چند نوع سبک نقاشی مدرن وجود دارد؟ نقاشی ابزاری عالی برای تزیین سالن نشیمن، اتاق ها، مناطق پذیرایی و یا برای هر فضایی است. خیلی از نقاشی های مدرن به این خاطر که طبیعت آنها باعث تحریک فکر می شوند، محبوب هستند. در حقیقت، خیلی از مردم نقاشی های مدرن را بر این اساس ارزش گذاری می کنند که تا چه اندازه آنها می توانند جرقه ای برای شروع یک گفتگو با مهمانان خانگی یا مشتریان اداری باشند.
این نقاشی ها می توانند ذهن را به چشم اندازی جدید از جهان باز کنند، احساسات را تکان دهند یا به سادگی طنینی برای یک اتاق باشند. این نقاشی ها نه تنها به خاطر زیبایی شان تحسین می شوند، همچنین بعضی از آنها بنظر نوعی سرمایه گذاری هستند که ممکن است قیمت خرید مجدد خیلی خوبی برایشان ارائه بشود. خریداران نقاشی های مدرن بایستی این 10 سبک از محبوب ترین نقاشی های مدرن را بشناسند و چگونگی تشخیص آن ها از یکدیگر را بدانند.
هنر مدرن واکنشی به سبک های سفت و سخت موسسات قدیمی فرانسه بود. پیدایش سبک های مدرن از دهه 1860 آغاز شد و تا دهه 1970 ادامه پیدا کرد. این نوع هنر اشاره دارد به سبک های نقاشی که از رئالیسم و روش سنتی خودداری می کند. در عوض ، مواد اولیه و سبک های گوناگون را تجربه می کند. در ادامه سبک های محبوب را که معرف جنبش هنر مدرن هستند، آورده ایم:
هنر های انتزاعی به سبک های نقاشی اشاره دارند که از واقعیت های تصویری به عنوان مرجعی برای نقاشی استفاده نمی کنند. در عوض، هنرمند به موضوع مورد نظرش پرداخته و آن را به شکل ساده ای در می آورد. رنگ ها و اشکال برای نمایش احساسات و نمایی از دنیای درونی هنرمند بکار می روند. انواع متنوعی از سبک های هنر انتظاعی که بوجود آمده اند شامل لیست زیر:
تنها بخشی از نقاشی های هنر انتظاعی هستند. انتخاب از میان این سبک ها بستگی به صلیقه شخص و همچنین محیطی که نقاشی در آنجا ساکن می شود، اینکه اتاق خواب باشد، اتاق نشیمن و یا فضای اداری باشد، دارد.
سورئالیسم سبکی نقاشی مدرن است که تصاویر متنوع را کنار یکدیگر می گذارد تا تاثیر شگفت انگیزی ایجاد کند. تصاویر در این نقاشی اغلب غیر منطقی هستند و خصوصیاتی مانند رویا! دارند. نقاشی های سورئالیست به ناخودآگاه اهمیت می دهند. از میان نقاش های محبوب سورئالیست می توان به سالوادر دالی، مکس اِرنست، ولنتینو هوگو، ژوان میرو و تاین اشاره کرد.
هنر مفهومی یک سبک هنر مدرن است در این سبک هنرمند اعتقاد دارد مفاهیم (ادراک) از خود اثر هنری مهم تر هستند. خیلی از هنرمندان مفهومی اعتقاد داشتند زمانی که آنها اثری را تصویر کنند، کار تکمیل شده است. در حقیقت، خیلی از هنرهای مفهومی تنها مجموعه ای از رهنمودها هستند. به ندرت می توان این نوع هنر را تنها به عنوان یک نقاشی دید، برای مثال اغلب عناصر مجسمه سازی و هنر چیدمان را ترکیب می کند. مارسل دوشان، یوکو اُنو، ایو کلین و رابرت راشنبرگ بعضی از هنرمندان برجسته مفهومی هستند.
نقاشی های هنر مردمی واکنشی علیه سبک هیجان نمایی انتظاعی (Abstract experssioniosm ) بوده است که هنرمندان بریتانیایی اواسط دهه 1950 اعتقاد داشتند بسیار متفاوت از واقعیت زندگی روزانه است. هنر مردمی حول و حوش موضوعات ای جهان نظیر کتاب های کمیک، تبلیغات، مشاهیر و موضوعات دیگری که روزانه با آنها برخورد داریم، می چرخد. آن بازگشتی به رئالیسم (واقع گرایی) در هنر بود. هنرمندان برجسته در این زمینه جاسپر جونز، اندی وارهول، تام وِسِلمن، وِین تیباد هستند.
همانطور که از نامش پیداست، یک نقاشی فوتورئالیست نقاشی ای است که به اندازه یک عکس واقعی به نظر می رسد. این سبک با عکس گرفتن از موضوع (شیء) و سپس نقاشی کردن آن انجام می شود. فوتورئالیسم یک جنبش هنری متأثر از سبک هنر مردمی (پاپ آرت) می باشد، و واکنشی علیه اکسپرسیونیسم (هیجان نمایی انتظاعی) است. بر خلاف هنر انتظاعی و هنر مفهومی، نقاشی فوتورئالست توسط هنرمندی که دارای توانایی پیشرفته فنی است برای کشیدن تصاویر واقعی روی بوم، صورت می پذیرد. از هنرمندان معروف ای سبک می توان به گلنری تتور، رابرت بچتل، تام بلکوِل، دان اِدی وسیندی رایت اشاره کرد.
واقع‌گرایی افراطی پیشرفتی است در جنبش واقع گرایی عکس وار. هنرمندان از دوربین ها با کیفیت بالا برای عکس گرفتن و کشیدن آنها بر روی بوم استفاده می کنند. در مقایسه با فوتورئالیسم، نقاشی های هایپررئالیسم سایه های مبالغه آمیز دارد و اشیاء بی جان زنده نشان داده می شوند، با وجود اینکه آنها بطور عادی دارای همچین خصیصه ای نیستند. هایپررئالیسم بر فرا واقعیت مصنوعی(ساختگی) تاکید دارد. از نقاش های محبوب این سبک می توان رابرت بچتل، ریچارد اِستِس، بِرت مونروی، دان هانسن و چارلز بِل را نام برد.
مینیمالیسم جنبشی هنری است، همانطور که از اسمش انتظار می رود، مشخصه ی آن سادگی آن است. نقاشی های مینیمالیسم موضوعات نقاشی را تا به اندازه ماهیت آن موضوع ساده می کند. بجای بیان هیجانات زیادی که نشانه ی سبک هیجان نمایی انتظاعی است، هنر مینیمالیسم، تنها چیزی که هنرمند عقیده دارد لازم است را نقاشی می کند.از هنرمندان معروف این سبک می توان به برنت نیومن، کازیمیر مالویچ، پییت ماندرین و فرانک استلاس هستند.
آینده گری نوعی سبک نقاشی است که در ارتباط با موضوعاتی نظیر تکنولوژی، سرعت، خشونت و آینده ی جهان است. این سبک در ارتباط با تصویر غلبه ی انسان بر طبیعت است. این جنبش اصالت را تحسین می کند. برای خلق مجدد چنین قدرت احساسی روی بوم، نقاشی آینده گری از سبک نقاشی کوبیسم اقتباس می کند، در اینجا آنها برای نشان دادن تحرک در اثر خلق شده، موضوعات نقاشی را به شکل اشکال هندسی نمایش می دهند. دیوید برلیوک، آریستار لنتولوف، فورتوناتو دپرو و جراردو دوتوری شناخته شده ترین هنرمندان سبک آینده گری هستند.
دریافتگری از اولین سبک های نقاشی مدرن است که در پاریس، فرانسه بوجود آمد. از مشخصه های آن ضرب قلم های باریک و تأکید بر حضور نور در تصویر می باشد. هنرمندان دریافتگری اغلب محیط باز را برای به تصویر کشیدن نور خورشید و رنگ های مورد نظرشان نقاشی می کنند. در دهه ی 1870 نقاشی های امپرسیونیسم رادیکال بودند زیرا از از دستور العمل ها پیروی نمی کردند. نقاش های مطرح این سبک کلود مانه، پیر آگوست رنو، کمیل پیسارو و آرماند جولامین هستند.
فوویسم جنبش هنری است که کمی بعد از امپرسیونیسم ( Impressionism ) بوجود آمد. در حالی که امپرسیونیسم ارائه ی واقع گرایانه ای از موضوع نقاشی داشت، نقاشی های فوویسم بر روی استفاده از رنگ های تند و نامتعارف تمرکز داشتند. هنرمندان این سبک ضرب قلم های پرخاشگرانه و شکل های ساده شده ای بکار می برند. از نقاشان محبوب این سبک آندره دِرِین، هنری مَتیس، چارلز کموین، موریس مارینات هستند.
