جعفر دانش پرور
جعفر دانش پرور
خواندن ۱ دقیقه·۲ سال پیش

تضارب آرا یا تقابل شمشیرها؟مسئله این است...



این تصویر با این عنوان منتشر شده است که مردم نیشابور در همان ساعتی که معترضین قرار به خیابان آمدن داشته اند،به خیابان آمده اند و جایی برای معترضین باقی نگذاشته اند.

مسئولینی که مدام خطر سوریه شدن را گوشزد می کنند آیا میدانند این سبک مردم را مقابل مردم قرار دادن میتواند جرقه واقعی یک جنگ داخلی در راستای سوریه شدن باشد؟تصور کنید این فراخوان در تهران اتفاق بیفتند و‌ انقلابیون جدید هم خیابان را برای انقلابیون قدیم خالی نکنند.آنگاه چه فاجعه ای ممکن است بر سرمان آوار شود؟

تا وقتی وجود میلیون ها نفر مخالف نظام را باور نکنیم و آنها را عده ای مزدور بیگانه و...بنامیم،

تا وقتی وجود میلیون ها نفر انقلابی طرفدار نظام را باور نکنیم و آنها را اندکی مزدور نظام و...بنامیم،

هیچ‌راه حلی برای رسیدن به یک مقصد آباد و آزاد نخواهیم یافت.

همانطور که در مطلب قبلی هم اشاره شد،آنچه که نیاز است،تضارب آراء مردم-مردم است ،به جای تقابل مردم در مقابل مردم.و‌این جز با ایجاد بسترهای دموکراتیک و مدنی ممکن نخواهد شد.همان دریچه های هدایت انرژی که از وقتی مسدود گردید،طبیعتا و ناخودآگاه به شکل خشم در خیابان ها جاری شدند.

حال که از دوگانه منتقدنظام-طرفدارنظام به دوگانه قدرتمند مخالف نظام-موافق‌نظام‌ رسیده ایم،و‌صدای منتقدنظام هم به گوش هیچ کدام از این مجراهای انرژی نمی رسد، به نظر می رسد یافتن راه حلی برای تبدیل تاریخی مثبت و منفی انرژی موجود در پیکر واحد ملت به یک‌انرژی سازنده ی وطن، بسیار دشوار باشد...

تضارب آرامهساامینیجامعه مدنیسوریه سازیعقلانیت
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید