منتشر شده در کانال «تلگرامی» راهبرد درتاریخ 8 آبان 97
✍️ نامه آیت‌الله یزدی خطاب به آیت‌الله شبیری زنجانی واکنش‌هایی فراوانی را برانگیخته است. عمده واکنش‌ها نسبت به هتک حرمت یک مرجع و شخصیتی چون سیدمحمد خاتمی است.
✍️ اما فارغ از این مواضع، لازم است بپرسیم که چرا کسی چون رییس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم از این دیدار احساس خطر می کند؟
✍️ جامعه مدرسین تشکل طیفی از روحانیونی است که امروز هسته قدرت را در اختیار دارند و جمهوری اسلامی کنونی در واقع نه حکومت روحانیت شیعه که حکومت تفکر جامعه مدرسین است. شورای نگهبان، قوه قضاییه و مجلس خبرگان سه نهادی هستند که مطلقاً در اختیار این جریان قرار دارد.
✍️ تلاش این جریان همواره آن بوده که صدای خود را صدای همه حوزه و روحانیت شیعه نشان دهد و مسئولیت عملکرد خود را نیز برعهده همه روحانیت قم بگذارد.
✍️ دیدار سیدمحمد خاتمی به عنوان رهبر معنوی قشر تحولخواه جامعه با یکی از مهمترین مراجع حوزه علمیه قم نوید باز شدن پنجره گفتگو بین این دو قشر را می دهد. گفتگویی که می تواند منجر به شنیده شدن صدایی غیر از صدای جامعه مدرسین از حوزه علمیه شود.
✍️ نگارنده عمیقا باور دارد که تنها راه برون‌رفت ایران از گرداب کنونی اجماع نخبگان - از جمله روحانیت قم- بر روی مشکل ریشه‌ای و راه حل آن است و این اجماع جز از طریق گفتگو حاصل نمی‌شود.
✍️ تنها راه حل مسالمت‌آمیز موجود توافق کلی اقشار تحولخواه جامعه با بخش غیرحکومتی روحانیت قم درباره آینده کشور و سرنوشت به هم گره‌خورده این دو قشر است.
✍️ پس طبیعی است که شخصی چون آیت‌الله یزدی از این دیدار و نزدیکی این دو قشر بیمناک شود.
✍️ سیدمحمد خاتمی نیز علیرغم همه کمکاری‌ها و فرصت‌سوزی‌های خود، اگر باب این گفتگو را هم با روحانیون قم و هم با دیگر اقشار جامعه باز کند؛ وظیفه ملی خود را در این برهه ایفا کرده است.
✍️ گفتگو میان اصلاح‌طلبان با محافظه‌کاران، فعالان مدنی، سکولارها، ملی- مذهبی‌ها، نهضت آزادی، جبهه ملی، روحانیون سنتی و مدرن حوزه، روشنفکران و همه آنهایی که دل در گروی ایران و حرفی برای گفتن دارند؛ تنها و تنها راه دستیابی به راه حلی عملی و پایدار است.
