اولین اصل از اصول اولیه ارتباطات اینکه ما پوشش مناسب در محیطی که در آن هستیم را داشته باشیم به عنوان مثال ما نمی توانیم با لباس رسمی مثل کت و شلوار برویم و ورزشی مثل فوتبال انجام بدهیم و یا برعکس با لباس ورزشی برویم توی مراسم رسمی مثل جشن عروسی شرکت کنیم.
پوشیدن لباس مناسب و آراسته علاوه بر این که نشان دهنده حرفهای بودن شما می باشد به افزایش اعتماد به نفس و کاهش ترس، استرس نیز کمک شایانی میکند.
وقتی که با یک لباس شیک و ظاهر مناسب وارد محل سخنرانی میشویم، نوع نگاه و برداشت مخاطبان بسیار متفاوت است با این که بخواهیم با یک لباس معمولی و نامناسب برای سخنرانی ظاهر شویم.درباره ظاهر و پوشش سخنران به طور مفصل در فصلهای آینده صحبت خواهد شد.
دومین اصل از اصول اولیه ارتباطات اینکه ارتباط چشمی برقرار کنیم، ارتباط چشمی موثرترین کانال برقراری ارتباط است، از طریق نگاه و ارتباط چشمی ما میتوانیم با ناخودآگاه مخاطب ارتباط برقرار کنیم.
بهترین نوع نگا، نگاه به چشم ها و مردمک چشم ها می باشد، ما باید سعی کنیم به چهره طرف مقابلمون نگاه کنیم. یک باور غلط درگذشته این بود که می گفتند بچه خوب بچه سر به زیر هست ولی این باور یک باور غلط است چراکه اگر ما سر به زیر باشیم و نگاه ما به سمت پایین و زمین باشد کانال ارتباطی ما قطع میشود و هر زمانی که ارتباط چشمی ما قطع بشود ما مخاطبان را از دست میدهیم.
در گروههای بیش از دو نفر می بایست نگاهمون به همه باشه و کاملاً نامنظم به همه افراد گروه نگاه کنیم، به طور مثال سر کلاس و جلسات میبایست کلاس یا جلسه را به چند قسمت تقسیم کنیم و به طور نامنظم به تمام قسمت ها و بخش های کلاس یا جلسه نگاه کنیم.
سومین اصل از اصول اولیه ارتباطات اینکه همزمان با ارتباط چشمی می بایست تبسم و لبخند هم داشته باشیم، تبسم و لبخند سریع ترین کانال برقراری ارتباط است چون خنده مسری است و خیلی سریع منتقل میشود.
اگر میخواهید حرفهایتان به دل بنشیند قبل از شروع سخنرانی یا صحبت ارتباط چشمی و لبخند را در چهرهتان داشته باشید و سعی کنید این حالت را به عنوان یک عادت مثبت و خوب در خودتان ایجاد کنید.