آره! درست حدس زدید! می‌خوام داستان چاپ یه مقاله در مجله ژنوم بیولوژی را تعریف کنم که ایده اولیه اش را همینجا توی ویرگول براتون نوشته بودم. بعد از فراز و نشیب فراوان بالاخره چاپ شد و من سعی می کنم بخش های جالب این فراز و نشیب را براتون نقل کنم. در واقع این بار یه اتفاق برعکس افتاد. یعنی داستان از ویرگول شروع شد و به نسخه انگلیسی و مجله بین المللی ختم شد. نشون دادم که ویرگول @virgool_io هم می تونه یک رسانه دسته اول یا اوریجینال باشه.
برای شنیدن نسخه صوتی این مقاله به همراه نظر کارشناس مهمان به پادکست Jafarilab در هر یک از اپلیکیشن های پادگیر میتوانید رجوع کنید.
بارها در طول فعالیت پژوهشی خودم و دیگر همکاران شاهد بودم که این سوال پرسیده میشه. آیا نتایج شما تایید (راستی آزمایی) تجربی یا آزمایشگاهی شده است؟ در درون این سوال پیش فرض های زیادی هست که منجر به برداشت های اشتباه از کارهای محاسباتی میشه که من دوست داشتم در موردشون اظهار نظر کنم. بعد از اینکه نسخه اولیه را در سایت ویرگول نوشتم. بازخوردهای متعددی از دوستان گرفتم که در شکل گیری فرمت نهایی سهم زیادی داشتند. بعد مترصد یه فرصتی بودم که به زبان انگلیسی هم منتشرش کنم. سال ۲۰۱۹ دکتر یوانفنگ گوآن، یک فرصت دو هفته ای به دانشگاه هلسینکی اومد تا سخنرانی کنه و جلسه داشته باشه. یه فرصت جالبی که ایجاد شد این بود که دعوت کننده ایشان دکتر جینگ تنگ، برای مدعو و علاقه مندان یه فرصت دیسکاشن خصوصی فراهم کرد. یعنی مثلا توی یک جدول زمانی هرکس یه فرصت نیم ساعته می تونست رزرو کنه تا یه جلسه خصوصی با مدعو داشته باشیم. منم از این فرصت استفاده کردم و چندتا ایده از جمله ایده همین مقاله را توی اون جلسه مطرح کردم. یوآن فنگ خوب گوش داد، تشویق کرد و از ایده نوشتن مقاله حمایت کرد. از اونجایی که محتوای مقاله انتقادی بود و از نوع ادیتوریال یا بحث و نظر بود می دونستم که برای چاپ مقاله در یک مجله خوب چالش خواهم داشت. بعد از برگردان مقاله و چندین بار رد و بدل با یوان فنگ، تصمیم گرفتیم که مقاله را سابمیت کنیم که متاسفانه در ۵ مجله مورد نظر مون ریجکت شد. یا گفتتند که به ایده علاقه ندارند یا اینکه قبلا به موضوعات شبیه به این موضوع اشاره کردند اگر چه من هنوز ضرورت بیانش را احساس می کردم.
یاد یکی از دوستانم دکتر ناصر انصاری پور افتادم که به همین موضوع علاقه داشت و قبلا در گپ و گفت هامون موضوعاتی شبیه یه این ایده را بحث می کردیم. ناصر مقاله را خواند و طی چندین جلسه بخش های از مقاله را به کمک او برجسته کردیم که می تونست بیشتر موردتوجه قرار بگیره و متن مقاله را بازنویسی کردیم و به پیشنهاد ناصر چندین مثال به مفاهیم ارائه شده اضافه کردیم. در قدم بعدی به کمک ناصر به این فکر افتادیم تا از یه همکار دیگه با طرزفکر مشترک دعوت کنیم تا مقاله را بخونه و نظر بده. رفتیم سراغه دکتر دیوید ودج. خوشبختانه در دیوید هم درد مشترک دیدیم هم درک مشترک. دیوید تخصص خوبی در سوهان زدن تیزی انتقادها را داشت بدون صرفنظر کردن از بیان اونها، که منجر به بازنویسی بخش هایی زیادی از مقاله شد.
مقاله آماده شد و دوباره رفتیم سراغ فرایند ژورنال شاپینگ. قلاب در ششمین مجله گیر کرد به لطف ادیتوری با درد مشترک. دکتر فلوریان مارکویتز نویسنده مقاله «تمامی زیست شناسی، زیست شناسی محاسباتی است» اینجوری از دست نوشته ما حمایت کرد تا منتشر بشه:
برای این مقاله دوست داشتم که بخشی از حرف ها را که اهمیت داره پررنگتر کنم و از یک تصویر کاریکاتوری استفاده کنم. مشابه این تصاویر را در خیلی از مجلات معتبر دیده بودم اما نمی دونستم که از چه کسی بخوام که ایده ای که در ذهن دارم را به تصویر بکشه. اول سراغ کاریکاتوریست های مجلات معتبر رفتم که مشابه تمی که در نظر داشتم رسم کرده بودند که از هیچ کدام پاسخی دریافت نکردم. بعد به این فکر افتادم که از سایت های فریلنسری استفاده کنم که خوشبختانه این دفعه موفقیت آمیز بود. نمونه کارهای یه عده گرافیست را دیدم. قیمت ها را مقایسه کردم و بعد از برقراری تماس و اصلاح چندین اتود از کار به سرانجام رسید. هم در زمان مناسب هم با هزینه مناسب، اون چیزی که دوست داشتم به تصویر کشیده شد.
خوشبختانه همونجور که انتظار داشتم مقاله مورد توجه قرار گرفت. در فاصله کمتر از دو هفته مقاله جز یک درصد مقالات مورد توجه مجله و جز ۵ درصد مقالات مورد توجه با عمر یکسان (200k~ مقاله) قرار گرفت. افراد مختلفی نظراتشون را بیان کردند و توییت مقاله در حساب خودم، دیگر نویسندگان و حساب مجله چندین بار لایک، ریتوییت و کوت توییت شد. جالب اونجاست که حتی مجله هایی که مقاله ریجکت کرده بودند هم توییت مجله ژنوم بیولوژی را ریتوییت کردند. در ادامه نمونه هایی از بازخورد افراد با این مقاله را در مشاهده می کنید:
