جراحی هموروئید معمولاً زمانی توصیه می‌شود که روش‌های غیرجراحی مانند تغییرات رژیم غذایی، داروها یا روش‌های کم‌تهاجمی مانند بستن نواری (Rubber Band Ligation) نتیجه ندهند. هموروئیدهای بزرگ، دردناک یا همراه با خونریزی مداوم ممکن است نیاز به مداخله جراحی داشته باشند. با این حال، خطرات جراحی هموروئید یکی از عواملی است که بیماران و پزشکان باید به دقت بررسی کنند. این جراحی اگرچه اغلب ایمن است، اما مانند هر عمل جراحی دیگری با عوارض احتمالی همراه است که در ادامه به آن‌ها پرداخته می‌شود.
هر نوع جراحی با برخی عوارض عمومی همراه است که در جراحی هموروئید نیز دیده می‌شود. این عوارض ممکن است به دلیل واکنش بدن به بیهوشی، روش جراحی یا شرایط بدنی بیمار ایجاد شوند. یکی از شایع‌ترین خطرات جراحی هموروئید، درد پس از عمل است که گاهی اوقات شدید و طولانی‌مدت می‌شود. علاوه بر این، خونریزی خفیف تا متوسط در محل جراحی نیز ممکن است رخ دهد. این عوارض معمولاً با مراقبت مناسب قابل مدیریت هستند، اما در برخی موارد نیاز به مداخله پزشکی بیشتری دارند.
عفونت یکی از خطرات جراحی هموروئید است که می‌تواند روند بهبودی را مختل کند. به دلیل موقعیت آناتومیکی ناحیه مقعد، که به طور طبیعی با باکتری‌ها در تماس است، احتمال عفونت در محل جراحی وجود دارد. علائم عفونت شامل قرمزی، تورم، درد شدید و تب است. برای کاهش این خطر، پزشکان معمولاً آنتی‌بیوتیک‌های پیشگیرانه تجویز می‌کنند و بیماران را به رعایت بهداشت دقیق تشویق می‌کنند. با این حال، در صورت بروز عفونت، درمان سریع ضروری است تا از عوارض جدی‌تر جلوگیری شود.
یکی دیگر از خطرات جراحی هموروئید، خونریزی شدید در محل جراحی است. اگرچه خونریزی خفیف در روزهای اولیه پس از عمل طبیعی است، خونریزی غیرقابل کنترل یا مداوم می‌تواند نشانه‌ای از مشکل جدی‌تر باشد. این عارضه ممکن است به دلیل پارگی بخیه‌ها یا آسیب به رگ‌های خونی در حین جراحی رخ دهد. در چنین مواردی، بیمار ممکن است نیاز به جراحی مجدد یا سایر مداخلات پزشکی داشته باشد. اطلاع از این خطر به بیماران کمک می‌کند تا علائم هشداردهنده را جدی بگیرند.
یکی از خطرات جراحی هموروئید که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد، مشکلات ادراری است. برخی بیماران پس از جراحی دچار احتباس ادراری (ناتوانی در تخلیه کامل مثانه) می‌شوند. این مشکل ممکن است به دلیل بیهوشی، درد شدید یا تحریک اعصاب ناحیه لگن ایجاد شود. احتباس ادراری معمولاً موقتی است، اما در برخی موارد نیاز به استفاده از سوند یا داروهای خاص دارد. این عارضه می‌تواند برای بیماران ناراحت‌کننده باشد و بر کیفیت زندگی آن‌ها در دوره نقاهت تأثیر بگذارد.
یکی از خطرات جراحی هموروئید که در طولانی‌مدت ممکن است ظاهر شود، تنگی مقعد یا استنوز مقعدی است. این عارضه زمانی رخ می‌دهد که بافت اسکار در محل جراحی تشکیل شده و کانال مقعد را تنگ کند. تنگی مقعد می‌تواند باعث مشکلاتی مانند درد هنگام اجابت مزاج یا دشواری در دفع مدفوع شود. در موارد شدید، این عارضه ممکن است نیاز به جراحی ترمیمی یا روش‌های گشادکننده داشته باشد. برای کاهش این خطر، جراح باید تکنیک‌های دقیقی را به کار ببرد و بیمار باید مراقبت‌های پس از عمل را به خوبی رعایت کند.
یکی از جدی‌ترین خطرات جراحی هموروئید، بی‌اختیاری مدفوع است. این عارضه زمانی رخ می‌دهد که عضلات اسفنکتر مقعد در حین جراحی آسیب ببینند. بی‌اختیاری ممکن است به صورت نشت مدفوع یا ناتوانی در کنترل حرکات روده بروز کند. اگرچه این عارضه نادر است، اما می‌تواند تأثیرات روانی و اجتماعی قابل‌توجهی بر بیمار داشته باشد. انتخاب جراح با تجربه و استفاده از تکنیک‌های مدرن می‌تواند این خطر را به حداقل برساند.
