اواخر پاییز 1401 بود که در جمع خانوادگی صحبت از سفر نوروزی مطرح و پیشنهاد شد نوروز 1402 سفر برون مرزی داشته باشیم. از بین گزینه های مختلف، سفر به 4 کشور آسیای میانه (افغانستان، تاجیکستان، ازبکستان و ترکمنستان) تأیید و قرار شد مسافرت به صورت زمینی و با خودرو شخصی انجام شود. آسیای میانه یا آسیای مرکزی (Central Asia) سرزمین پهناوری در قارهٔ آسیا است که هیچ مرزی با آبهای آزاد جهان ندارد و محصور در خشکی است. اگر چه مرزهای دقیقی برای این سرزمین تعریف نشدهاست، ولی بهطور معمول آن را شامل کشورهای ازبکستان، تاجیکستان، ترکمنستان، قزاقستان و قرقیزستان میدانند. به بخشی از آسیای مرکزی که در میان دو رود آمودریا (جیحون) و سیردریا (سیحون) جای دارد، در منابع کهن عربی "ماوراءالنهر" و در پارسی "فَرارود" گفته میشد.
اعضای گروه شامل: زهرا امیدی، کاظم ذبیحی فریدیان، فاطمه ذبیحی فریدیان، عصمت ذبیحی فریدیان و نگارنده جواد بشیری مشخص شد. از ابتدای زمستان، کاظم به عنوان مدیر برنامه چندین بار به صورت حضوری یا آنلاین به سفارتخانه کشورهای یادشده مراجعه و درخواست ویزای گروه 5 نفره را پیگیری میکرد. روز سه شنبه 23/12/1401 همزمان با چهارشنبه سوری، با دریافت ویزا از 3 کشور (افغانستان، تاجیکستان، ازبکستان) برنامه سفر خانوادگیمان به کشورهای آسیای میانه در ایام نوروز، تقریباً قطعی شد.
روز سه شنبه 23 اسفند ماه 1401، ساعت حدود 12 ظهر کاظم تماس گرفت و گفت سفارت افغانستان با ویزای چهار نفر موافقت کرده و فقط برای ویزای من (جواد بشیری) دستور بررسی مجدد صادر کرده است. البته هیچ دلیل خاصی ذکر نشده ولی گفته اند تا ساعت 14 نتیجه بررسی، اعلام خواهد شد. قبلاً ویزای ازبکستان به راحتی و ویزای تاجیکستان (با یکبار ریجکت) صادرشده بود و ترکمنستان هم تاکنون با صدور ویزا موافقت نکرده و شرط اصلی را داشتن دعوتنامه از شرکتهای توریستی ترکمنستان مطرح کرده که تقریباً غیرممکن است. ساعت حدود 15 مشخص شد که سفارت افغانستان با ویزای من هم موافقت کرده است. ساعت 17 کاظم از سفارتخانه افغانستان برگشت و گفت عبور از مرز افغانستان و تردد با خودرو ایرانی در افغانستان، مستلزم داشتن رودپاس (Road Pass) است. بنابراین با توجه به اینکه مدارک خودروی کاپیتاژ شده به نام من بود، لازم بود که یک روز زودتر از حرکت گروه، برای دریافت رودپاس از کنسولگری افغانستان، به مشهد بروم. ساعت 30/17 مدارک لازم و مقداری دلار برداشتم و عازم ترمینال اتوبوسرانی جنوب شدم. با توجه به اینکه امروز چهارشنبه سوری است، در تمام مسیر از خانه تا ترمینال آتش بازی و سروصدای ترقه بود. ساعت 19 به ترمینال رسیدم ولی اغلب تعاونی های اتوبوسرانی برای بلیط مشهد پاسخشان منفی است. بالاخره پس از حدود یک ساعت معطلی در ترمینال، از تعاونی 17 (پیک صبا) بلیط مشهد برای ساعت حرکت 30/20 را تهیه کردم. الان ساعت 12/20 شب چهارشنبه سوری است و بلندگوی تعاونی 17 اعلام کرد که مسافران مشهد سوار شوند. اتوبوس ساعت 50/20 از ترمینال خارج شد و پس از دو سه ساعت، ساعت 15/23 در گرمسار برای صرف شام توقف کرد. ساعت 30/5 صبح چهارشنبه در شهرستان داورزن نزدیک سبزوار مجدداً برای نماز صبح توقف داشت و ساعت 9 صبح به مشهد رسید.
