متد اکتینگ یا Method Acting چیست؟ با توجه به علاقه ای که به هنر بازیگری داشتم ، تصمیم گرفتم در کلاسهای بازیگری شرکت کنم . اولین جلسه کلاس آموزشی به این موضوع اختصاص داشت که ما بازیگری را بر اساس متد یا روشی به نام لی استراسبرگ به نام متد اکتینگ ( Method Acting) یاد میگیریم . همینجا بود که اولین سوال در ذهنم شکل گرفت که متد اکتینگ یعنی چه ؟ لی استراسبرگ کیست ؟
به همین دلیل جستجوهایی در اینترنت انجام دادم و نکته جالب اینجاست که ظاهرا هنرمندان این مرز و بوم علاقه شدیدی به استفاده کردن از واژه های سخت و قلمبه سلمبه برای توضیح دادن مسائل ساده دارند . به همین دلیل تصمیم گرفتم در یک مطلب به زبان بسیار ساده و روان مفهومی به نام متد اکتینگ (Method Acting) را برای شما عزیزان باز کنم .
قبل از اینکه دقیقا تعریف متد اکتینگ را برای شما باز کنیم ، باید بدانیم که اصلا Acting چیست ؟ Acting به معنی بازیگری است و وقتی صحبت از Method Acting می شود یعنی ما به یک تکنیک ، متد یا روش آموزش و تربیت بازیگر برای سینما ، تاتر و ... اشاره می کنیم . بنابراین متد اکتینگ یک روش آموزش هنر بازیگری است که بر اساس آن شما از طریق یک سری آموزش ها و تکنیک های خاص آموزشی تبدیل به یک بازیگر می شوید. بنابراین تا اینجای کار باید درک کرده باشید که متد اکتینگ تنها روش و سیستم آموزش بازیگری در دنیا نیست اما می توانیم از آن به عنوان روش جذاب آموزش بازیگری یاد کنیم که تاثیرش را در زندگی بازیگران هم قطعا می گذارد.
متد اکتینگ بر خلاف سایر تکنیک ها و روش های بازیگری که بازی مصنوعی و بعضا تقلید کردن را برای بازیگری توصیه می کنند ، هنرمند یا بازیگر را به خود بودن ترغیب می کنند. خود بودن یعنی چه ؟ یعنی اینکه بازیگر قرار نیست بازی کند ! بلکه باید خودش را به گونه ای تغییر دهد که در نقش فرو برود و واقعا خودش را در جای شخصیتی که به جای آن بازی می کند قرار بدهد . شما در متد اکتینگ بازی نمی کنید ! بلکه در نقشی که در آن قرار است بازی کنید زندگی می کنید ...
در متد اکتینگ بازیگر در واقع باید خودش را بازی کند نه نقشی که به او داده می شود . یعنی اگر قرار است شما نقش یک راننده را بازی کنید ، شما باید خودتان را یک راننده بدانید ، برای بهتر بازی کردن این نقش ممکن است مجبور شوید با خودروی شخصی خودتان مسافرکشی کنید و کارهایی از این قبیل انجام بدهید که دقیقا متوجه شوید که یک راننده چگونه زندگی می کند ؟ مردم چه برخوردی با او دارند و در نهایت وقتی قرار هست شما نقش اون را بازی کنید شما کاملا خودتان را می توانید درون نقش فرو ببرید چون با این نقش زندگی کرده اید .
این نوع بازی کردن به سبک متد اکتینگ باعث می شود تماشاچی خودش را به جای بازیگر بگذارد . وقتی شما خودتان را بازی می کنید ، تماشاچی خودش را جایگزین نقش شما می کند و در لحظه به این فکر می کند که اگر جای شما بود در این لحظه چه کاری انجام می داد ؟ این همذات پندازی که بین تماشاچی و بازیگر سبک متد اکتینگ به وجود می آید باعث جذابیت بیشتر بازی برای تماشاچی می شود و این دقیقا همان چیزی است که یک بازیگر برای موفقیت به آن نیاز دارد.
اما لی استراسبرگ کیست ؟ چرا بیشتر تدریس های بازیگری بر اساس متد اکتینگ با این اسم همراه است ؟ طبیعتا این بسیار طبیعی است که هر سبکی با نام بنیانگذار اصلی آن شناخته می شود و متد اکتینگ در دنیا بیشتر مدیون شخصی به نام لی استراسبرگ است . Lee یک بازیگر ، کارگردان و هنرمند لهستانی است که بعد از الگوبرداری و بهتر بگوییم الهام گیری از سبک آموزش بازیگری یک همکار روسی به نام استانیسلاوسکی بنیاد متد اکتینگ در سینماهای آمریکا را راه اندازی کردند و اولین آموزشگاه بازیگری ( آکادمی بازیگری ) متد اکتینگ در دنیا را راه اندازی کردند . استراسبرگ اعتقاد داشت که هنرمند بهتر است برای بازیگری بهتر مدتی در قالب نقشی که به آن سپرده می شود زندگی کند .
در متد اکتینگ استراسبرگ ، بیشتر از اینکه بازی از زبان و لحن نمایشنامه نشات گرفته باشد از شخصیت خود بازیگر ساخته می شود . بازیگر نقش را بازی نمی کند بلکه آن را زندگی می کند. یکی از تاثیرگذارترین نکاتی که باعث می شود بازیگران متد اکتینگ به بهترین شکل نقش خود را ایفا کنند استفاده کردن از خاطرات شخصی و خلق این خاطرات در قالب نقشی که به آنها داده می شود است . استراسبرگ سبک آموزش بازیگری خلق کرد که تا دهه 1950 چندان علاقه ای به آن در سینمای هالیوود نشان داده نشد اما با آموزش دیدن بازیگریانی مثل آل پاچینو ، داتسن هافمن و رابرت دنیرو و ... در آکادمی استراسبرگ ، مشخص شد که متد اکتینگ دنیای جدیدی از بازیگری را به هالیوود ارائه کرده است .
اگر فرض را بر این بگیریم که بازیگری قبل از معرفی متد اکتینگ یک بازیگری مصنوعی بوده است . می توانیم تفاوت اصلی متد اکتینگ با سایر متدهای بازیگری را وجود بداهه گویی ها ، تاثیرپذیری از خاطرات شخصی بازیگر ، استفاده از متدهای روانشناسی و روانکاوی ، قرار گرفتن در وضعیت های خلاقانه و ناخودآگاه ، وام گرفتن از زندگی شخصی برای اجرا نقش ، از خود بیگانگی و نیست گرایی در حضور دیگران برای ایفای نقش و ... اشاره کرد و باز هم فراموش نکنیم که ما از سبک بازیگری متد اکتینگ لذت می بریم چون بازیگران متد اکتینگ بازی نمی کنند بلکه خودشان هستند ، آنها کاملا واقعی هستند . برخی از نمونه تمرین های متد اکتینگ را می توانید در لینک زیر مشاهده کنید :
برخی از منتقدین به سبک آموزش بازیگری متد اکتینگ معتقد هستند که تاثیرات روانی و شخصیتی که این نوع سبک بازیگری در زندگی واقعی بازیگران می گذارد می تواند بسیار مخرب باشد . برخی از بازیگران معروف هالیوودی برای اینکه بتوانند در این سبک موفق باشند سختی های زیادی کشیدند که در نهایت در روحیات و زندگی واقعی آنها هم تاثیر گذار بود ، فرض کنید بازیگری برای اینکه درست در نقشی فرو برود ماه ها در یک اتاق خودش را حبس کند که بتواند تجربه درستی از یک زندانی را برای مخاطب به وجود بیاورد .
ممکن است وزن خود را به شدت کاهش بدهد یا به شدت بالا ببرد که بتواند درون یک شخصیت به درست قالب بگیرد . بد نیست بدانید که رابرت دنیرو برای بازی در یکی از نقش هایش حتی دندان های واقعی خودش را به دندانپزشک سپرد تا آنها را خراب کند به شکلی که به عنوان یک لات و ارازل واقعی در فیلم به نظر برسد. و مثالهای بسیار زیادی از این دسته که کم کم به آنها نیز در توسینسو خواهیم پرداخت ... اگر نظری در خصوص این مطلب دارید خوشحال می شویم در ادامه مطرح کنید .
