اساسینز کرید 2، بهترین ایتالیایی که شما در بازی‌های ویدئویی میتوانید ببیند را به تصویر می‌کشد. تجربه‌ای کامل که می‌تواند شما را با تمام وجود وارد دنیای بازی کند. با بررسی بازی همراه من باشید.
نسخه‌ی اول اساسینز کرید، با تمام خوبی‌هایی که در زمینه‌ی داستان‌سرایی داشت، ولی به شدت یک نواخت بود و گیمر بعد گذشت حداکثر دو ساعت به مراحل عادت می‌کرد. این چیزی بود که یوبی‌سافت(Ubisoft)، اصلا دلش نمی‌خواست دوباره تکرار شود و این را با انتشار نسخه‌ی دوم به همه‌ی طرفداران این بازی ثابت کرد. اساسینز‌کرید 2، یک بازی جهان‌باز به شدت پویا است که شما حتی از قدم‌زدن در محیط بازی هیچ وقت خسته نخواهید شد.
داستان دقیقاً بعد از وقایع نسخه‌ی اول روایت میشود. جایی که لوسی استیلمن، همان کسی که در نسخه‌ی اول همیشه کنار انیموس (Animus) می‌ایستاد، با سرعت وارد اتاقی که دزموند مایلز (Desmond Miles)، شخصیت اصلی بازی در آن زندانی بود میشود و دزموند را مجبوز به خوابیدن رو انیموس میکند. این بار دیگر خبری از الطائر و مصیاف نیست؛ این بار وارد خاطرات شخصیتی که نام اتزیو آدیتوره (Ezio Auditore)، خواهیم شد. بعد از به دست‌آوردن اطلاعات هارد دیسک را از انیموس خارج کرده و از ساختمان آبسترگو (Abstergo)، خارج میشویم. لوسی دزموند را به ساختمانی دیگر می‌برد و اینجا با دو نفر دیگر که مارا در کنار انیموسی جدید همراهی می‌کنند آشنا میشویم؛ شان (Shan) و ربکا (Rebekah) کسانی هستند که در خط داستانی بازی تاثیر خاصی ندارند؛ ولی هر از چند گاهی می‌توانیم صدای آنها را در انیموس بشنویم. این بار که وارد انیموس میشویم اتزیو ۱۷ ساله به جوانی شر تبدیل شده است.
در این قسمت بعد از پشت سر گذاشتن دعوایی کوچک ما با خانواده‌ی اتزیو، آشنا خواهیم شد. بعد از آن ما با یکی از تاثیر‌گذار‌ترین شخصیت‌های بازی یعنی لئوناردو داوینچی (نقاش و مخترع در ایتالیا)، آشنا خواهیم شد. اصلا یکی از عوامل آشنایی اتزیو با سلاح اساسین‌ها همین لئوناردو داوینچی است.
بعد از انجام دادن چند کار برای داوینچی، پیش پدر اتزیو رفته و متوجه میشویم که توطئه‌ای در ایتالیا درحال وقوع است. پدر اتزیو که از این موضوع اگاه است قصد دارد جلوی این توطئه را بگیرد؛ او از اتزیو می‌خواهد که نامه را به دست شخصی برساند. اگر اتزیو موفق به رساندن نامه نشود جان خانواده‌اش در خطر می‌افتد؛ اتزیو نمی‌تواند نامه را به دست صاحب‌ش برساند و وقتی به خانه برمی‌گردد، متوجه میشود پدر و برادر‌هایش در خانه نیستند و فضای خانه به شدت به هم ریخته است. بعد از پرس‌و‌جو متوجه میشود پدر و برادر‌هایش را به زندان برده‌اند.
بعد از رساندن خواهر و مادرش به مکانی امن به صورت مخفیانه به دیدار پدرش می‌رود و بعد از این مکالمه اتزیو، به خانه برگشته و برای اولین باز لباس اساسین‌ها را می‌بیند و آن را بر تن میکند؛ همچنین برای اولین بار هیدن‌بلید (Hiden Blade) سلاح مخصوص اساسین‌هارا می‌بیند آن را پیش داوینچی، برده تا طرز استفاده از این سلاح را یاد بگیرد. فردا وقتی به میدان اصلی فلورانس می‌رود، با مراسم اعدام پدر و برادر هایش رو‌به‌رو میشود. از آنجا که اتزیو هنوز هیچ مهارتی در مبارزه ندارد نمی‌تواند خانواده‌اش را نجات دهد و مرگ آنها را با چشم می‌بیند.
