خود تنظیمی؛چرایی و چیستی
انسانهای موفق مهارت بالایی در خود-تنظیمی دارند. آنها هر روز از این مهارت استفاده می کنند.
مهارتهای خود تنظیمی به آنها کمک می کند تا آگاهانه توجه خود را متمرکز نگه دارند، یا در صورت نیاز از موضوعی به موضوع دیگری هدایت کنند.
خود-تنظیمی به آنها کمک می کند تا فکرها،رفتارها و احساساتشان را در دنیای پیچیده ی امروز، مدیریت کنند.
سه تا از مهارتهای خودتنظیمی که به آنها (executive-function) می گویند،شناختی اند و عبارتند از:
۱.توجه منعطف داشتن
۲.حافظه ی مؤثر
۳.کنترل خود
اینها برای نظارت و مدیریت بر مقاصد،افکار و رفتارها مورد استفاده قرار می گیرند.
چهارمین مهارت خودتنظیمی عبارتند از نظارت و مدیریت احساسات.
مدیریت احساسها،ذاتی نیستند(با فرد به دنیا نمی آیند)،آنها قابل یادگیری اند و ما در زندگی روزانه مان به آنها نیازمندیم،به‌خصوص در شرایط سخت.
درست مثل آدمهای بالغ،وقتی دانش آموزان ناراحت یا عصبانی اند،برایشان سخت است که از مهارتهای executive-function شان استفاده کنند؛بخاطر اینکه احساسات قوی ترشان کنترل ذهن شان را به عهده گرفته است.
در این شرایط برایشان سخت است بشنوند،قانونها رو به یاد بیاورند و روی یادگیری متمرکز شوند.
بنابراین یادگیری و نظارت و مدیریت احساسات،امکان تشخیص این احساسات قوی و استفاده از استراتژی هایی برای آرام سازی را به دانش آموزان می دهد.
پس از این مرحله، آنها می توانند از مهارتهایexecutive-function شان دوباره استفاده کنند.
تحقیقات نشان می دهد دانش آموزانی با مهارتهای خود تنظیمی قوی تر(بیشتر؟)، دستاوردهای تحصیلی بیشتری دارند،رفتارهای تکانه ای(واکنشی) و تهاجمی کمتری نشان می دهند و کمتر در گردابهای(فکری) غرق می شوند.
آنها بهتر می توانند با دیگران کنار بیایند و مهارتهای اجتماعی قوی دارند.
دانش آموزان با مهارتهای خود-تنظیمی ضعیف،ممکن است دچار مسائل احساسی و رفتاری بیشتر و دردسرهای تحصیلی شوند و حتی از سالهای پیش دبستانی از جمع های آموزشی خوب،کنار گذاشته شوند.
وقتی دانش آموزان مهارتهای خود-تنظیمی را بیاموزند و آنها را به کار گیرند،می توانند دستاوردهای تحصیلی و آکادمیک، مهارتهای اجتماعی و رشد مثبت فردی را سرتاسر زندگی شان بسازند.
