واقعا اتفاق عجیبی داره میفته. اینکه واقعا چیزی وجود داره به نام قدرت نه گفتن، و یه چیزی وجود داره به نام آره نگفتن. در واقع آره نگفتن همون نه هست و نه نگفتن همون آره گفتن. منتها بسته به نوع سوال و اینکه کی ازت سوال میپرسه باید نوع خاصش را انتخاب کنین. اینکه مثلا یه سری جا ها نباید آره بگی و باید محکم بگی نه. حالا مثلا به کی؟! خب ادامه مطلب در مورد همینه
مثلا دوست پسر شما به شما میگه میای امشب بریم تولد فلانی؟! خب اینجا مثلا خیلی گیر هستین یا باید برین یک مهمونی خانوادگی، قاعدتا سفت نباید بگی نه. اینجا باید آره نگی. بگی ما امشب مهمونیم و خب نمی تونم بیام.
اگر هم میتونی بری که سفت باید بگی آره. آره. دقت کنید. آره
اما یه زمانی یه نفر به شما میگه، که مثلا دوست عادی شماست، میگه میای الان ناهار بریم بیرون. اینجا تو یه قراری داشتی جایی، یا شاید دلت میخواسته مثلا امروز خودت تنهایی توو خونه بمونی. توو رودربایستی وایمیسی و میگی، آره میام. خب احمق جان، شما اینجا باید بگی نه. سفت هم باید بگی نه
باید به خودت احترام بذاری.
بهتره بگم خیلی گاو و بیشعوری اگر دوست پسرت همچین پیشنهادی بهت بده، و تو سفت بهش بگی نه. اینا یاد بگیرین انسان ها وقتی میرن توو رابطه باید اولویت های زندگی شون عوض بشه. باید عوض بشه. اگر نمیخواد عوض بشه اصلا توو رابطه عاطفی نرین
با شما پسر ها هم هستنا. هر دو جنس. حواستون باشه به کی همیشه باید بگین آره و به کی باید همیشه بگین نه. نه. نه