بعد از این اتفاق اتزیو قسم می‌خورد انتقام خانواده‌اش را بگیرد. اتزیو، خواهر و مادرش را از فلورانس خارج میکند و به سمت ویلای اساسین‌ها که توسط عموی اتزیو (ماریو)، اداره میشود راهی می‌شوند. در ویلا اتزیو، توسط عمویش آموزش می‌بیند که بتواند در حمله‌ی دشنمان زنده بماند. اتزیو بعد از آن به شهر‌های مختلف ایتالیا سفر کرده در هر شهر به مهارت‌های اتزیو، افزوده میشود کم‌کم راه‌و‌رسم اساسین‌هارا یاد می‌گیرد و سلاح‌های جدید به دست می‌آورد. یوبی‌سافت به شکلی این بازی را پویا ساخته که شما در این روند هیچ‌گاه احساس خستگی نخواهید‌کرد؛ به طوری که دست گیمر در پشت سر گذاشتن مراحل به طور کامل باز است. شما دوست دارید هدف‌های خود را با هیدن‌بلید از میان راه تان بردارید یا با شمشیر؟ یا اینکه دوست دارید با مخفی‌کاری مراحل را پشت سر بگذارید یا این که با پرشی به میان دشمنان رفته و با همه مبارزه کنید؟
یوبی‌سافت در طراحی مراحل فرعی و پازل‌های بازی هم مثل داستان بازی بسیار هوشمندانه عمل‌کرده و گیمر را با تنوع زیادی از مراحل فرعی و پازل ها رو‌به‌رو میکند؛ مثلاً در زیرزمین ویلای اساسین‌ها مکانی برای ادای‌احترام به اساسین‌های بزرگ وجود دارد که در بین مجسمه‌های بزرگ یک زره می‌بینیم، آن زره را در بازی به نام زره الطائر می‌شناسند.
برای به دست آوردن این زره باید ۶ کلید را که در سرتاسر ایتالیا پنهان شده‌اند را پیدا‌کنید، که یوبی‌سافت برای این کلید‌ها ۶ مرحله‌ی مخفی با پازل‌های نه چندان چالش برانگیز طراحی‌کرده، گرچه پازل‌ها زیاد چالش‌برانگیز نیستند ولی تنوع این مراحل بسیار بالا است به طوری که هیچ مرحله‌ای شبیه دیگری نیست.
البته در بین این همه تنوع سیستم مبارزات اتزیو، با دشمنانش چندان متونع نیست و به چند تکنیک خاص در استفاده از هیدن‌بلید و شمشیر ختم میشود. در کل دشمنان اتزیو، به جز هدف‌های اصلی او گارد‌هایی هستند که از شهر محافظت می‌کنند که چهار نو مختلف گارد در شهرها وجود دارد یکی تیر انداز‌ها (آرچرها) هستند که معمولا از روی پشت‌بام خانه‌ها نگهبانی می‌دهند؛ نوع بعدی سربازانی با زره سبک هستند که واقعاً مانعی برای ما محسوب نمی‌شوند؛ نوع سوم سربازانی هستند که زره سنگین تر بر‌تن دارند که باید کمی وقت بیشتری برای از میان برداشتن آنها صرف کنید؛ دسته‌ی چهارم سربازانی هستند که زره فوق سنگین بر تن دارند و از میان برداشتن آنها مانعی بزرگ برای اتزیو محسوب میشود؛ این مانع زمانی بزرگ‌تر میشود که شما سلاح ضعیفی در دست داشته باشید، آن زمان است که از میان برداشتن آنها چالشی بزرگ را روبه‌روی شما قرار می‌دهد.
از لحاظ نوع سلاح یوبی‌سافت به هیچ وجه کم‌کاری نکرده‌است و گیمر با تنوع بسیار زیادی از سلاح مثل شمشیر‌ها، چاقو‌های‌پرتابی، بمب‌دودزا، هیدن‌بلید‌سمی، تفنگ‌مخفی و همچنین شمشیر‌کوچک رو‌به‌رو میکند. با پولی که از پشت سر گذاشتن مراحل اصلی و فرعی و صندوق‌های پراکنده در شهر بدست آورده‌اید، میتوانید سلاح جدید بخرید؛ البته یوبی‌سافت سیستمی را طراحی کرده است که اگر مقداری از پولی که به دست‌می‌آورید، در آن روستایی که ویلای اساسین‌ها قرار دارد خرج کنید و ارزش ویلا را بالا ببرید میتوانید هر ۲۰ دقیقه یک بار، مقداری پول از صندوق ویلا بگیرید که کمک بسیاری در خرید سلاح و زره به شما میکند.
