شما جزو کدوم دسته اید؟ کدام موفق ترند؟
خیلی خیلی خلاصه میخوام سه تا سوال اساسی بپرسم. ببینید جزو کدوم دسته اید؟
دسته اول : یه سری آدمها اعتقاد دارند که توی دوران زندگیشون باید فعلا قید خیلی از چیز هارو بزنن تا سریع تر به هدفشون برسن.بعدش برن سراغ کارای...
دسته دوم : یه سریاشون معتقدن که بهتره هم به سمت هدفشون برن و هم اون وسط مسطای راه یکم جاده خاکی هم برن و خرج کنن.
دسته سوم : یه عده ای هم میگن بهتره تا جوون هسیم جاده خاکیامون رو بریم و بالاخره یه روزی هم به هدفمون میرسیم و دیر بشه عیبی نداره.
شما کدوم دسته اید؟ اگه حس میکنید انتخابش براتون سخته بهتون حق میدم چون هنوز ادامه داره:
بچه ها!(اینکه همه رو بچه ها خطاب میکنم چون دوست دارم با هم راحت باشیم و از دید اساسی هممون توی یه رده قرار بگیریم. هرچند خاطره بدی از بچه ها گفتن دارم که توی اولین کامنت توضیح میدم)
خب بچه ها میخوام اینو بسطش بدم و بازش کنم. هر جا حس کردید به جواب رسیدین کامنت کنین. اگر نه ، ادامه رو هم بخونین.
اول بهتون بگم که هدف داریم تا هدف. یکی هدفش کوچک یا کوتاه مدته . مثلا میخواد پولاشو جمع کنه یه کفش نایک مشکی بخره. یکی هم نه!هدفش میان مدته. میخواد پولا رو جمع کنه و باهاش یه مغازه نمایندگی نایک بزنه! و یکی دیگه قصد داره یه خط تولید برند کپی نایک بزنه(کمااینکه کپی آدمیزاد رو هم میزنن لامصبا. زیرش هم مینویسن اورجینال و سرهم بندی شده توسط جبرئیل). حالا درک کردین چقد فاصله بین هدف ها میتونه باشه؟
دوم بهتون بگم که : اون جاده خاکی های راه سه تا خصلت داره.1-هزینش 2-تایمش 3-موقعیتش
هزینه :اصلا ببینید اون جاده خاکیه ، چقد از هزینه شمارو کم میکنه؟چقد از هدفتون دور میشین. و یه نصیحت دوستانه از من : بجای نگاه به قیمت ها ، به درصد ها نگاه کنید. مثلا نگید من کلا 10 هزار تومن پس انداز دارم، حالا دو تومن چیزی نیس که بدم یه بستنی. بله چیزی نیست اماااا این بستنی به قیمت بیست درصد کل دارایی شما تموم شده! یعنی یک پنجم داراییتون رو دادید یه بستنی. اگر ارزشش رو داره بخرید. پس سعی کنید "بیشتر"درصدی برید جلو.
تایم: این روضه رو فک کنم زیاد نیاز نیس باز کنم خودتون استادین. چن مدت از هدفتون عقب تر میوفتید؟
موقعیتش : یه جاهایی یه سری کارا سن و سال خودشو میخواد. مثلا اگه شما توی بازه ای 15 تا 30 سوار سالتو یا رنجر یا تونل وحشت نشید، دیگه هیچ وقت نمیتونید اون حس و حال رو توی سنسن بالاتر تجربه کنید. مثل اینکه بابابزرگ عزیزتون رو ببرید سرزمین موج های آبی مشهد |: . ممکنه"ممکنه"فوشتون هم بده. پس بهتره یه سری جاده خاکیا هم رفت اما با احتیاط و منطق.
برادر من ، به ماشین های خارجی و لوکس خیلی علاقه داره. و "بزرگترین" هدفش رسیدن به یه ماشین فول آپشنه( که حتی من زیاد اسامیاشونو نمیشناسم). حالا این آقای برادر من حتی سعی میکنه یه خیابون 500 متری رو توی روز بارونی پیاده تا مدرسش بره اما پول کرایه تاکسیه رو جمع کنه واسه خرید ماشین مورد نظرش. نمیگم خوبه یا بد اما خودش خواسته که حتی از پول های ریز ریز برای سرعت دادن به مسیرش تا رسیدن به هدفش ، استفاده کنه.
برعکس ! من خودم دسته دومی هستم. نه افراط و نه تفریط. هم جاده خاکی میرم اونم چه جاده خاکیایی.اما با حساب و کتاب هزینه هاش(چه زمان چه پول و چه موقعیتش)
و هم به شدت با برنامه میرم جلو برای رسیدن به هدفم.
برعکسش دوستایی هم دارم که میگن بابا حالا فعلا خرج کن. عشق و حال کن. وقت برای جمع کردن زیاده.
(شاید اینجور آدما (اگر حرفاشون با برنامه باشه) هدف هاشون برای بعد از بازنشستگیه و سن بالا. پس نمیشه قضاوت کرد)
من به نظر هرسه گروه احترام میذارم و کسیو رد یا تایید نمیکنم اما هدفم از زدن این حرفا این بود که یاد بگیرید چجوری با برنامه توی زندگی جلو برید که هم به هدف های کوتاه مدتتون برسید و هم بلند مدت. و اگر دوست داشتید جاده خاکیا هم وقت کنید سر بزنید.
نتیجه : برای برنامه ریزی زندگیتون جهت رسیدن به تمام هدف ها اینارو در نظر بگیرید : اندازه هدف هاتون ، فاصلتون تا هدف هاتون ، تفریحایی که دوس دارید، هزینه تفریحات از همون سه لحاظ مالی ، زمانی و موقعیتی و ...
باشد که همگی برسیم به هدف هامون و از اون بالا برای امین جهاندیده دست تکون بدیم.
و اونموقع jahandideh01@ رو با تجربیاتتون نصیحت کنید.
پیروز و سربلند باشید.
