دو غول بزرگ در دنیای تراشه، TSMC و ASML، هشدار دادهاند که در صورت حمله چین به تایوان، میتوانند از راه دور پیشرفتهترین ماشینهای تولید تراشه را غیرفعال کنند. هدف از این اقدام، جلوگیری از دسترسی چین به این فناوری حیاتی و فلج کردن زنجیره تامین جهانی تراشه است.
کارخانه TSMC: قلب تپنده تراشههای پیشرفته
شرکت TSMC به عنوان بزرگترین تولیدکننده تراشههای پیشرفته در جهان، 90 درصد از این نوع تراشهها را در خاک تایوان تولید میکند. ASML نیز تنها شرکتی است که ماشینهای لیتوگرافی EUV را میسازد که برای ساخت ریزترین ترانزیستورها ضروری هستند.
نگرانیها درباره دسترسی چین به فناوری
مقامات آمریکایی نگرانند که در صورت تصرف تایوان توسط چین، این کشور به این فناوری دسترسی پیدا کند و از آن برای مقاصد خود استفاده کند. به همین دلیل، ایالات متحده و هلند تحریمهایی را برای صادرات این فناوری به چین اعمال کردهاند.
فلج کردن ماشینها به جای تسلیم شدن
با این حال، TSMC میگوید که حتی اگر چین به تجهیزات EUV دسترسی فیزیکی پیدا کند، باز هم به سرعت نمیتواند آنها را کپی کند. زیرا این ماشینها به شدت پیچیده هستند و به دانش تخصصی و قطعات یدکی که فقط ASML به آنها دسترسی دارد، نیاز دارند.
علاوه بر این، TSMC اعلام کرده که در صورت حمله چین، برای جلوگیری از افتادن این ماشینها به دست چینیها، آنها را از راه دور غیرفعال خواهد کرد.
پیامدهای فاجعهبار برای اقتصاد جهانی
این سناریو میتواند پیامدهای هولناکی برای صنعت تراشه و فناوری اطلاعات داشته باشد، از جمله:
آمادگی برای بدترین حالت
دو شرکت TSMC و ASML خود را برای بدترین سناریوها آماده کردهاند. این سناریو پیچیده و نگرانکننده، میتواند پیامدهای ویرانگری برای اقتصاد جهانی داشته باشد. با این حال، مهم است که به خاطر داشته باشیم که این فقط یک احتمال است و هنوز مشخص نیست که آیا چین واقعاً به تایوان حمله خواهد کرد یا خیر.
ریشههای یک درگیری قدیمی
اختلافات چین و تایوان به جنگ داخلی چین در سال 1949 باز میگردد. در آن زمان، حزب کمونیست به رهبری مائو قدرت را در سرزمین اصلی چین به دست گرفت، در حالی که ملیگرایان کومینتانگ به رهبری چیانگ کایشک به جزیره تایوان عقبنشینی کردند. از آن زمان، دو طرف بر سر اینکه کدام یک حکومت مشروع چین است، اختلاف دارند.
تایوان: کشوری مستقل یا استانی سرکش؟
چین تایوان را استانی سرکش میداند و خواهان اتحاد مجدد مسالمتآمیز است. با این حال، تایوان خود را به عنوان یک کشور مستقل با نام جمهوری چین میشناسد و از به رسمیت شناخته شدن به عنوان یک استان توسط چین خودداری میکند.
تنشهای رو به افزایش
در طول دههها، تنشها بین دو طرف بالا و پایین شده است. در سال 1996، چین موشکهایی را به سمت تنگه تایوان شلیک کرد تا مانع از اولین انتخابات ریاست جمهوری در این جزیره شود. در سالهای بعد، دو طرف تلاش کردند تا روابط خود را از طریق گفتگو و مبادلات اقتصادی بهبود بخشند.
اما در سالهای اخیر، تنشها بین چین و تایوان مجدداً افزایش یافته است. چین فعالیتهای نظامی خود را در اطراف تایوان افزایش داده و اعلام کرده که در صورت نیاز از زور برای الحاق مجدد این جزیره استفاده خواهد کرد.
نقش حیاتی آمریکا
ایالات متحده به عنوان یکی از بازیگران اصلی در این مناقشه، نقشی حیاتی ایفا میکند. آمریکا از سیاست "چین واحد" پیروی میکند، اما در عین حال متعهد به دفاع از تایوان در صورت حمله چین است. این امر باعث تنشهای زیادی بین ایالات متحده و چین شده است.
احتمال مداخله آمریکا
در صورت حمله چین به تایوان، احتمال مداخله نظامی آمریکا وجود دارد. این امر میتواند منجر به یک درگیری بزرگ منطقهای و حتی جهانی شود که پیامدهای ناگوار و غیرقابل پیشبینی خواهد داشت.
اقدامات تنشزا چین
چین در سالهای اخیر اقدامات تحریکآمیزی در قبال تایوان انجام داده است، از جمله افزایش فعالیتهای نظامی در اطراف این جزیره و انجام مانورهای نظامی. این اقدامات نگرانیها را در مورد احتمال حمله چین به تایوان افزایش داده است.
عواقب وخیم برای اقتصاد جهانی
درگیری بین چین و تایوان میتواند عواقب وخیمی برای اقتصاد دیجیتال جهان داشته باشد. تایوان نقشی حیاتی در زنجیره تامین جهانی تراشه ایفا میکند و هرگونه درگیری میتواند منجر به کمبود شدید تراشه و افزایش قیمتها شود. این امر میتواند به طور قابل توجهی به صنایع مختلف، از جمله تولید لوازم الکترونیکی، خودرو و صنایع سنگین آسیب برساند.
راه حل مسالمت آمیز: ضروریتر از همیشه
با توجه به خطرات و پیامدهای ناگوار درگیری، یافتن راه حلی مسالمتآمیز برای این مناقشه از همیشه ضروریتر است. گفتگو و دیپلماسی بین چین و تایوان، با حمایت جامعه بینالمللی، کلید حل این بحران پیچیده و خطرناک است.
نقش رسانهها و افکار عمومی
رسانهها و افکار عمومی نیز در این زمینه نقش مهمی دارند. آنها میتوانند با افزایش آگاهی در مورد خطرات درگیری و تشویق گفتگو و درک متقابل، به صلح و ثبات در منطقه کمک کنند.
در نهایت، آینده روابط چین و تایوان و صلح و ثبات در منطقه به اقدامات و تصمیمات رهبران این دو کشور و همچنین جامعه بینالمللی بستگی دارد.