علی(ع) را اگر مجبور شویم الزاما در چند کلمه توصیف کنیم فکر‌میکنم عدالت و انسانیت اولین کلماتی باشندکه باید برگزینیم.علی را نمی توان محدود به نماینده یک دین یا مذهب خاص در نظرگرفت.او آن چراغ روشنی است که در قلب تاریخ ایستاده است و در شعاع نور روشن‌شخصیت اوست که میتوان به مبدا تاریخ نگاه انداخت و در مقصد تاریخ به دنبال راه ها و کوره راه ها جستجو‌کرد.شگفتا که هر آنچه علی را علی کرد،در دست ماست،و‌در دست همه یاران رسول الله(ص) بوده است ،اما‌چه می‌شود که هیچ‌کس علی نمی شود؟
آنچه که دین را در علی شکوفا می‌کند چیزی جز کارکرد داشتن دین در وجود علی نیست.دینی که میآید تا انسانیت را در وجود فرزند آدم زنده کند و شاید ولاغیر....
اینکه امروز دین را در انسان ها با متریک ها می سنجند،یعنی‌تعداد نماز و‌حج‌و تسبیح و نذر و زیارتش،در صورتی که اینها شاخص های عملکردی نیستند،بلکه شاخص هایی هستند که باید با اجرای آنها به یک‌خروجی ،دستاورد،نتیجه و‌عمکلرد صحیح رسید،که اگر به دست نیاید آن عبادات و مناسک هیچ فایده ای نداشته اند.به اصطلاح مدیریتی،KPI های ارزیابی دینداری در وجود انسان باید سنجیده شود نه متریک هایی که معلوم نیست انسان را به مقام سلیمان رسانده اند یا جایگاه ابلیس، بنده هزار ساله عبادت خدا.
امروز هزاران‌فرعون در جای جای زمین به حکومت رسیده اند و همه با رداهای مقدس بر تن ،یوغ بر گردن موسی نهاده و مسیحا را به صلیب کشیده اند.باید این فرعون های مقدس را در آینه علی تماشا و رسوا کرد.آنگاه‌که به نام خدا رفتار غیرانسانی مرتکب می شوند،آینه ی وجود علی می گوید که دروغ می گویند.آنگاه که در عملکرد آنها نشانی از عدالت دیده نمی شود،باز هم آینه علی دروغ آنها را رسوا می کند.
سنجه علی(ع) شاخص خوبی است! سلام بر او روزی که زاده شد،روزی که به سوی خدا شتافت و روزی باز خواهد گشت.
#علی
#مولای_عدالت
#صدای_انسانیت