پس از رسیدن به مشهد مستقیماً به کنسولگری افغانستان رفتم. ابتدا فرم درخواست رودپاس را تکمیل و مبلغ 100 دلار به صندوق کنسولگری تحویل و رسید پرداخت را همراه با مدارک و مستندات لازم ارائه کردم. مسئول رسیدگی به درخواستها گفت برای دریافت پاسخ ساعت 14 مراجعه کنید. ساعت 15/10 بود ابتدا رفتم به کنسولگری ترکمنستان که در همان نزدیکی بود. فردی که پاسخگوی مراجعان بود گفت مهمترین شرط صدور ویزا، داشتن دعوتنامه از شرکتهای توریستی ترکمنستان است و با طرح این پیش شرط عملاً دریافت ویزای ترکمنستان را غیرممکن ساخت. تصمیم گرفتم، تا آماده شدن رودپاس یه سری به حرم امام رضا (ع) بزنم. ابتدا صبحانه خوردم و قدم زنان به سمت حرم رفتم و کیف دستی ام را تحویل بخش امانات حرم دادم ولی قبل از ورود به صحن اصلی ساعت 30/11 به تلفن همراهم زنگ زدند و گفتند مدارک ناقص است و درخواست رودپاس رد شده است. سریعاً به کنسولگری برگشتم و علت را جویا شدم. متوجه شدم که علت رد درخواست، اشتباه تایپی در فرم درخواستی بوده است مجدداً فرم درخواست جدید تکمیل و همراه مدارک تحویل بخش مربوطه گردید، ولی متاسفانه باز هم به علت اشتباه تایپی یکی از فیلدهای اطلاعاتی (شماره پاسپورت)، پس از گذشت یک ساعت درخواست رد شد. برای بار سوم هم به علت اشتباه درج مبلغ دلار پرداختی، با رد درخواست مواجه شدم. در نهایت چهارمین بار در حالی که ساعت کاری کنسولگری تمام شده بود و اکثر پرسنل رفته بودند، ساعت 30/14 رودپاس آماده و تحویل شد.
از کنسولگری خارج شدم که همسرم فاطمه تماس گرفت و گفت از تهران به سمت مشهد حرکت کردهاند. الان ساعت 17 است و در این غروب چهارشنبه در حرم امام رضا (ع) روی فرشهایی که در صحن جامع رضوی پهن شده است، نشسته ام و این جزئیات را یادداشت میکنم. پس از دریافت رودپاس از کنسولگری افغانستان، آمدم حرم یه استکان چای خوردم، نماز خواندم و الان دوست دارم یه چرت بخوابم ولی متاسفانه امکانپذیر نیست. چند دقیقه قبل، آقای کوهستانی از دوستان کاظم تماس گرفتند و از وضعیت دریافت رودپاس پرسیدند و تعارف کردند که شب به منزل ایشان بروم، از ایشان تشکر کردم و گفتم گروهمان در راه هستند و نیمه شب میرسند و باید بروم برای اسکان امشب، هتل رزرو کنم.
ساعت 18 از حرم آمدم بیرون و قصد داشتم در خیابان شهدا نزدیک فلکه سعدی (محل اسکان دوران دانشجویی سالهای 1368 تا 1370) یه هتل رزرو کنم. در همین موقع آقای کوهستانی مجدداً تماس گرفت و گفت تو خیابان آخوند خراسانی با مدیر هتل بهارستان صحبت کرده و تخفیف مناسبی گرفته است، اگر موافق هستی به آدرس ارسالی مراجعه کن. من هم تاکسی گرفتم و به هتل مراجعه کردم پس از صحبت اولیه و ثبت مشخصات، کلید دو اتاق 4 تخته و 3 تخته را تحویل گرفتم. الان ساعت 20 چهارشنبه 24 اسفند است و در هتل بهارستان مستقر شدم.
پس از کمی استراحت، رفتم بیرون شام خوردم و ساعت 30/21 برگشتم هتل، دوش گرفتم و الان ساعت 45/22 است، تصمیم دارم تا رسیدن همراهان گروه بخوابم.