دغدغه بسیاری از هنرمندان ما تعداد استورهای موسیقی پخش جهانیست. منظور ما از پارتنر، سرویس های استریم و استورهای موسیقی مانند اسپاتیفای، اپل میوزیک و… است. برای نمونه هنرمندی از پخش آهنگ هایش در 150 سرویس موسیقی به عنوان یک معیار موثر در پخش جهانی سخن به میان می آورد. هنرمندی دیگری 200 سرویس استریم و استور! از آن جایی که این بحث برای بسیاری از دلالان حوزه پخش موسیقی ابزاری برای فریب هنرمندان ایرانی شده است. پرسش هایی را مطرح و در ادامه پاسخ های درست آن را آورده ایم.
خیر، تعداد پارتنرهای اصلی موسیقی دنیا از 5 تا 10 سرویس بالاتر نمی رود و بحث اصلی درآمدی هنرمندان در حال حاضر بین اسپاتیفای، سرویس های اپل و یوتیوب است.
ضمن این که بیش از همه پروفایل هنرمندان در اسپاتیفای و اپل میوزیک به عنوان مرجعی برای استناد آنان مورد استفاده قرار می گیرد.
خیر، بخش زیادی از آن ها صرفا برای افزایش کمی و بازاریابی شرکت های پخش بوده و غیر از چند سرویس اصلی درآمدزایی در باقی پارتنر ها نزدیک به صفر است.
ضمن این که ما به دلیل ناآشنایی با آن ها از نوع درآمد زایی، نحوه پرداخت و چگونگی محاسبه حق پخش ها بی اطلاعیم. از پایه معلوم نیست سرویسی که در استانی در جنوب آفریقاست با نهایتا چند ده هزار کاربر بومی چگونه می تواند برای موسیقی ایرانی درآمدزا باشد!
تقریبا هیچ کدام از شرکت های خارجی که ادعای تعداد پارتنر های بالا را دارند حتی در صفحات اصلی سایت خود به معرفی آنان نپرداختند.
ایران مجوز پس از پایان پخش لیستی از ده ها سرویس منتشر شده به همراه Delivery Date یا تاریخ تحویل آن ها منتشر می کند. اما بسیاری از شرکت های پخش خارجی از اعلام اسامی پارتنرها خودداری می کنند.
