شقاق مقعدی یا فیشر، یکی از مشکلات شایع در میان افراد است که باعث درد، سوزش و ناراحتی در ناحیه مقعد میشود. این عارضه معمولاً به دلیل یبوست مزمن، اسهال شدید یا فشار زیاد هنگام دفع مدفوع ایجاد میشود. درمانهای مختلفی برای این مشکل وجود دارد که یکی از آنها استفاده از پماد لیدوکائین برای درمان فیشر است. این پماد به عنوان یک بیحسکننده موضعی عمل کرده و میتواند درد ناشی از شقاق را کاهش دهد. در این مقاله، به بررسی فواید، طریقه مصرف و جایگاه لیدوکائین در درمان شقاق مقعدی پرداخته و همچنین سایر پمادهای مؤثر در این زمینه را معرفی خواهیم کرد.
لیدوکائین یک داروی بیحسی موضعی است که از انتقال سیگنالهای درد به مغز جلوگیری میکند. یکی از مهمترین فواید لیدوکائین برای درمان شقاق، کاهش فوری درد و سوزش در ناحیه مقعد است. این ویژگی به بیماران کمک میکند تا هنگام دفع مدفوع یا انجام فعالیتهای روزمره کمتر دچار ناراحتی شوند. همچنین، پماد لیدوکائین برای درمان فیشر میتواند به کاهش التهاب کمک کرده و روند بهبودی را تسریع کند. علاوه بر این، این دارو اغلب در کنار سایر درمانهای موضعی استفاده میشود تا اثرگذاری بهتری داشته باشد. به دلیل خاصیت بیحسکنندگی، استفاده از لیدوکائین قبل از استعمال سایر داروهای درمانی میتواند جذب آنها را راحتتر کرده و از ایجاد درد هنگام استفاده جلوگیری کند.
برای استفاده صحیح از پماد لیدوکائین برای درمان فیشر، رعایت برخی نکات ضروری است. ابتدا، ناحیه مقعد را با آب ولرم و صابون ملایم شستوشو داده و سپس آن را بهخوبی خشک کنید. مقدار کمی از پماد را روی انگشت خود قرار داده و بهآرامی روی ناحیه آسیبدیده بمالید. توصیه میشود این کار را دو تا سه بار در روز، بهویژه قبل از دفع مدفوع یا هنگام احساس درد شدید انجام دهید. بهتر است پس از استعمال پماد، حداقل 15 دقیقه صبر کنید تا اثر بیحسی آن شروع شود. همچنین، در هنگام مصرف لیدوکائین برای درمان شقاق باید از استفاده بیش از حد خودداری کرد، زیرا مصرف بیشازاندازه آن ممکن است باعث تحریک پوست یا بروز حساسیت شود. درصورتیکه علائم شقاق پس از دو هفته بهبود نیافت، مراجعه به پزشک ضروری است.
باوجود اینکه پماد لیدوکائین برای درمان فیشر نقش مهمی در کاهش درد و ناراحتی دارد، اما باید توجه داشت که این دارو تنها یک مسکن موقتی است و تأثیر مستقیمی بر ترمیم زخم شقاق ندارد. درواقع، لیدوکائین میتواند درد ناشی از شقاق را کاهش داده و بیمار را قادر به تحمل بهتر شرایط کند، اما برای درمان قطعی نیاز به ترکیب این روش با سایر درمانهای دارویی و غیر دارویی وجود دارد. مصرف مداوم و طولانیمدت لیدوکائین بدون توجه به درمان اصلی، میتواند تنها علائم را پنهان کرده و باعث تأخیر در مراجعه به پزشک و دریافت درمان مناسب شود. بنابراین، علاوه بر استفاده از این پماد، توجه به اصلاح رژیم غذایی، مصرف فیبر کافی و افزایش مصرف آب برای جلوگیری از یبوست توصیه میشود.
برای درمان فیشر، استفاده از پمادهای مقعدی میتواند به کاهش درد و سریع تر شدن روند بهبودی، کمک کند. پمادهایی مانند Rectiv که حاوی نیتروگلیسیرین هستند؛ با افزایش جریان خون در ناحیه فیشر و کاهش اسپاسم عضلانی، به روند ترمیم کمک میکند، اما ممکن است در برخی افراد باعث سردرد شود. پمادهای دیگری برای فیشر نیز وجود دارند که بر پایه مسدودکنندههای کانال کلسیم، مانند دیلتیازم و نیفیدیپین، ساخته شدهاند و با شل کردن عضلات به کاهش درد کمک میکنند. منبع: «دکتر واثقی | iraniansurgeryclinic»
علاوه بر پماد لیدوکائین برای درمان فیشر، داروهای موضعی دیگری نیز وجود دارند که میتوانند به بهبود زخم و کاهش التهاب کمک کنند. یکی از رایجترین پمادها، نیتروگلیسیرین است که باعث افزایش جریان خون در ناحیه مقعد شده و روند ترمیم را تسریع میکند. همچنین، پماد هیدروکورتیزون با خاصیت ضدالتهابی خود میتواند خارش و التهاب ناشی از شقاق را کاهش دهد. علاوه بر این، برخی کرمهای حاوی ترکیبات گیاهی مانند آلوئهورا، روغن درخت چای و عصاره بابونه نیز در کاهش التهاب و کمک به بهبود زخم مؤثر هستند. هر یک از این پمادها مزایای خاص خود را داشته و انتخاب بهترین گزینه بستگی به شدت شقاق، وضعیت بیمار و نظر پزشک دارد.
لیدوکائین یکی از مؤثرترین گزینهها برای کاهش درد ناشی از شقاق مقعدی محسوب میشود. این دارو با خاصیت بیحسی موضعی خود به بیماران کمک میکند تا راحتتر با علائم این عارضه کنار بیایند. بااینحال، باید توجه داشت که لیدوکائین برای درمان شقاق یک راهحل موقتی است و استفاده از آن بدون توجه به سایر درمانها، نمیتواند مشکل را بهطور کامل برطرف کند. برای درمان مؤثر شقاق مقعدی، بهتر است علاوه بر استفاده از پمادهای موضعی، تغییراتی در سبک زندگی ایجاد شود، از رژیم غذایی پرفیبر پیروی کرده و به توصیههای پزشک پایبند بود. درنهایت، اگر شقاق مقعدی بهبود نیافت یا علائم شدیدتر شد، مراجعه به پزشک برای بررسی درمانهای جایگزین ضروری است.