یکی از جزییاتی که در گیم‌پلی بازی شاهد آن بودم، زمانی بود که با اسب در محیط بازی در حال گشت‌و‌گذار بودم و آن دقت به صدای پای اسب در محیط های مختلف بود. این ویژگی با دقت بسیاری طراحی شده است، به صورتی اگر اسب در آب، سنگ یا چمن راه رود صدای مختلف به گوش گیمر می‌رسد.
همچنین در بازی برای خریدن زره و سلاح باید به آهنگری بروید؛ برای خرید لباس باید به خیاطی بروید؛ برای فست‌تراول ( سفر سریع بین نقاط مختلف نقشه‌ی بازی)، باید به مکان‌هایی که در نزدیک ساحل‌ها قرار دارد بروید و با مقدار کمی پول درون بازی میتوانید بین نقاط مختلف بازی سفر کنید؛ همچنین وجود فرایند شب و روز بسیار به زیبا‌تر شدن بازی کمک کرده است.
مکانیزم دیگری در بازی وجود دارد که، سطح تحت‌تعقیب بود اتزیو را تعیین میکند. کارکرد آن به این صورت است که اگر سربازی را جلوی چشم مردم بکشید یا فردی بی گناه را بکشید، به سطح تحت‌تعقیب بودن شما اضافه خواهد‌شد. برای از کم‌کردن یا از بین‌بردن آن، بازی سه راه جلوی پای گیمر گذاشته است؛ راه اول کندن کاغذ‌هایی که، برای شما در سطح شهر چسبانده‌اند؛ راه دوم پول دادن به کسانی که در شهر برای مردم سخنرانی می‌کنند، تا بر علیه شما حرفی نزنند؛ راه سوم و آخر از بین بردن کسی که مارا دیده‌است. هر کدام از این راه‌ها به اندازه‌ی خاصی، از تحت‌تعقیب بودن ما می‌کاهند.
طراحی بنا‌های‌تاریخی در بازی نیز یکی از نقاط قوتی است که باعث، بهتر شدن تجربه‌ی گیمر از بازی میشود. مثلا کلیسای معروف در شهر فلورانس، یا طراحی کانال‌های آب ونیز در قدیم و قایق‌هایی که در کانال آب در حال حرکت هستند، همگی باعث ارتقاع تجربه‌ی ما از بازی می‌شوند.
یکی از زیبا‌ترین مراحل بازی با اختلاف زیاد، مرحله‌ای است که اتزیو، می‌خواهد ماشین‌پرنده‌ی داوینچی را امتحان کند. این پرواز برای بار اول ناموفق است؛ ولی بار دوم داوینچی، اختراع خود را کامل میکند و یکی از زیبا‌ترین تجربه‌های پرواز در بازی‌های‌ویدئوی را برای ما رقم می‌‌زند. وقتی بالای ونیز قرن پانزدهم در حال پرواز هستیم مثل این است که، خودمان در آن ماشین پرواز نشسته‌ایم و در بالای ونیز در حال پرواز هستیم. خوش ساخت بودن بازی دقیقا هنگام پشت سر گذاشن همین مرحله مشخص میشود؛ چرا که وقتی در حال پرواز بر فراز ونیز هستیم، چه از لحاظ طراحی شهر، چه از لحاظ نور‌پردازی و سایه‌ها همه باعث میشود بفهمیم، یوبی‌سافت برای علاقه‌مندان به این سری ارزش عاقل بوده، و بازی را به بهترین شکل طراحی و ساخته است.
در حالت کلی نمی‌توان نقصی به گرافیک هنری بازی وارد کرد؛ همچنین در طراحی محیط‌های باز و طراحی بازار و شهر و مردم درون شهر استودیو یوبی‌سافت‌مونترآل، کارش را به درستی انجام داده‌است، ولی تنها ایرادی که در این بخش میشود به طراحی بافت‌های بازی گرفت، وقتی اتزیو در حال خواندن نامه‌ای است یا به نوشته‌ای نگاه میکند، آن نوشته‌ها کاملاً نا‌واضح و شطرنجی دیده می‌شوند؛ همچنین اگر کمی به بافت‌ها نزدیک شوید نا‌واضح بودن آنها مشخص است، ولی در کل باعث لطمه‌‌خوردن تجربه گیمر از بازی نخواهند‌شد.
