بهزاد صادقی را اولین بار دوره کیمیا کالج دیدم. حدود ۱۰۰ نفر دور میز کنفرانس نشسته بودیم. دو ساعت اول جلسه به گونه ای جلسه را اداره کرد که همه در یک موقعیت واقعی بحث قرار بگیرند و هرکس احساس مسئولیت کند وحرف دل خود را بزند . کار به جایی رسید که به خودش هم توهین می شد اما اجازه داد همه حرف دلشان را کامل بزنند و وقتی دیگر حرفی نبود ، تازه سر بحث اصلی رفت. مفصل می شود راجع به آن جلسه نوشت. اما مهمترین مهارت نرم که بهزاد صادقی برای ما جا انداخت این بود که رفتارت با دیگران به گونه ای باشد که انگار با بزرگ ترین و شخیص ترین افراد رفتار میکنی و به صحبت هایشان به گونه ای با تمام وجود توجه کن که انگار مهمترین صحبت های زندگیت هستند
هرچقدر با افراد بزرگ منشانه رفتار کنی مطمئنا آنها هم خود را شخیص تر می دانند و با شخصیت تر رفتار می کنند
سلیقه های مختلف را آنقدر احترام بگذار و بشنو و بزرگ منشانه صحبت کن تا حرف دل ها گفته شود و تعاراضات به حداقل برسد
در مجموع :
۱-حرف بزن به قول معروف تا مرد سخن نگفته باشد، عیب و هنرش نهفته
۲- با دقت گوش بده و توجه کن و پیش داوری نکن
۳-به هر مخاطب شخصیت بده و احترام بگذار
