سوالی که امکان دارد برای خیلی از افرادی که دانش عمومی موسیقی دارند پیش بیاید این است که چرا خواننده هایی که توانایی خواندن اوکتاو های مختلف صدا را دارند و حجم صدای بسیار بالاتری از شادمهر عقیلی دارند، در جذب مخاطب و تاثیر گذاری ترانه هایشان موفق نیستند؟
پاسخ دو جنبه دارد که باعث می شود، آهنگ های شادمهر اینقدر شنیدنی و پر طرفدار شود:
1- تایمینگ timing و زمان مناسب: شادمهر هر موسیقی را در زمان درست خود منتشر می کند. اگر یک موسیقی را ده سال پیش ساخته باشد تا زمان آن فرا نرسد آن را منتشر نمی کند. که این قدرتی است که با بررسی خواننده های زیادی در ایران نمی توان در آنها پیدا کرد. محسن یگانه هم یکی دیگر از افرادی است که دانش Timingدارد. به معنای دیگر زمانی که شما یک قطعه موسیقی را در زمان مناسب خود منتشر کنید، مهم نیست که صدای شما چه توانایی هایی دارد، مهم این است که در آن لحظه، جامعه شنیداری شما تشنه شنیدن آن ترانه، آن ملودی و آن تنظیم موسیقی است. شادمهر یک صدای پاییزی دارد، و اکثر موسیقی های خود هم در نیمه دوم سال شمسی منتشر می کند. و کنسرت های خود را به برگزاری در نیمه اول ماه شمسی موکول می کند. جدا از اینکه از احساس مردم خبر دارد و ترانه ها و آهنگسازی های خود را متناسب با دل مخاطبانش منتشر می کند.
2- سبک و قدرت آهنگسازی: خواننده هر چقدر هم که بد باشد، اگر آهنگساز و ساز بندی درست داشته باشد، تمامی مشکلات صدایی ش را پوشش می دهد، شک نکنید! مثال های بیشماری در موسیقی پاپ ایران وجود دارد که خواننده با صدای بد، اما یک آهنگ و ساز بندی کاملا درست و حرفه ای، موسیقی پر مخاطبی را منتشر کرده است. این هم از ویژگی های دیگر شادمهر عقیلی است. عموما آهنگ ها، ترانه ها و ساز بندی های شادمهر هیچ وقت تکراری نیست. حتی در کارهایی هم که خود او می سازد تکراری نیست.
اگر بخواهیم در کنار شادمهر عقیلی، خواننده و آهنگساز موفق دیگری را قرار دهیم، بی شک محسن یگانه است. کسی که هم خود می خواند و هم آهنگ می سازد. محسن یگانه هم از تولیدات سال 1389 به بعد، پیشرفت بسیار بسیار چشم گیری داشته است، که دقیقا به یک محسن دیگر تبدیل شده است. خواننده ای بسیار حساس در انتخاب شعر و آهنگ، که او را از محبوبترین خواننده های ایران می توان نام برد.
نوشته پدرام بهاآبادی – Written by Pedram Bahaeabadi
برای ارتباط با نویسنده از طریق ایمیل pedram.baha@gmail.com در ارتباط باشین!