به نام خدا
مدتی است در ادامه رویه‌های سوال برانگیز هیأت رییسه دانشگاه صنعتی اصفهان، شاهد گسترش فضای خوابگاه صدف با دیوارکشی محل نقلیه سابق دانشگاه هستیم. محلی که پیش‌تر به لحاظ جامعیت و مرکزیت و دسترسی بهتر به آن، حتی مورد بحث در دیگر دانشگاه‌ها قرار گرفته بود و احداث و یا اجرا چنین سیستمی با مثال زدن نقلیه دانشگاه صنعتی اصفهان به مطالبه دانشجویان تبدیل شده بود. با تأسف بیشتر از مشکلات پدید آمده برای حضور دانشجویان در دانشگاه به وسیله سرویس‌هایی که قبلاً مورد استفاده دانشجویان بود؛ امروز بر هم زدن کلی فضای نقلیه را شاهدیم حال آن‌که در این ارتباط نه مطالبه جدی و نیز نه احساس نیازی از سوی دانشجویان مطرح و دیده شده بود.
جدا از آن مدت‌هاست مشکلات مالی دانشگاه بهانه‌ای برای توجیه ضعف‌ها و نقص‌ها در رسیدگی به مسائل جاری شده درحالی که می‌بینیم ظاهراً در این دانشگاه برای کارهای صرفا دلخواه مدیران به اندازه کافی سرمایه وجود دارد و یا اینکه شاید قرار است از اجرای تصمیمات جدید از جمله اخذ هزینه از دانشجویان برای تمدید سنوات، نیازهای مالی دیوارکشی تامین شود. البته این‌ها احتمالاتی است که به ذهن می‌رسد و الا که در اخبار رسانه‌ها ظاهراً وضع دانشگاه بد هم نیست و مشکلات گام به گام در حال رفع شدن است.
اما و باز هم البته گویا ما در دانشگاهی دیگر از دانشگاه مسوولان فعالیت می‌کنیم و یا اینکه مشکلات جاری و ساری دانشگاه که مورد اتفاق جمع زیادی از دانشجویان و اساتید و کارمندان است، با مشکلات در ذهن مسوولان متفاوت است که به این نتیجه رسیدند نگران دود اتوبوس‌های نقلیه دانشگاه باشند پیش از آن‌که مثلا در ارتباط با مسائل خوابگاه به وضعیت خوابگاه‌هایی رسیدگی جدی کنند که بیش از ۴۰ سال است از بنا آن‌ها گذشته و جز فرسودگی و استهلاک بیشتر، هر روز چیزی بیشتر از دیروز برای عرضه ندارند.
جدا از این‌ها، شاید مسوولان به دانشگاه دید دیگری دارند و رسالت خود را در پیگیری و اجرا اموری می‌بینند که صرفا رضایت اقلیتی محدود یعنی خودشان را تأمین می‌کند که اگر جز این نباشد، ارتقا سطح خدمات در دانشگاه، اصلاح یا تغییر رویه‌ها در ارتباط با مسائل آموزشی-پژوهشی و یا فرهنگی-دانشجویی جایگاه والاتری برای پیگیری می‌یابد تا دیوارکشی نقلیه یعنی محل عمومی دانشگاه.
دانشگاه صنعتی اصفهان امروز با چالش‌های فراوان مواجه است؛ چالش‌هایی که یا از گذشته وجود داشته و به امروز رسیده و یا اینکه آفریده تصمیماتی نظیر دیوارکشی اند و مجالی برای حرکت رو به جلو نسبت به دانشگاه‌های مطرح دیگر در کشور و منطقه فراهم نکرده است و با این روند اراده‌ای نیز برای اصلاح یا تغییر رویه‌ها دیده نمی‌شود تا جایی که تنها افتخار دانشگاه، تکرار شعار خود خوانده چهل‌ستون دانش و فناوری شده است.
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان، ضمن بیان مراتب نگرانی خود از رویه های جاری در دانشگاه که دیوارکشی جزئی از آن است؛ مسوولان دانشگاه را از پیگیری اموری که جز رضایت اقلیتی محدود نتیجه‌ای در پی ندارد برحذر داشته و رسیدگی به مسائل واقعی امروز دانشگاه از جمله توقف سیاست‌های پولی‌تر شدن آموزش، تغییر و اصلاح آیین نامه‌های درونی آموزشی و پژوهشی دانشگاه و نوسازی فضای داخلی فرسوده خوابگاه ها را خواستار است.
