کشوری با قدمت،(نه به قدمت ایران)که چه در سالهای جنگ جهانی و چه در دوره های اخیر همیشه طلایه دار تکنولوژی بوده و هست و مطمئنا خواهد بود،کشوری که توانست بعد از یک انفجار اتمی به روی پای خود بایستد و دوباره شروع کند،کشوری که یکی از صنایع کلیدی اش انیمیشن سازی و بازی سازی است،کشوری که نامش با یکی از قدیمی ترین برندها گره خورده(حدود 110 سال)
بنیانگذار شرکت معظم پاناسونیک آقای ماتسوشیتا در سال 1918 تصمیم گرفت شرکتی تاسیس کند تا به تجارت بپردازد اما از آنجا که تولید لامپ دوچرخه در اوساکا کمی خسته کننده بود تصمیم گرفت تا برای ایجاد “یک زندگی بهتر برای دنیایی بهتر” صنایع ماتسوشیتا را وارد عرصه جدیدی در دنیای تجارت کند بنابراین نام شرکت خود را از صنایع ماتسوشیتا به پان آ سونیک-با این هدف و معنای”صدایی که شرکت ما با آن دنیا را میسازد”-تغییر داد.که به واقع هم همین بود بطوریکه پس از مرگ این کارآفرین ژاپنی در سال 1989همچنان پاناسونیک به پیشتازی در صنایع الکترونیکی مشغول بود.
برآورد های مالی نشان میدهد که این شرکت تا سال 2017 درآمد خالصی حدود 276 میلیارد دلار را نصیب خود کرده است.اما تاریخ حضور این شرکت قدیمی در ایران و آسیا داستانی دیگر دارد همانطور که گفتیم آقای ماتسوشیتا که از تولید لامپ های دوچرخه در اوساکا کم کم داشت حوصله اش سر میرفت تصمیم گرفت تا تجارت کوچکش را کمی توسعه دهد اینطور بود که در سال 1946 مردم ژاپن شاهد ظهور محصولات ناسیونال بودند
رادیو،پلوپز،جاروبرقی،یخچال،ضبط صوت و… از محصولاتی بود که ناسیونال در آن روزگار تولید کرد و بخشی از آن هم سالها بعد به ایران رسید،در همان سالها بود که ماتسوشیتا به ایالات متحده سفر کرد و تصمیم گرفت تا تلویزیون هایش را با برند پاناسونیک در آمریکا به فروش برساند پس از این رویداد بود که مردم اروپا هم شاهد انقلاب ناسیونالی در زندگی روزمره خود بودند.
