در یک ناوهواپیمابر از کلاس نیمیتز حدود 5,500 نفر نیرو برای تنها یک هدف در حال انجام وظیفه هستند و اون هم به پرواز در آوردن هواپیما و سالم برگرداندن آن به پایگاه می باشد.عرشه ناو یکی از شلوغ ترین و خطرناک ترین قسمت های آن می باشد صدای زیاد, روغن و وجود انبوهی از روغن و گریس, گازهای داغ خروجی هواپیما, تنفس گازوییل و... از مشکلات عرشه میباشد که افراد زیادی در یک زمان واحد بروی آن در حال انجام وظیفه هستند به همین دلیل نظم و ترتیب از اهمیت زیادی در این مواقع برخوردار هست از این رو افراد در گروه های مختلف بسته به نوع وظیفه لباس و کلاه مخصوص به خود را دارند که با رنگ های مختلف از گروه های دیگر متمایز شده اند.
زرد
افراد زرد رنگ و بیشتر از همه شما در تصویر میبینید این گروه مسئول جا به جایی و تاکسی کردن هواپیما روی عرشه هستند همچنین وظیفه اتصال هواپیما به گیره کاتاپولت را نیز بر عهده دارند, افسران فرود و برخاست هم نیز در این دسته قرار میگیرند.
سبز
خدمه پرتابگر یا کاتاپولت, مسئول عکاسی,خدمه نگهداری دسته های پروازی, مسئول جا به جایی محوله ها, خدمه پیشتیبانی زمینی و رفع اشکال همه لباس سبز رنگ به تن دارند. همچنین مسئولان کابل بریر یا همان کابل فرود نیز در این دسته قرار میگیرند که یکی از خطرناک ترین کارهای روی عرشه میباشد چون برخورد این کابل 5 فوتی آهنی با سرعت زیاد به انسان باعث مصدومیت های شدید می شود که این اتفاق چندین بار نیز رخ داده است این گروه بعد از هربار فرود هواپیما باید این کابل و جمع کنند تا هواپیما بعدی برای فرود اقدام کنند همچنین باید از محکم بودن کابل اطمینان حاصل کنند کابل اگر زیادی کشیده شود باعث پارگی می شود که این اتفاق برای یک فروند هواپیما ترابری ناو چند سال قبل رخ داد کابل بعد از پاره شدن با 12 نفر از خدمه برخورد کرد.
آبی
خدمه آبی پوش مسئول رانندگی تراکتور ها و ماشین های پوش بک هستند و مستقیم زیر نظر افراد زرد رنگ کار میکنند و در تاکسی کردن هواپیما روی عرشه کمک میکنند هچنین مسول بالا آوردن هواپیما از پارکینگ برروی عرشه نیز میباشند.
بنفش
گروه بنفش که ملقب به "انگورها" هستند تنها یک وظیفه دارند و آن هم سوخت رسانی است. این اشخاص باید در مدت زمان کوتاهی مخازن هواپیما یا هلیکوپتر از سوخت خالی یا پر کنند. شاید در نگاه اول کار آسونی داشته باشند آما شک نکنید که کار کردن با سیستم سوخت رسانی پر فشار برروی جنگنده ای تمام مسلح و مملو از آلات الکترونیکی خطرات زیادی دارد تنها به وجود آمدن یک جرقه یا یک خطا از سوی خدمه باعث آتش سوزی گسترده می شود.
قرمز
شخصی که این لباس و میپوشد جای هیچگونه اشتباهی ندارد.افراد با لباس قرمز عضو گروه خدمه مهمات, خدمه خنثی سازی مواد منفجره, خدمه تصادف و بازیابی می باشند. زمانی که یک هواپیما فرود می آید اول از همه این خدمه به سمت جنگنده رفته و آن را غیر مسلح می کنند. این افراد موشک و بمب ها را از انبار مهمات به روی عرشه می آورند و با استفاده از تجهیزاتی که دارند که بروی جنگنده نصب می کنند و در نهایت پین های خنثی سازی آن را جدا می کنند.
قهوه ای
افسران هدایت خطوط دسته های پروازی, کاپیتان های دسته پروازی.کاپیتان مسئول نظارت بر نگهداری, پرتاب,بازیابی و به طور کلی عملکرد هواپیما می باشد. مثال قدیمی در نیروی دریایی هست که میگه کاپیتان مالک حقیقی هواپیماست و خلبان فقط برای چند ساعت اونو قرض میگیره.
سفید
گروه های زیادی هستند که از رنگ سفید استفاده می کنند مثل گروه پزشکی, ناظران ایمنی, خدمه کنترل کیفیت دسته پروازی, افسر سیگنال فرود LSO, خدمه اکسیژن مایع و.. کار خدمه LSO یا سیگنال فرود راهنمایی خلبان برای فرود اومدن برروی عرشه هست این افراد با چک کردن وضعیت هواپیما سیگنال و چراغ های روی عرشه روشن میکنند تا خلبان زاویه فرود خودش و تصیح کند.
دیدیم که هر رنگ مخصوص چندین گروه می باشد در اینجا باز برای اینکه بین گروه های هم رنگ نظرم برقرار شود از رنگ های مختلف برای هلمت یا کلاه ایمنی استفاده می شود برای مثال افراد با لباس سفید و کلاه سفید مسئول خدمات پزشکی و جا به جایی مرسولات می باشند و افراد با لباس سفید و کلاه و سبز مسئول اکسیژن مایع می باشند.
نویسنده : حسام رسولیان
