IoT مخفف عبارت internet of things به معنی اینترنت اشیا است.
اینترنت اشیا از شبکه ای از وسایل الکترونیکی که به اینترنت متصل هستند ولی کامپیوتر نیستند، گفته می‌شود.
به عنوان نمونه یخچال هوشمندی که به اینترنت اشیا متصل است، می‌تواند خوراکی‌های داخل یخچال را به صاحب آن گزارش دهد یا حتی در مدل‌های پیشرفته‌تر به طور خودکار مواد غذایی مورد نیاز را به صورت اینترنتی سفارش دهد.
یا مثلاً یک ضربان‌سنج قلب که بتواند از طریق اینترنت، وضعیت بیمار را به پزشک او گزارش دهد. یک شی در اینترنت اشیا به شمار می‌آید.
کاربردهای دنیای واقعی متعددی از اینترنت اشیا وجود دارد، از اینترنت اشیاء مصرفی و اینترنت اشیاء سازمانی گرفته تا اینترنت اشیاء صنعتی (IIoT). کاربردهای اینترنت اشیاء جنبه‌های متعددی از قبیل خودروسازی، مخابرات و انرژی را در بر می گیرد.
به عنوان مثال، برای مصرف‌کنندگان خانگی، خانه‌های هوشمند مجهز به ترموستات هوشمند، لوازم هوشمند و گرمایش، روشنایی و وسایل الکترونیکی می‌توانند از راه دور از طریق رایانه و گوشی‌های هوشمند کنترل شوند.
دستگاه‌های پوشیدنی دارای سنسورها و نرم‌افزارها می‌توانند داده‌های کاربر را جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل کنند، پیام‌هایی را درباره کاربران به سایر فناوری‌ها ارسال می‌کنند تا زندگی کاربران را آسان‌تر و راحت‌تر کنند. گجت‌های پوشیدنی همچنین برای ایمنی عمومی نیز استفاده می‌شوند.
در مراقبت‌های بهداشتی، اینترنت اشیاء مزایای بسیاری را ارائه می‌دهد، از جمله توانایی نظارت دقیق‌تر بیماران با استفاده از تجزیه و تحلیل داده‌های بیماران. همچنین بیمارستان‌های پیشرفته اغلب از سیستم‌های اینترنت اشیا برای تکمیل وظایفی مانند مدیریت موجودی برای داروها و ابزارهای پزشکی استفاده می‌کنند.
برای مثال، ساختمان‌های هوشمند می‌توانند با استفاده از سنسورهایی که تعداد ساکنان یک اتاق را تشخیص می‌دهند، هزینه‌های انرژی را کاهش دهند و دما می‌تواند به طور خودکار تنظیم شود.
برای مثال، روشن کردن تهویه مطبوع در صورتی که حسگرها تشخیص دهند اتاق کنفرانس پر است یا اگر همه افراد در دفتر به خانه رفته باشند، سیستم گرمایش به طور خودکار خاموش شود.
در کشاورزی، سیستم‌های کشاورزی هوشمند مبتنی بر اینترنت اشیا می‌توانند به نظارت بر عواملی مانند نور، دما، رطوبت و رطوبت خاک مزارع با استفاده از حسگرهای متصل کمک کنند. اینترنت اشیا همچنین در خودکارسازی سیستم‌های آبیاری کاربردی است.
در یک شهر هوشمند، حسگرها و سامانه‌های IoT، مانند چراغ‌های هوشمند خیابان و کنتورهای هوشمند، می‌توانند به کاهش ترافیک، صرفه‌جویی در انرژی، نظارت بر شهر و رفع نگرانی‌های محیطی و بهبود بهداشت آن کمک کنند.
