نامه دختر ۹ ساله یتیم به رزمندگان که حاصل ۹۲ روز کار کردنش که نان و بادام است برای رزمندگان را با حجوم ابتدای سال 99 مردم در فردوسی برای خرید دلار برای حفظ ارزش پولشان یا سرمایه گذاری شخصی شان را مقایسه کنید
این ، تفاوت جنگ اقتصادی-فرهنگی با جنگ نظامی را به خوبی نشان می دهد
هرچند در هر دو حالت مسئولین و سیاسیون جز کار شکنی و منافع خود ، کاری دیگر نمی کنند ( به عنوان مثال رجوع کنید به کار شکنی ها در جنگ سوسنگرد )
اما این مردم هستند که در جنگ نظامی چون ظلم و تجاوز دشمن را میبینند ، متحد می شوند و جنگی که خیلی ابر قدرتها حامی دشمن در آن هستند را با موفقیت به پایان می رساند
اما در زمان جنگ اقتصادی- فرهنگی خودخواه می شوند و همدیگر را برای کسب سود بیشتر (یا در واقع حفظ ارزش سرمایه ) در هجوم به صرافی له می کنند.
به راستی جهاد مال از جهاد جان سخت تر است و به نظر می آید این راه حل نجات است چون این عیب جامعه الان نمایان شده
کاش میشد امیر کبیری می آمد و این سرزمین فرصت ها را به آنچه حقش هست میرساند، اما انگار قرار است رسیدن به پیروزی از طریق مردم اتفاق بیوفتد
