به دانش در طراحی لباس می‌رسیم . این شاخه هم مانند بسیاری از رشته‌های دیگر با مطالعه تاریخ شروع می‌شود، تاریخ هنر، تاریخ مد و فلسفه مد. تاریخ به ما کمک می‌کند تا با فرهنگ مردم جهان آشنا شویم. فلسفه و علت شکل‌گیری لباس‌ها در جوامعِ مختلف را بهتر درک کنیم و بیشتر به علاقه مندیِ خود پی ببریم، تاریخ نقشی جدی در شناخت و ساختِ سبک و ایده پردازی بر مبنای آن دارد.

در ادامه مبحث دانش به سبک شناسی و استایلینگ می‌رسیم با بسیاری از سبک ها در فرآیند مطالعه تاریخ آشنا خواهیم شد. سبک ها از دل فرهنگ و جامعه متولد می‌شوند و هر یک از ما نیز باید سبک خود را پیدا کنیم که با تقلید یا تحقیق یا تعریفی از سبکی جدید رخ می‌دهد. باید برای طراحی خود هویت داشته باشیم. استایلینگ دانشی است که کمک میکند تمام آنچه که در حوزه فشن قرار دارد اعم از لباس، اکسسوار، آرایش مو و چهره، حرکات بدن و حتی رفتار به شکلی هماهنگ کنار هم قرار گیرند. ایجاد این هماهنگی وظیفه یک استایلیست‌ است.

مبانی هنرهای تجسمی مربوط به آن دسته از هنرهایی است که محصول، نمود بیرونی داشته و قابل مشاهده است. لباس نیز یک اثر هنری و کاربردی است و برای طراحی آن ابتدا باید به سراغِ عناصر بصری مانند نقطه، سطح، خط، شکل، فرم، بافت و غیره رفت و دانشِ ترکیب بندی، هارمونی، ریتم، تعادل و غیره را آموخت.

رنگ نیز یکی از شاخصه های بسیار مهم در لباس است، طراح با فراگیری این دانش قادر می‌شود چیدمان رنگی خود را بر اساس دانشِ بصری و روان شناسی و در قالب سبک و استایل خود انجام دهد.

شاید عنوان درسی به نام تدابیر خط به گوش شما هم رسیده باشه در این درس با نقش و تأثیر خط ها و عناصر بصری روی لباس آشنا می‌شویم، مباحثی مانند ایراد اندامی و لباس های مناسب برای هر یک از این اندامها نیز در این درس قرار دارد. همچنین آشنا شدن با انواع لباس‌ها و جایگاه هر یک و قوانین پوشیدن آنها نیز در تدابیر خط مطرح می‌شود که اصطلاحا با Dress Code از آن یاد می‌شود.

در حین آموزش و فعالیت در حوزه طراحی لباس همیشه باید پیگیر روند مد در ایران و جهان باشیم اصطلاحات فشن را بشناسیم با زبان تخصصی فشن آشنا شویم. در نظر داشته باشیم که خاستگاه فشن کشورهای غربی بوده‌اند و بسیاری از این اصطلاحات برای زبان ما معادلی ندارند. شناخت برندها و شخصیت های مؤثر، ضمن به روز نگهداشتن ما و آگاهی از اتفاقهای دنیای مد، باعث ایجاد انگیزه و الهام گرفتن وایده پردازی می‌شود.

در عرصه مد، طراحان و صاحبان برند، محصولات خود را به شکل مجموعه یا همان کالکشن ارائه می‌دهند، ما هم برای اینکه بتوانیم کالکشن مناسبی ارائه دهیم باید قواعد حاکم بر آن را بشناسیم، خلاقیت داشته باشیم و ایده پردازی کنیم. یادمان باشد که بخش زیادی از خلاقیت اکتسابی است.

3. به بخش اجرایی یعنی فن و مهارت می رسیم و اصلی ترین آن یعنی خیاطی. تا خیاطی را فرا نگیریم، شناختِ جامعی از الگو و اجرا پیدا نمی‌کنیم.

حتی اگر هدفمان اجرای طرح های خودمان نیست، باز هم خیاطی و طراحی لباس به راحتی قابل تفکیک نیستند. در خیاطی الگو سازی خود را تقویت کنیم تا شیوه‌های اجرای طرح های پیچیده و جدید را بهتر درک کنیم .

مولاژ هم تکنیکی بسیار کاربردی در اجرا و حتی طراحی لباس است. در مولاژ الگو و طرح را به وسیله پارچه های ارزان قیمت مثل متقال مستقیم روی مانکن اجرا می‌شود، سپس الگوی ساخته شده به پارچه اصلی منتقل می‌شود.

از دیگر تکنیکهای اجرایی دراپینگ است. در این بخش ما با ریزش پارچه سر و کار داریم و از جنبه هایی شبیه به مولاژ است و روی مانکن اجرا می‌شود. دراپینگ به تنهایی منجر به خلق ایده می‌شود و به کمک آن می‌توانیم بسیاری از طرح‌هایی که حتی روی کاغذ قابل ترسیم نیست اجرا کنیم.

پارچه سازی دنیایی بزرگ، شگفت انگیز و بی پایان در خلق ایده‌های جدید است، بسیاری از تکنیک‌های اجرایی مانند چاپ، رودوزی‌ یا امبرودری، کچه، بافت و تاپستری در این دسته جای می‌گیرند. به دلیل اهمیت و کاربردی بودن این مهارت‌ها در بخشی مجزا به آن خواهیم پرداخت.

مبحث بعدی آشنایی و داشتن مهارت در نرم افزارها است. نرم افزارهایی مثل ادوبی فتوشاپ، ادوبی ایلاستریتور، کورِل و غیره هم در بخش طراحی پارچه و هم در تصویرسازی های دیجیتال عصای دست طراح هستند. یکی دیگر نرم افزارهای کاربردی جمینی است که در الگو کشی و چیدمان الگو روی پارچه و برش کاربرد دارند و در بسیاری از تولیدی‌ها مورد استفاده قرار میگیرد.

کلوتریدی و مارولوس هم نرم افزارهای طراحی لباس هستند که می‌توان با آن‌ها لباس را به شکل سه بعدی در بدن مانکن های آماده طراحی کرده، نشست و ریزش لباس را به خوبی مشاهده و ارزیابی کرد.

از دیگر تجربه های کاربردی در این رشته میتوان از عکاسی، مُدنویسی، تولید محتوا و مدلینگ نام برد. سایر مهارت های فردی مثل آشنایی با زبان‌های خارجی، دانش و مهارت در رشته های دیگر، اشراف بر دنیای اینترنت و شبکه های اجتماعی نیز میتواند به رشد حرفه‌ای کمک کند.

4. و اما در پایان دانش و تلاش ما در حوزه مدیریت نتیجه بخش خواهد بود در این بخش برندینگ، بازاریابی، فروش، تبلیغات، استراتژی و سایرمباحث مدیریتی به ما کمک می‌کند جایگاه حرفه ای خود را در صنعت فشن پیدا کنیم.

این مطلب بر گرفته از پست اینستاگرامی رویا حیدریان با عنوان «مباحث آموزشی طراحی لباس» است.

در نوشته‌های بعدی بیشتر به آموزش فشن و جزئیات هر بخش، اولویت‌های آموزشی و عملکرد موسسات و مراکز آموزشیِ فعال در کشور و جهان خواهیم پرداخت.

آموزش فشنآموزش طراحی لباسفشنطراحی لباس
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید