پروتکل CDP (Cisco Discovery Protocol) یک پروتکل شبکه است که توسط شرکت سیسکو توسعه داده شده است. این پروتکل به دستگاه‌های شبکه سیسکو امکان ارسال اطلاعات در مورد خودشان به دستگاه‌های دیگر را می‌دهد که از CDP پشتیبانی می‌کنند.
اطلاعاتی که توسط CDP ارسال می‌شود شامل نام دستگاه (hostname)، نوع و مدل دستگاه، نسخه نرم‌افزار، آدرس‌های آی‌پی و اطلاعات مربوط به دستگاه است. این اطلاعات به سایر دستگاه‌های شبکه کمک می‌کنند تا تشخیص دهند که با چه نوع دستگاهی در شبکه در حال ارتباط هستند.
یکی از کاربردهای اصلی CDP، کمک به مدیران شبکه در نظارت و مدیریت بهتر شبکه سیسکو است. این اطلاعات به آنها کمک می‌کند تا توپولوژی شبکه را درک کرده، دستگاه‌ها را شناسایی کرده و به راحتی مشکلات شبکه را پیدا کنند.
به علاوه، پروتکل CDP به مدیران شبکه این امکان را می‌دهد که از وضعیت و فعالیت دستگاه‌های متصل به شبکه آگاه شوند. این اطلاعات از جمله وضعیت رابط‌های شبکه، میزان ترافیک، وضعیت ولتاژ و دما و دیگر اطلاعات فیزیکی و لایه‌های پایین‌تر OSI را در اختیار آنها قرار می‌دهد.
CDP نیز می‌تواند به اجزای شبکه کمک کند تا به صورت خودکار تشخیص دهند که با کدام دستگاه‌ها ارتباط دارند و از طریق کدام رابط‌ها اتصال برقرار است. این امکان به خصوص در محیط‌هایی که تعداد زیادی دستگاه متصل به شبکه وجود دارد، بسیار مفید است.
یادگیری اطلاعات توسط CDP همچنین در مسائل نظارت و امنیت شبکه مهم است. این اطلاعات به مدیران اجازه می‌دهد تا ترافیک‌های ناخواسته و دستگاه‌های ناشناخته در شبکه را شناسایی کرده و درخت توپولوژی شبکه را مدیریت کنند.
مهم‌ترین نکته در مورد CDP این است که این پروتکل تنها در دستگاه‌های شبکه سیسکو فعال است و فقط با دستگاه‌هایی که نیز از CDP پشتیبانی می‌کنند ارتباط برقرار می‌کند. بنابراین، اگر در شبکه دستگاه‌هایی از تولیدکنندگان دیگر نیز وجود دارد، از پروتکل‌های معمولی مانند LLDP (Link Layer Discovery Protocol) برای مانیتورینگ و کشف توپولوژی شبکه استفاده می‌شود.
منبع :