وقتی گیمر در حال گشت‌و‌گذار در میحط بازی است به هیچ وقت چیزی را در محیط بازی اضافه یا کم نمی‌بیند؛ همه چیز در محیط بازی دقیقا در جای درست، و هیچ کمی‌و‌کاستی در این زمینه در محیط بازی وجود ندارد؛ مثلاً وقتی به بالای برج بلندی برای رصد شهر می‌روید، منظره‌ا‌ی چشم نواز پیش روی شما است که باعث میشود از بازی کردن این بازی خسته نشوید. ویژگی جالب دیگر که در زمان بالا رفتن از برج‌ها با آن مواجه می‌شوید، صدای باد در ارتفاعات بلند است، که باعث واقعی‌تر شدن حس ما از بازی میشود؛ همچنین وقتی در محیط بازی شب فرا می‌رسد و شما صدای جیرجیرک‌هارا می‌شنوید، احساس می‌کنید شما هستید که خودتان در یک شب آرام در حال قدم‌زدن در شهر هستید.
موسیقی و صدا گذاری قطعاً در بازی اساسینز کرید 2 بخشی است که هیچ ایرادی به آن نمی‌توان وارد کرد. موسیقی متن بسیار زیبا و تاثیر‌گذار است، به طوری شما در هر محیط موسیقی هماهنگ با آن محیط را خواهید شنید؛ مثلاً وقتی در حال پشت‌سر گذاشتن یکی از مراحل مخفی بازی هستید موسیقی متن به شکلی است که حس راز آلود بودن آن مکان را کاملاً به شما منتقل می کند؛ موسیقی متن هر شهر در بازی با دیگری فرق میکند، به نظر من یکی از زیبا ترین موسیقی‌ها برای شهر ونیز بود که، در کنار وسعت این شهر در بازی موسیقی متن حس شگفت‌انگیزی به گیمر القاء میکند.
در کنار موسیقی متن، دیالوگ‌های رد و بدل شده بین کاراکتر‌های بازی با دقت انتخاب شده‌اند؛ مثلا وقتی اتزیو با شخص دیگری در حال صحبت است، بین کلمات انگلیسی از کلمات ایتالیایی هم استفاده شده که، به جذابیت بازی افزوده است؛ مثلاً کلمه‌ی (Bene) به معنای خوب که در انگلیسی (Good) معنا میشود، زیاد در دیالوگ‌ها استفاده میشود. این سری کلمات در بازی بسیار زیاد هستند و به همین یکی ختم نمی‌شوند؛ مثلاً وقتی در حال مبازه به سربازان هستید، اگر مردم عادی از آن منطقه باشند بعضی از آنها با خود می گویند: <<من همیشه در زمان اشتباه در مکان اشتباهی هستم>>.
در نهایت بازی اساسینز کرید 2، بازی بسیار خوش ساخت که در زمینه‌ی داستان سرایی بسیار خوب عمل کرده‌است و داستانی گیرا و تاثیر‌گذار را روایت می کند. از لحاظ گیم پلی، به جز چند ضعف بسیار کوچک که به نظر من می‌توان آنها را دادیده گرفت، مشکل دیگری نبود و یوبی سافت مونترآل کاری کرده است که، انتظار هارا بسیار بالا برده است. از لحاظ گرافیکی هم شما با محیط بسیار زیبا رو به رو هستید، محیط بسیار پویا که در گوشه گوشه‌ی آن میتوانید مردمی را ببینید که مشغول کاری هستند، یا در حال صحبت با یکدیگر هستند. اگر از نزدیک محیط‌های بازاری بازی گذر کنید، صدای مردمی را می‌شنوید که برای فروش اجناس خود فریاد می‌زنند و تبلیغ می‌کنند. از لحاظ صداگذاری هم واقعا هیچ ایرادی نمی‌توان به این بازی گرفت؛ موسیقی‌های بسیار زیبا و تاثیر‌گذار، به شدت ارزش بازی را بالا می‌برد. صداگذاری جذاب و استفاده از زبان ایتالیایی در صحبت بین کاراکترها، بسیار ارزش تجربه‌ی بازی را زیاد میکند.