درد مزمن یکی دیگر از خطرات جراحی هموروئید است که برخی بیماران پس از عمل تجربه می‌کنند. این نوع درد ممکن است به دلیل آسیب عصبی، تشکیل بافت اسکار یا التهاب مداوم ایجاد شود. برخلاف درد حاد که معمولاً در چند هفته بهبود می‌یابد، درد مزمن می‌تواند ماه‌ها یا حتی سال‌ها ادامه داشته باشد. مدیریت این عارضه نیازمند همکاری نزدیک بیمار و پزشک است و ممکن است شامل دارو، فیزیوتراپی یا حتی مداخلات جراحی دیگر باشد.
بیهوشی عمومی یا موضعی که در جراحی هموروئید استفاده می‌شود، ممکن است با خطرات خاص خود همراه باشد. برخی بیماران ممکن است به داروهای بیهوشی واکنش‌های آلرژیک نشان دهند یا دچار عوارضی مانند تهوع، سرگیجه یا مشکلات تنفسی شوند. اگرچه این خطرات نادر هستند، اما شرایط پزشکی زمینه‌ای مانند بیماری‌های قلبی یا ریوی می‌توانند احتمال بروز آن‌ها را افزایش دهند. برای کاهش خطرات جراحی هموروئید مرتبط با بیهوشی، ارزیابی دقیق وضعیت بیمار قبل از عمل ضروری است.
برخی عوامل می‌توانند احتمال بروز خطرات جراحی هموروئید را افزایش دهند. این عوامل شامل موارد زیر هستند:
آگاهی از این عوامل به بیماران کمک می‌کند تا با پزشک خود همکاری نزدیک‌تری داشته باشند و اقدامات پیشگیرانه را جدی بگیرند.
یکی دیگر از خطرات جراحی هموروئید، تأخیر در روند بهبودی است. عواملی مانند عفونت، خونریزی یا عدم رعایت رژیم غذایی مناسب می‌توانند بهبود زخم‌ها را به تأخیر بیندازند. این تأخیر ممکن است باعث ناراحتی طولانی‌مدت بیمار شود و نیاز به مراجعات مکرر به پزشک را افزایش دهد. برای جلوگیری از این مشکل، بیماران باید دستورالعمل‌های پزشک را به دقت دنبال کنند، از فعالیت‌های سنگین اجتناب کنند و به رژیم غذایی غنی از فیبر پایبند باشند.
عوارض جراحی هموروئید نه تنها بر جسم، بلکه بر روان بیمار نیز تأثیر می‌گذارند. تجربه عوارضی مانند بی‌اختیاری یا درد مزمن می‌تواند باعث اضطراب، افسردگی یا کاهش اعتماد به نفس شود. بیماران ممکن است از فعالیت‌های اجتماعی دوری کنند یا نسبت به درمان‌های پزشکی بدبین شوند. برای مدیریت این تأثیرات، مشاوره با روانشناس یا گروه‌های حمایتی می‌تواند مفید باشد. آگاهی از خطرات جراحی هموروئید و آمادگی روانی قبل از عمل نقش مهمی در کاهش این اثرات دارد.
کاهش خطرات جراحی هموروئید نیازمند همکاری بیمار و تیم پزشکی است. انتخاب جراح متخصص و با تجربه اولین گام مهم است. همچنین، بیمار باید قبل از جراحی درباره تمام شرایط پزشکی خود با پزشک صحبت کند. رعایت دقیق مراقبت‌های پس از عمل، از جمله مصرف داروها، رعایت بهداشت و اجتناب از فعالیت‌های سنگین، می‌تواند به کاهش عوارض کمک کند. در نهایت، داشتن انتظارات واقع‌بینانه و صبر در طول دوره نقاهت نقش کلیدی در بهبود موفقیت‌آمیز دارد.
جراحی هموروئید می‌تواند راه‌حلی مؤثر برای مشکلات شدید هموروئید باشد، اما آگاهی از خطرات جراحی هموروئید برای تصمیم‌گیری آگاهانه ضروری است. از عوارض شایع مانند درد و خونریزی گرفته تا خطرات نادرتر مانند بی‌اختیاری یا تنگی مقعد، هر کدام می‌توانند بر روند بهبودی و کیفیت زندگی بیمار تأثیر بگذارند. با انتخاب جراح ماهر، رعایت مراقبت‌های پزشکی و آمادگی روانی، می‌توان این خطرات را به حداقل رساند. اگر قصد انجام این جراحی را دارید، حتماً با پزشک خود درباره تمام جوانب آن مشورت کنید تا با اطمینان بیشتری قدم در این مسیر بگذارید.
